فایننشال تایمز طی گزارشی نوشت، با توجه به رقابت‌های انتخاباتی در فرانسه، انگلیس و کره جنوبی، قطعا بهار 2017 بهار انتخابات است اما برای شرکت‌های بینالمللی و بازار جهانی انرژی، هیچ‌کدام از این انتخابات‌ها به اندازه انتخابات ریاست‌جمهوری ایران که در 19 می انجام خواهد شد، اهمیت ندارد.
به نوشته این روزنامه انگلیسی، از نظر بینالمللی رئیس‌جمهور آینده ایران برای تعیین روابط ایران با آمریکا و آینده رژیم تحریم‌ها حیاتی خواهد بود.
به خاطر تحریم‌هایی که پابرجا مانده است، آمریکایی‌ها اجازه ندارند در هیچ فعالیتی که ایران در آن مشارکت دارد، شرکت کنند. در چندین شرکت بزرگ غربی، مدیران ارشد که پاسپورت آمریکایی دارند، زمانی که شروع به مذاکره با ایران کردند، مجبور به ترک سمت خود شدند. همچنین این تحریم‌ها توانایی سرمایه‌گذاران بینالمللی را برای استفاده از سیستم بانکداری بینالمللی برای تامین مالی فعالیت‌ها در ایران را محدود می کند.
ناظران رعایت تحریم‌ها در بانک‌ها، پس از اینکه بانک پی‌ان‌بی پاریباس 8.9 میلیارد دلار برای نقض تحریم‌های بانکی آمریکا علیه ایران جریمه شد، نگاه منفی بر هر مشارکتی با ایران پیدا کرده‌اند.
تمایل شرکت‌ها برای مشارکت در (پروژه‌های) ایران بسیار بالاست. ایران دارای ذخایر 150 میلیارد بشکه‌ای نفت و بیش از هزار تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی و منابع عظیم اکتشاف نشده است. هزینه‌ها در این ارزان است. اکثر زیرساخت‌ها نیاز به توسعه یا بهسازی دارند. اکثر شرکت‌های خارجی اهدافشان را شناسایی کرده‌اند. برای تولیدکنندگان، بخش خدمات و گروه‌های حمایت قانونی و متخصصان فنی، ایران یک معدن طلاست که در انتظار گشایش آن هستند.
برای دولت ایران غیرممکن است که انتظارات کسانی را برآورده کند که فکر می‌کنند که توافق هسته‌ای به دهه‌ها سختی اقتصادی بدون افزایش تولید و فروش نفت پایان می‌دهد.
ایرانی‌ها قطعا به سرمایه‌گذاری و فناوری احتیاج دارند. تولید نفت ایران از زمان توافق هسته‌ای افزایش یافته است و تولید نفت این کشور به نزدیک 3.8 میلیون بشکه در روز رسیده است که 2.3 میلیون بشکه آن صادر می‌شود.
در ادامه این روزنامه انگلیسی مدعی است که ایران توانایی رسیدن به اهداف تولید 5 یا 6 میلیون بشکه نفت و آغاز تولید جدی حجم گاز برای صادرات بدون مشارکت کامل بینالمللی ندارد. تاکنون مشارکت شرکت‌های بزرگ به گفتگوها در مورد تراکنش‌های احتمالی محدود شده است که این تراکنش‌ها تنها زمانی می‌تواند تحقق یابد که تحریم‌ها برداشته شود. حتی این سطح از مشارکت نیز در 6 ماه گذشته به علت بی‌ثباتی ناشی از مقاصد ترامپ محدود شده است. ترامپ توافق هسته‌ای را «بدترین توافق » توصیف کرده اما هنوز آن را بر هم نزده است.
فاییننشال تایمز تصریح می‌کند ایجاد بی‌ثباتی به تاکتیک مذاکره آمریکا تبدیل شده است، علی‌رغم اینکه سرمایه‌گذاران احتمالی نتوانند کاری جز صبر کردن انجام دهند.
شرکت فرانسوی توتال در میان شرکت‌های غربی جداست. پاتریک پویانه، رئیس این شرکت پیشگام همکاری با ایران است و این شرکت برای همکاری مشترک در توسعه فاز 11 پارس جنوبی توافق کرده است. توتال با شرکت دولتی سی‌ان‌پی‌سی چین همکاری می‌کند که می‌تواند تامین مالی این پروژه توسط بانک‌های چینی انجام شود و از تحریم‌های آمریکا مصون بماند اما حتی با وجود حمایت دولت فرانسه این شرکت محتاط است معامله در دست اقدام مانده است.
این روزنامه انگلیسی معتقد است انتخابات 19 می خروجی را شکل می‌دهد و نشانه‌ای مبنی بر تمایل دولت جدید آمریکا برای مشارکت در یک جنگ دیگر در غرب آسیا وجود ندارد و همه نشانه‌ها از تمایل شرکت‌های آمریکایی برای مشارکت در ایران خبر می‌دهد.
