در روزهای اخیر شاهد سفرهای شتاب‌زده دولت تدبیر و امید به مناطق مختلف کشور بودیم که پیامد این سفرها تصمیمات جدیدی برای توسعه این مناطق بوده است.
کردستان پنجم فروردین امسال میزبان رئیس جمهور و چند تن از وزرای دولت بود که در سفری یک‌روزه چندین طرح بزرگ در استان قیچی خورد که از مصوبات سفر مقام معظم رهبری در اردیبهشت معطر سال 88 به این استان بود.
سفری که حواشی بسیاری را در حین و بعد از خود داشت اما مهم‌ترین نکته، تبلیغاتی‌بودن این سفر بود که دست‌اندرکاران دولت در استان تلاش کردند تا میزبان خوبی برای این سفر تبلیغی باشند ولی مردم به این نکته کاملا واقف بودن و فریفته بازی دولتی‌ها نشدند.
به فاصله چند روز از عیددیدنی دولتی‌ها در کردستان، استاندار و مسوولین این استان به بازدید نوروزی رفتند.
این بازدید شاید برای انعکاس سفر دولت بود و گویا این سفر دستاوردی برای دولت نداشته که وزیر کشور طی آن دستوری برای طرح توسعه کردستان صادر کرد.
وزیر کشور از مدیران کردستان خواسته طرح توسعه استان را براساس ظرفیت‌ها، توانمندی‌ها و امکانات استانی و ملی، با زمانبندی و تعیین روش های تامین مالی آنها، ظرف مدت حداکثر یک ماه به وزارت کشور تحویل دهند.
اینکه وزیر کشور در آخرین روزهای عمر دولت یازدهم به فکر توسعه کردستان افتاده، جای تعجب ندارد چرا که دولت خیلی از کارهای خود را مانند دانش‌آموزان درس‌نخوان، به شب امتحان موکول کرده و با نزدیک شدن به انتخابات به هر دستاویزی چنگ می‌زنند تا بتوانند از ملت نمره قبولی بگیرند.
به نظر می‌رسد با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری، دولتی‌ها در پی پوشانیدن وعده‌های عملی‌نشده خود هستند چرا که آنچه به وضوح در کردستان ملموس است، نشان از 4 سال ناکارآمدی برنامه‌های دولت در حوزه‌های مختلف در این استان دارد.
مهم‌ترین مسأله استان کردستان، همچون دیگر مناطق کشور، معیشت و بیکاری است، دو موضوعی که در سایه چند سال مذاکره بی‌ثمر دولت با قدرت‌های جهانی گرد و غبار غفلت خورد تا امروز رئیس جمهور آمریکا پس از حمله به سوریه، زبان به تهدید کشورمان باز کند و بر نافرجام بودن برجام مهر تایید بزند.
امروز جوانان تحصیل‌کرده کردستان با بیکاری دست و پنجه نرم می‌کنند و در بهترین حالت می‌توانند کولبر شوند و با بازی کردن با جان خود لقمه نانی به دست آورند.
جوان کردستانی با نگرانی آینده خود را دنبال می‌کند و وعده‌های دولت و دستاوردهایی که رسانه‌های دولتی از آن سخن می‌گویند برای آنان ناملموس است.
کردستان نیازمند توسعه‌ای واقعی است و در این میان، تدوین طرح آن در طول مدت یک ماه تنها یک بازی سیاسی- تبلیغی است که نه تنها کارشناسان حوزه برنامه‌ریزی بلکه هیچ عقل سلیمی نمی‌تواند قبول کند که توسعه این استان مرزی در یک ماه برنامه‌ریزی شود.
دولت برای توسعه این استان دیر از خواب بیدار شده و همانطور که وعده‌های 4 ساله‌اش بر زمین ماند، وعده یک ماهه‌اش در حد همان حرف باقی می‌ماند.
