اصغر ابراهیمی اصل در برنامه جهان‌آرا که با موضوع قرارداد توتال و اقتصاد مقاومتی شب گذشته از شبکه افق پخش شد با اشاره به اینکه من در جزئیات توسعه فازهای پارس جنوبی هستم، گفت: فاز یک پارس جنوبی را شرکت پتروپارس آغاز کرد و فاز 2 و 3 را شرکت توتال. فازهای 4 و 5 را شرکت انی ایتالیا و فازهای 7 و 8 یا 12، 13، 14، 15 و 16، 17، 18، 19، 20 و 21، 22، 23 و 24 تماماً توسط شرکت‌های ایرانی توسعه پیدا کرده بود.
این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه تمام این فازها کار مهندسی پایه‌اش توسط شرکت های بین المللی انجام شد و طراحی توسط شرکت‌های ایران، گفت: بین 25 تا 65 درصد از تجهیزات مورد نیاز در این فازها نیز از شرکت های داخلی ایرانی تأمین شد.
این مقام مسئول با اشاره به اینکه برای فاز 12 نیز یکبار در سال 79 قراردادی با شرکت توتال امضا شد، گفت: در سال 87 این شرکت و دیگر شرکت‌های خارجی که به ایران آمده بودند، کار را رها کردند و من معتقدم چرا باید با قراردادهای IPC به دنبال توسعه صنعت نفت رفت و چرا با قراردادهای بیع متقابل که قراردادهای بدی نبود و می‌شد آن را اصلاح کرد، به دنبال برگزاری مناقصه نرفتیم؟
ابراهیمی اصل با اشاره به برگزاری جلسه‌ای که با نخست‌وزیر اسبق ایتالیا داشت، گفت: وقتی که پس از 27 روز تفاهم‌نامه‌های مطالعاتی فاز 11 با شرکت توتال منعقد شد، با نخست‌وزیر اسبق ایتالیا جلسه داشتم و پرسیدم شما چرا برای توسعه فاز 11 پیشقدم نشدید، گفت: شرکت توتال از آمریکا مجوز گرفت و آنها پیش رئیس‌جمهور امریکا رفته بودند و رئیس‌جمهور امریکا به شرکت توتال گفته بود که شما مأموریت خود را در گذشته بخوبی انجام داده‌اید و مجوز ورود مجدد به ایران را دارید.
این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه توتال به دنبال تأمین منافع خود و حتی قطری‌هاست، گفت: در گذشته نیز شاهد بودیم که این شرکت بدنام، اطلاعات ایران را گرفت و به قطر داد و الان نیز می‌بینیم قطریها اعلام کرده‌اند قصد دارند تولید خود را از پارس جنوبی 30 درصد افزایش دهند.
وی ادامه داد: فاز 11 مرزی‌ترین فاز پارس جنوبی است و این سؤال در ذهن باقی است که چرا وقتی شیر پارس جنوبی به سمت قطر است، ما توسعه فاز 11 پارس جنوبی را در آخرین مرحله قرار دادیم.
این کارشناس ارشد انرژی با اشاره به اینکه توتال برای مأموریتی به ایران آمده است، گفت: آنها هرگز به دنبال منافع ایران نیستند. می‌خواهند منافع خود را دنبال کنند و می‌بینیم کسانی این قرارداد را امضا کرده‌اند که قرارداد کرسنت را نیز امضا کرده بودند.
ابراهیمی اصل با اشاره به اینکه قطر کار توسعه فازهای پارس جنوبی را 11 سال زودتر از ایران شروع کرد، گفت: وقتی که توتال به ایران آمده بود، به جای آنکه به ما اطلاعات صحیحی در خصوص لایه‌های گازی پارس جنوبی دهد، از لایه‌های غیرمشترک برداشت را آغاز کرد. این یک خیانت بود که به صنعت نفت ایران شد و مشخص نیست که این شرکت دوباره این خیانت را خواهد کرد یا خیر.
