روزنامه دولتی «الصباح» عراق در گزارشی با عنوان «مشکل شماره 1» به مسائل تاثیرگذار در تشکیل ائتلاف‌های آتی احزاب عراقی در آستانه نزدیک شدن به موعد برگزاری انتخابات پارلمانی این کشور پرداخت.
در این گزارش آمده است: چند هفته قبل از اینکه کمیساریای عالی مستقل انتخابات عراق از اتمام مهلت ثبت نام احزاب و گروه‌های عراقی خبر بدهد، همه انتظار داشتند که فهرست‌هایی فراقومی و فرامذهبی تشکیل شود. چنین انتظاری به دلیل پدید آمدن چند دستگی در نیروها و احزاب و حتی در بیوت بزرگی نظیر بیت شیعی و بیت سنی و بیت کردی در عراق شکل گرفت.
نویسنده افزود: این چند دستگی در احزاب، دیگران را تشویق کرد تا رؤیاهای خود را به بحث درباره تغییرات و جابه‌جایی میان نسل‌ها بسپارند، مخصوصا پس از آنکه نیروهای سیاسی دربارة نقش جوانان در روند تغییرات بسیار سخن گفتند که دیدگاه خوش‌بینانه از امکان تغییر مطابق با آنچه از رکورد شکنی ثبت نام احزاب در رقابت انتخاباتی ماه مه آینده را تقویت می‌کنند که حاکی از حضور 204 حزب و 24 گروه در انتخابات آتی است.
الصباح نوشت: احزاب ثبت نام شده درانتخابات هیچ مشکلی جز در خصوص اسامی آنها وجود ندارد؛ نام‌هایی نظیر توسعه و سازندگی، ملی‌گرا و آینده‌نگر و عشق و ایثار در راه عراق و حفظ وحدت، همگی اهدافی بلند هستند که هیچ کدام از آنها قابل سازش نیست. اما موضوع مهم در چگونگی اجرا شدن وعده‌های این احزاب در صورت پیروزی در انتخابات است علی رغم این واقعیت که قانون انتخابات اجازه نمی‌دهد که بسیاری از آنها برنده شوند، زیرا تصمیم آن در نهایت مطابق با اراده و سلطه احزاب بزرگی است که هیچ فرصتی برای رقابت با ده‌ها تن از این احزاب را نمی‌دهند؛ با این حال، آنها رقابت می‌کنند، و رقابت، نشانه‌ای از سلامتی در زندگی دموکراتیک عراق جدید است.
الصباح آورده است: مشکلی که همه با آن مواجهند در تشکیل ائتلاف‌هاست که گفته می‌شود بسرعت انجام خواهد شد اما واقعیت این قضیه را تایید می‌کند که تشکیل ائتلاف به نحوی که عراقی‌ها می‌خواهند انجام نمی‌شود چون فراکسیون‌های بزرگی که نماینده جریان‌های اصلی شیعه، سنی و کرد هستند دست از ملاحظات مذهبی، قومی و منطقه‌ای خود برنداشته‌اند؛ با این حساب آنها در رقابت انتخاباتی خود دو دسته مخاطب دارند یکی مخاطب ایدئولوژیک قومی و یکی مخاطب بومی است.
این روزنامه افزود: به این معنا که احزاب شیعی هنوز در استان‌های مرکز و جنوب مخاطب خود را می‌بینند که در آنجا کسی رقیب آنها محسوب نمی‌شود و احزاب سنی در استان‌های غربی رقابت می‌کنند در حالی که کُردها هم در استان‌های منطقه کُردستان به رقابت خواهند پرداخت و دو استان بغداد و کرکوک برای همه این احزاب باقی می‌ماند که اهالی آنجا می‌توانند مخاطب همه احزاب، فارغ از مذهب و قومی خاص باشند.
الصباح ادامه داد: در کرکوک با تشکیل لیست‌های ملی عربی-کردی مساله حل و فصل شده است اما در بغداد مساله فرق می‌کند از همین رو رقابت در آنجا سخت‌تر است چون بغداد شاقولی است که موازنه‌های نیروها واحزاب را متعادل نگاه می‌دارد.
این روزنامه تاکید کرد: مشکل بزرگ‌تر که همه احزاب با آن مواجهند و مشکل شماره یک محسوب می‌شود باقی می‌ماند، درست است که هر کدام از فراکسیون‌ها رهبران و چهره‌هایی سیاسی دارند و این مساله‌ای شناخته شده است اما این امر بحرانی در مذاکرات مربوط به تشکیل ائتلاف‌ها را پدید آورده از جمله اینکه در بین آنها کسانی هستند که حداقل قصد داشتند از فرقه گرایی عبور کنند.
در پایان این گزارش آمده است: به نظر می‌رسد یک فرهنگ موروثی وجود داشته باشد که مردم هنوز شماره یک را به اختیار پذیرفته‌اند تا زمانی که گزینه‌ها به دلیل یک مساله و آن هم فرهنگ انتخاباتی، محدود است.
