دونالد ترامپ ، رئیس جمهور آمریکا که خیلی دوست دارد تا خود را یک شخصیت صلح طلب نشان دهد، طی چند هفته گذشته به بهانه مبارزه با موادمخدر، دریای کارائیب را به میدان نبرد جدیدی برای آمریکاییها تبدیل کرده است. نبردی که این بار پس از افغانستان، عراق، روسیه و یمن، کشور ونزوئلا در آمریکایی لاتین را هدف قرار داده است. از ماه آگوست، یعنی حدود ۳ ماه پیش تاکنون، واشنگتن هزاران نیرو، دهها کشتی جنگی و هواپیمای جنگنده را در آبهای مجاور ونزوئلا مستقر کرده و پایگاههای نظامی خود در پورتوریکو را با هدف آمادگی برای انجام عملیات نظامی بازگشایی کرده است. تحلیلگران تجمع گسترده نظامیان و تجهیزات نظامی آمریکا در دریای کارائیب را بزرگترین حضور نظامی آمریکا در آمریکای لاتین در دهههای اخیر توصیف میکنند. بهانه دولت ترامپ برای استقرار حجم بزرگی از تجهیزات نظامی آمریکا در آبهای مجاور سواحل ونزوئلا، مبارزه با مواد مخدر است. براستی این بهانه آمریکا تا چه حد درست و قابل راست آزمایی است:
مواد مخدر یا تغییر رژیم؟
دولت ترامپ هدف خود از اعزام دهها فروند کشتی و جنگنده نظامی به آبهای سواحل ونزوئلا را مبارزه با قاچاق موادمخدر و نجات جان آمریکاییها اعلام کرده است، اما این ادعا را حتی منابع آمریکایی هم زیر سوال میبرند:
ادعای ترامپ: رئیس جمهور آمریکا گفته است که حملات نظامی آمریکا به پنج قایق ونزوئلایی جان بیش از ۱۰۰ هزار آمریکایی را نجات داده است، زیرا این حملات نظامی قاچاق مواد مخدر را متوقف کرده است. ترامپ در کنفرانس مطبوعاتی در ۱۵ اکتبر ۲۰۲۵ گفت: «هر قایقی که ما از کار میاندازیم، جان ۲۵۰۰۰ آمریکایی را نجات میدهیم، بنابراین هر بار که قایقی میبینید و احساس بدی میکنید، که وای، چقدر سخت است، باید بدانید که اگر سه نفر از دست میروندف بجایش ۲۵۰۰۰ نفر نجات پیدا میکنند.»
واقعیت ماجرا: کارشناسان مواد مخدر در آمریکا به پی.بی.اس گفتهاند که ونزوئلا نقش جزئی در قاچاق مواد مخدر به آمریکا دارد. همچنین قانونی بودن این حملات نیز زیر سوال است و برخی از کارشناسان حقوقی گفتهاند که این حملات نظامی طبق حقوق بینالمللی دریا یا کنوانسیونهای حقوق بشر غیرقانونی بوده و با رویههای نظامی واشنگتن نیز مغایرت دارد.
۹۴ درصد مواد مخدر وارد شده از مکزیک: طبق گزارش رسمی اداره گمرک و حفاظت مرزی آمریکا، ۹۴ درصد از مواد مخدر توقیف شده در مرزهای جنوبی و در مبادی زمینی هم مرز با مکزیک رهگیری و متوقف میشوند نه در دریا!
ارسال کوکائین ونزوئلا به اروپا نه آمریکا: ونزوئلا به عنوان یک کشور تولید کننده کوکائین در آمریکای جنوبی، بیشتر کوکائین تولیدی خود را به اروپا ارسال میکند و تنها بخش ناچیزی از آن به آمریکا قاچاق میشود. در واقع کوکائین مصرفی در آمریکا به طور عمده از طریق اقیانوس آرام و مبادی زمینی مرز مکزیک تأمین میشود نه ونزوئلا، بنابراین هدف گیری ونزوئلا برای مبارزه با قاچاق موادمخدر از سوی آمریکا چندان صادقانه به نظر نمیرسد!
ناهمخوانی تجهیزات نظامی آمریکا در دریای کارائیب با مبارزه با موادمخدر: تجهیزات نظامی مستقر شده آمریکا در دریای کارائیب شامل ۴۵۰۰ ملوان و تفنگدار دریایی، از جمله ۲۲۰۰ تفنگدار دریایی آموزش دیده برای ماموریتهای تهاجمی آبی-خاکی و واکنش سریع، نیروی ویژه ساوتکام ( SOUTHCOM) شامل ۱۰ کشتی جنگی بزرگ و چندین کشتی پشتیبانی، ناوشکنهای یواساس جیسون دانهام (DDG-۱۰۹)، یواساس استاکدیل (DDG-۱۰۶) و یواساس گریولی (DDG-۱۰۷)، کشتیهای جنگی چندمنظوره مسلح به موشکهای تهاجمی زمینی تاماهاک و همچنین سیستمهای پیشرفته ضد هوایی و ضد زیردریایی، زیردریایی تهاجمی سریع یو اس اس نیوپورت نیوز (SSN-۷۵۰) با سوخت هستهای و با قابلیتهایی برای حملات ضربتی، بمبافکنهای B-۵۲ برای نابودی اهداف زمینی، بمبافکن استراتژیک B-۱ و پهپادهای MQ-۹ Reaper هستند و استقرار این حجم گسترده از تجهیزات نظامی در دریای کارائیب برای مبارزه با چند قایق عبوری و کم سرنشین حمل موادمخدر همخوانی ندارد. استقرار این تجهیزات بیشتر به تلاش نظامی برای انجام کودتا در ونزوئلا شباهت دارد.
