«نینا کوروشچوا» استاد روابط بین الملل و عضو ارشد موسسه سیاست جهانی طی یادداشتی در وبسایت «پراجکت سیندیکیت»، به بررسی ادعای تمایل «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه، به پیروزی «دونالد ترامپ» نامزد جمهوری خواهان در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا پرداخته است.
وی در این یادداشت آورده است: «"هیلاری کلینتون" نامزد دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری امریکا، از همان ابتدای فعالیت‌های تبلیغاتی‌اش با رسوایی‌های ایمیلی دست و پنجه نرم کرده است. اول مشخص شد که کلینتون در زمان تصدی وزارت امور خارجه امریکا، از یک سرور خصوصی برای فعالیت‌های کاری استفاده کرده است. همین امر به تحقیقاتی از سوی اف. بی. آی منجر شد که نهایتا او را به دلیل "سهل‌انگاری شدید" مورد ملامت قرار داد. حالا هم تصور می‌شود هکرهایی که ایالات متحده معتقد است یا برای دولت روسیه کار می‌کردند و یا از سوی آن‌ها اجیر شده بودند، منبع انتشار انبوهی از ایمیل‌های کمیته ملی دمکرات‌ها در سایت ویکی لیکس بوده‌اند. این امیل‌ها نشان می‌دهند که سران این کمیته در جریان رقابت‌های مقدماتی از کلینتون حمایت کرده‌اند. همچنین این سوءظن وجود دارد که همین هکرها در سرورهای ستاد انتخاباتی کلینتون اخلال ایجاد کرده‌اند.»
به گفته کوروشچوا هرچند «برنی سندرز» رقیب دموکرات کلینتون از سر و صدا کردن در مورد استفاده از ایمیل شخصی برای امور سازمانی توسط کلینتون خودداری کرد، اما ترامپ نه فقط از اقدام هکرها استقبال کرده، بلکه از کشوری را هم که احتمالا عامل این حمله بوده مورد تمجید قرار داده است.
این استاد روابط بین الملل با بیان اینکه اکنون این سوال مطرح است که آیا واقعا پوتین ترامپ را به کلینتون ترجیح می‌دهد یا نه، به موضع‌گیری‌های مثبت این دو نسبت به هم پرداخته و نوشته است که ترامپ وعده داده در صورت پیروزی در انتخابات به تحریم‌ها علیه مسکو پایان داده و پیوستن کریمه به روسیه را به رسمیت بشناسد.
وی در ادامه آورده است: «اما نگران‌کننده‌ترین مسئله در مورد ترامپ، این است که او مسئله "دفاع خودکار" از متحدان آمریکا در ناتو از جمله جمهوری‌های سابق شوروی که پوتین استقلال آن‌ها را زیر سوال برده، را مورد پرسش و تردید قرار داده است. "نیوت گینگریچ" از مشاوران سیاست خارجی ترامپ با بیان اینکه استونی، "حومه سن پترزبورگ" است، تلویحا گفت که پوتین می‌تواند آزادانه روی همسایگانش کنترل داشته باشد.»
کوروشچوا در ادامه با آوردن چندین مثال دیگر از همکاری دستیاران پوتین با روس‌ها، از منافع بسیاری که احتمالا در صورت انتخاب ترامپ به عنوان رییس جمهور امریکا نصیب کرملین خواهد شد سخن به میان آورده است. وی مهمترین منفعت برای مسکو را شکست کلینتون دانسته و نوشته است که احتمالا کرملین دلایل بسیاری برای ضدیت با وی دارد.
عضو ارشد موسسه سیاست جهانی در ادامه با بررسی رفتار کلینتون در زمان زمامداری اش بر وزارت خارجه امریکا نوشته است که کلینتون در زمان تصدی وزارت خارجه آمریکا بارها از روسیه به دلیل «سرکوب معترضان و رسانه‌های مستقل روسی» انتقاد کرده و «خصوصا دخالت روسیه در امور اوکراین را مذمت کرده است.» علاوه بر این، به نظر می‌رسد که روسیه هرکسی را به کلینتون ترجیح می‌دهد، به خصوص که آن فرد دیگر کسی باشد که بارها از پوتین تمجید کرده است.
با این حال کوروشچوا در رد این فرضیات نوشته است: «شاید اینطور به نظر بیاید، اما ممکن است که حقیقت کاملا متفاوت باشد. در ایالات متحده، عمدتا به روسیه به چشم یک قدرت بدطینت و شرور نگاه می‌شود. فارغ از اینکه محتوای ایمیل‌های افشا شده کمیته مرکزی حزب دموکرات و ستاد انتخاباتی کلینتون چه بود و چه احساساتی را برانگیخت، نفس این حمله سایبری به خودی خود این نگاه منفی را، که چندان هم بی‌راه نیست، تقویت کرد. پوتین، این افسر سابق کا. گ. ب یک بار دیگر نشان داد که حاضر است برای ارعاب، تهدید و فشار به دشمنان و رقبایش از ابزارهای دیجیتال (و البته فیزیکی) استفاده کند.»
وی با بیان اینکه آمریکا هم رفتارهای مشابهی داشته و هم دست به جاسوسی زده و هم در امور دیگر کشورها دخالت کرده، می‌نویسد: «با این وجود، با توجه به اعتبار بسیار پایین روسیه در ایالت متحده، افشای این ایمیل‌ها احتمالا بیش از کلینتون، به ضرر ترامپ تمام شود. به خصوص اینکه درخواست او از روسیه برای یافتن 03 هزار ایمیل گمشده کلینتون در زمان تصدی‌اش بر وزارت خارجه امریکا، هم هیچ سودی برای او نداشته است. مسئله‌ای که احتمالا پوتین هم بر آن واقف است.»
این استاد دانشگاه این فرضیه را مطرح کرده که ممکن است حمله سایبری اخیر به حزب دموکرات، پاسخی به نشست اخیر ناتو باشد که در آن مقابله با «تجاوزگری روسیه» در رأس مباحث قرار داشت. به گفته او، این اقدام همچنین می‌تواند عکس‌العملی به نحوه بررسی پرونده دوپینگ ورزشکاران روس و محرومیت نسبی این کشور از المپیک ریو باشد یا حتی ممکن است انتقام روسیه از کلینتونی باشد که اخیرا اقدام پوتین در اوکراین را به اقدامات هیتلر قبل از جنگ جهانی دوم تشبیه کرد.
وی در پایان نوشته است: «اما دشمنی‌ها به کنار، پوتین ممکن است هنوز هم کلینتون را گزینه مناسب‌تری بداند. شاید کلینتون در جبهه مقابل پوتین باشد، اما به هر حال سیاست خارجی او شناخته شده است و برای روسیه‌ای که در روابط رقابت‌جویانه بازیگری چیره به شمار می‌آید، قابل مدیریت است. اما با وجود ترامپ، هیچ‌کس (حتی احتمالا خودش) نمی‌داند که چه اتفاقی خواهد افتاد. شاید پوتین استراتژیست قهاری نباشد و قطعا از دیدن یک دلقک در کاخ سفید هم بدش نمی‌آید، اما حتما می‌داند که چنین اتفاقی تا چه حد با ریسک همراه خواهد بود.»
