بوریس جانسون دوشنبه توانست با اختلاف ۶۳ رای سکان حزب حاکم محافظه‌کار را حفظ کند. در این رای‌گیری از مجموع ۳۵۹ آرای ماخوذه، ۲۱۱ نماینده به ادامه رهبری جانسون رای موافق دادند تا او در مقام نخست وزیری ابقا شود.
اما ۱۴۸ نماینده معترضی که دست کم دو نفر از آن‌ها مقام‌های رسمی دولت بودند و برای رای عدم اعتماد به جانسون، از سمت خود استعفا دادند، آماری قابل توجه و بیشتر از حد پیش‌بینی‌هاست و نشانگر شکاف عمیق در داخل حزب محافظه کار است.
کارشناسان معتقدند که رای عدم اعتماد، سازوکاری برای ابراز ناخرسندی نسبت به عملکرد رهبر حزب است و شکاف در داخل حزب را ترمیم نمی‌کند. در واقع این زخم بر پیکر حزب محافظع‌کار می‌ماند و تا زمانی که جانسون در قدرت است، در مقاطع مختلف مانند تصویب لوایح پارلمانی و انتخابات میان‌دوره‌ای سر باز می‌کند.
چهار سال پیش که «ترزا می» نخست وزیر سابق انگلیس هم با بحران عدم اعتماد در داخل حزب مواجه شده بود، ۱۱۷ نماینده در مقابل ۲۰۰ نماینده دیگر با رهبری او مخالفت کردند. «می» در این رای گیری جان سالم به در برد اما شش ماه بعد به ناچار از مقام خود کناره گیری کرد.
بوریس جانسون نتیجه رای‌گیری دیشب را «قاطع» و «قانع کننده» خواند تا پرونده فشارها علیه او بسته شود. وی به رسانه‌ها گفت که پیروزی او در این رای گیری، «این شانس را می دهد که اقتصاد کشور را تقویت کنیم و سطح آن را ارتقا دهیم. آنچه که اکنون می‌خواهیم انجام دهیم، استفاده از این فرصت برای اتحاد کشور است.»
اما بسیاری از کسانی که به جانسون رای عدم اعتماد دادند معتقدند که دوران او در قدرت به سر رسیده است. «جان پن‌روز» نماینده مستعفی دولت در امور مفاسد اقتصادی می‌گوید که رای‌گیری دیشب آغازی برای پایان دوره نخست وزیری جانسون است.
همچنین طبق آخرین نتایج نظرسنجی‌های صورت گرفته حزب اصلی مخالف دولت (کارگر)، از محبوبیت بیشتری نسبت به حزب جانسون برخوردار است. کی‌یر استارمر رهبر حزب کارگر دیشب در اظهاراتی بیان کرد: مردم انگلیس از نخست وزیری که وعده‌های بزرگ می‌دهد اما هرگز به آن‌ها عمل نمی‌کند خسته شده‌اند. از کسی که در قلب دولت قانون را نقض می‌کند و دروغ می‌گوید به ستوه آمده‌اند.
وی با بیان اینکه نمایندگان حزب حاکم محافظه‌کار در رای‌گیری دیشب به نظر مردم پشت کنند تصریح کرد که بوریس جانسون برای ادامه سکان‌داری دولت مناسب نیست.
تحلیل بیشتر رسانه‌های انگلیس هم این است که رفتن جانسون یک موضوع قطعی است و از مرحله شاید و اگر به «چه زمانی» رسیده است.