تجارب گذشته بهانه تراشیها
ونزوئلا اولین کشوری نیست که درگیر ماجراجوییها و بهانه تراشیهای آمریکا برای عملیات نظامی میشود. پیشتر هم در مقاطع مختلفی، دولت آمریکا با به راه انداختن برخی بهانهها که هیچگاه ثابت نشدند، اقدام به جنگ طلبی علیه دیگر کشورها کرده بود:
سوریه:
دروغ بمباران شیمیایی در جنگ داخلی: کشورهای غربی از زمان آغاز جنگ در سوریه و کمی بعدتر، زمزمه های استفاده از سلاح های شیمیایی را در سوریه مطرح کردند. این زمزمه ها بعدها تبدیل به اتهامات غیر رسمی در سطح مجامع بین الملل علیه دمشق شد. از همان زمان دولت سوریه شدیدا با موضع گیری در برابر این اتهامات اعلام کرد که از سلاح شیمیایی استفاده نمی کند اما کشورهای غربی بر وارد آوردن چنین اتهامات کذبی به روش های مختلف اصرار ورزیدند. حتی سازمانی موسوم به سازمان کلاه سفیدها برای به اصطلاح مستند سازی در این خصوص وارد عمل شد.
برملا شدن دروغ: دو سال پیش، سایت افشاگر ویکی لیکس با منتشر کردن ایمیل یکی از اعضای گروه حقیقتیاب سازمان منع سلاحهای شیمیایی با مقامات بالاترش، پرده از یک حقیقت برداشت، به طوریکه در این ایمیل گفته شده است که اسناد به چیزی کاملا متفاوت با آنچه درباره سوریه گفته شده، دست یافتند. بر مبنای این اسناد، استفاده از گاز کلر و سایر گازهای شیمیایی تسلیحاتی از سوی دولت سوریه هیچگاه به اثبات نرسید.
عراق:
ادعای دروغ تسلیحات غیرمتعارف: اندکی پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر در سال ۲۰۰۱، جورج دبلیو بوش، رییس جمهور آمریکا دستور حمله به افغانستان و سپس عراق را داد. حمله آمریکا به عراق براساس برآوردهای اطلاعاتی نادرستی صورت گرفت که در اکتبر ۲۰۰۲ منتشر شد و در آن ادعا شده بود که عراق در نظر دارد از نیجر، اورانیوم و لولههای آلومینیومی برای ساخت سانتریفیوژ خریداری کند. این اطلاعات میگفت که عراق در حال ساخت آزمایشگاه تسلیحاتی سیار است و در نظر دارد از هواپیماهای بدون سرنشین برای انتشار سموم کشنده استفاده کند. علاوه بر این عراق تا ۵۰۰ تن هم سلاح شیمیایی در اختیار دارد. آمریکا از عراق خواستار مجوز ورود بازرسان سازمان ملل شد، اما عراق در اختیار داشتن چنین تجهیزاتی را رد کرد و سرانجام حمله آمریکا به عراق با استناد به ادعاهای مطرح شده درباره برنامه تسلیحات شیمیایی انجام شد.
افشای دروغ: این ادعاها طی ماهها مورد بررسی قرار گرفت. اما هیچ ذخیرهای از سلاحهای شیمیایی در عراق پس از حمله آمریکا پیدا نشد. بررسیهای بعدی هم این ادعاها را به دلیل «اطلاعات منسوخ شده، فرضیات اشتباه و ترکیبی از منابع ناآگاه و جعل آشکار» مقصر دانست. سخنگوی کاخ سفید در سال ۲۰۰۶ با تائید نادرست بودن اطلاعات درباره تسلیحات شیمیایی عراق، به واشنگتن پست گفت که بوش «تصمیم خود را برای جنگ در عراق براساس اطلاعاتی که جامعه اطلاعاتی به او داده بود، گرفت، اگرچه این گزارشها درست نبود.»
ایران:
ادعای دروغ فعالیتهای نظامی هستهای: مقامات آمریکایی و غربی بارها ایران را به پیگیری فعالیتهای هستهای با اهداف نظامی متهم کردهاند، اما این اتهامات بارها از سوی نهادهای بینالمللی از جمله آژانس بینالمللی انرژی اتمی رد شده است.
افشای دروغ: چند ماه پیش «ماریا زاخارووا»، سخنگوی وزارت خارجه روسیه در بیانیه ای اذعان کرد که ماهیت صلح آمیز برنامه هستهای ایران بارها توسط بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی مورد تاکید قرار گرفته است.