پایگاه خبری العهد با اشاره به اسناد منتشر شده از وزارت خارجه عربستان در سایت ویکی‌لیکس، فهرستی از اقدامات مخرب سعودی‌ها را برشمرد و خاطرنشان کرد فاش شدن این مسائل چندان غافلگیر کننده نیست بلکه مهر تاییدی بر اطلاعات در دسترس به شمار می‌آید.
ایهاب شوقی در گزارشی در پایگاه خبری العهد لبنان نوشت: تلگراف‌هایی که ویکی‌لیکس از وزارت خارجه عربستان به بیرون درز داده است اطلاعات زیادی را فاش کرده که بیش از آن که غافلگیر کننده باشند، مؤید حقایق بودند.
با وجود هزینه‌های گزاف سعودی‌ها و اجیر کردن رسانه‌ها (برای نمایش تصویری غیرواقعی)، تصویر واقعی عربستان که در تلاش برای سیطره، ائتلاف با آمریکا و روابط مخفیانه‌اش با اسرائیل خلاصه می‌شود، دیگر برای کسانی که امور این کشور را در چارچوب خدمت به طرح‌های استعماری دنبال می‌کنند، پنهان نیست.
شاید برخی ملت‌ها و حتی شهروندان عربستانی مدتی فریب خورده باشند و شاید سیاست‌های آل سعود هرگز به این اندازه ناپخته نبوده و موجب فریب خوردگی دیگران شده است اما اکنون به صورت آشکار و بدون نیاز به فاش کردن اسناد، ماهیت نظام سعودی برملا شده است.نظامی که بر اساس سرکوب داخلی و پیگرد مخالفان در خارج و نیز دخالت در امور همسایگان و سایر کشور‌ها از طرق سیاسی و خشونت آمیز مانند تجاوز نظامی یا حمایت مالی و معنوی از تروریسم استوار است.
ماهیت برجسته دیگر این نظام، دوگانگی در معیار‌ها و هزینه کردن برای نهاد‌های بزرگ بین المللی به منظور لاپوشانی عیوب نظام سعودی و نیز هزینه کردن برای کنفرانس‌های بین المللی به منظور خوب جلوه دادن تصویر کشورشان و ارائه تصویری مغایر با ماهیت و اقدامات آن است.
شاید مهمترین چیزی که از اسناد ویکی‌لیکس به دست آمد درباره تفکر امنیتی، نبود دیپلماسی و استفاده ابزاری از حج برای اهداف و مقاصد مختلف بود.
عربستان گاهی از ویزا‌های حج به عنوان دامی برای مخالفان سیاسی آل سعود و گاهی برای پیشکش و رشوه استفاده می‌کند؛ چنان که کمیته‌ای برای بررسی سازوکار توزیع ویزای حج افتخاری برای همه هیئت‌های خارجی وجود دارد و سی وچهار هزار ویزا از این نوع به سفیران عربستان تعلق می‌گیرد.
این اسناد همچنین نشان داد سفارت خانه‌های عربستان در کشور‌های خارجی برای خدمت به شاهزادگان و عمل در چارچوب خواسته‌های آن‌ها به جایی رسیده‌اند که به عنوان مثال توافقنامه‌ای با وزارت دادگستری انگلیس امضا شده است که بر اساس آن انتقال زندانیان بین دو کشور به منظور سپری کردن دوران محکومیت در کشور‌های خود صورت می‌پذیرد.
اسناد مذکور با تمرکز بر کنفرانس‌هایی با پوشش مسائل ارزشی فاش می‌کنند که اهداف واقعی این همایش‌ها ربطی به ارزش‌های والا نداشته بلکه به دنبال سیاست‌های تفرقه برانگیز یا عادی سازی با دشمنان بوده است. مانند استفاده از ایده گفتگوی ادیان با هدف عادی سازی روابط با اسرائیل.
این اسناد همچنین نشان می‌دهند که ریاض چگونه از انجمن جهان اسلام به عنوان بازویی برای گسترش نفوذ خود در خارج و وسیله‌ای برای نفوذ به جوامع و ایجاد مشکلات و فتنه بین مسلمانان ساکن در غرب و گسترش نفوذ تفکر وهابی تکفیری خود استفاده کرده است.
اسناد مذکور از دشمنی ریاض با انقلاب‌های عربی واقعی پرده بر می‌دارد چنان که فاش می‌کند چگونه انقلاب بحرین در نطفه خفه شد و حکومت آن را تحت کنترل گرفت و طرح‌های فرقه گرایانه و مقابله رسانه‌ای با انقلاب و تخریب چهره آن به اجرا در آمد و این که چگونه عربستان شخصیت‌های دشمن مقاومت را در لبنان جذب کرد، در سوریه کوشید تا نظام را سرنگون کند و جداشدگان از (صف ارتش و نظام) سوریه را از طریق ویزای عمره جذب کرد، آوارگان را نادیده گرفت و با آن‌ها به صورت گزینشی و براساس اطلاعاتی که داشتند، برخورد کرد.
این اسناد نشان می‌دهند عربستان مانع همگرایی مصر و ایران شد و برای به چنگ آوردن تیران و صنافیر اصرار ورزید. نقش عمده‌ای در حمایت مالی از تروریسم داشت و از آن به عنوان مترسکی برای سرکوب داخلی و فخر فروشی در خارج بهره برداری کرد.
نقش عربستان در تونس و میزبانی از زین العابدین بن علی و تلاش برای بازگرداندن نظام او یا نظامی مشابه دوران حکومت او و نیز نقش عربستان در لیبی و تلاش برای نزدیک کردن سیف الاسلام قذافی به ریاض از جمله موارد دیگری است که اسناد فاش می‌کنند.
اوضاع زندانیان عربستانی و خارجی محبوس در زندان‌های سعودی به ویژه زندانیان مصری بدون اتهام‌های روشن و بدون برگزاری محاکمه نیز از دیگر روشنگری‌های اسناد مذکور است.