وی ادامه داد: کاش به جای آقای شمس اردکانی که از دوستان خوب من هست و دیپلمات برجسته‌ای نیز بوده، مسئولان صنعت نفت هم‌اکنون در این برنامه حضور پیدا می‌کردند و پاسخگوی این ابهامات بودند که آیا ما نمی‌توانستیم کار را خودمان انجام دهیم و شرکت پتروپارسی که توانست فاز 12 را به خوبی اجرا کند، با سرافکندگی به این شرکت بگوییم که تو باید بروی و کار یاد بگیری.
این کارشناس ارشد انرژی با اشاره به اینکه بحث‌های فنی در قراردادهای توتال وجود دارد، گفت: مشخص نیست در قراردادی که امضا شده است منافع نظام تأمین شده باشد و در چارچوب قانون اساسی و قوانین بالادستی کار پیش رفته باشد و من اظهار نگرانی می‌کنم.
این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه من تمام فرمایشات جناب آقای دکتر درخشان را می‌پذیرم، تصریح کرد: دولت یک مصوبه 11 صفحه‌ای را برای قراردادهای IPC تصویب کرد که ایرادات از این مصوبه 11 صفحه‌ای بیرون آمد و ما جزئیات قراردادهای IPC را نداشتیم.
ابراهیمی اصل ادامه داد: بعد از برگزاری جلسات متعدد در دولت گفته شد 150 مورد را از این ایرادات برطرف کرده‌اند و ما دیدیم که فقط 30 درصد از این ایرادات اصلاح شده است و مابقی رعایت نشده که مقام معظم رهبری یکبار شفاهاً و یکبار توسط دفتر ایشان نامه مکتوبی را به رئیس‌جمهور دادند.
وی با اشاره به اینکه در بند 8 از این نامه آمده است؛ باید نظر شورای امنیت ملی در اجرای این قراردادها تأمین شود و به تصویب شورای امنیت ملی برسد، گفت: من نمی‌دانم هنگامی که قرارداد توتال امضا شد، آیا مصوبه شورای عالی امنیت ملی گرفته شده بود یا خیر.
ابراهیمی اصل با تأکید بر اینکه چرا باید ایران از فرانسه هواپیما بخرد، خودرو وارد کند و قرارداد فاز 11 را نیز به شرکت فرانسوی توتال بدهد،افزود: آیا این به منزله بازگشایی راه برای ورود توتال به میدان آزادگان نیست؟ چرا هیچ مناقصه‌ای برای فاز 11 برگزار نشد؟
وی با تأکید بر اینکه شرکت توتال اعلام کرده است اگر تحریم شود از ایران در مدت سه ماه خواهد رفت، گفت: چرا ایرانی‌ها منافع خود را در اختیار این شرکت قرار داده‌اند که سابقه خوبی در صنعت نفت ندارد و چرا در قانون آمده است بعد از امضای قرارداد و 10 روز پس از نافذ شدن باید متن این قرارداد به مجلس و به دست رئیس مجلس برسد؟ سؤال من این است اگر ما تشخیص دادیم که این قرارداد فسخ شود، آیا ماجرای کرسنت پیش نخواهد آمد؟ آیا این شرکت به دلیل کار نکرده، نمی‌رود به دادگاه و ایران را محکوم کند و جریمه بگیرد؟ چه کسی باید جوابگوی این خیانت‌ها باشد؟ و ما چرا الان ذوق‌زده و شادی می‌کنیم؟ در صورتی که 70 شرکت بین المللی وجود دارد و اگر ما می‌خواستیم قرارداد بین المللی امضا کنیم، قبل از آن مناقصه امضا می‌کردیم و قرارداد را به طوری منعقد می‌کردیم که منافع ایران تأمین شود.
ابراهیمی اصل گفت: من به طور قطع می‌گویم، قراردادهایی که امروز امضا می‌شود، بدتر از قراردادهایی است که در عراق در زمان اشغال امضا شد، زیرا که ما قدر شرکت‌های خود را نمی‌دانیم و همه چیز را دراختیار خارجی‌ها قرار داده‌ایم.
این مقام مسئول در پایان گفت: زمان جنگ من استاندار ایلام بودم. در آن موقع بنی‌صدر گفت زمین می‌دهم تا زمان بخریم، و الان نیز برخی از مسئولان کشور و صنعت نفت همین سیاست را در پیش گرفته‌اند و می‌خواهند نفت را قربانی دیپلماسی و برطرف کردن تحریم‌ها کنند.
