هفتاد سال از وقوع ماجرایی که ژاپنیها به آن بسیار افتخار میکنند میگذرد، در این باره، در میان ژاپنیها اما افسانه سراییهای فراوانی میشود. یکی از مهمترین فرازهای جنگ جهانی دوم که در تعیین سرنوشت جنگ بسیار تأثیرگذار بود، ماجرای حمله نظامی ارتش ژاپن به بندر پرل هاربر آمریکاست.

هفتاد سال پیش، در حالی که جهان در التهاب جنگ جهانی دوم می‌سوخت، ارتش ژاپن که سابقه جنگ طولانی با ایالات متحده بر سر حکمرانی بر اقیانوس آرام داشت با حمله به ناوگان نظامی آمریکا در بندر پرل ‌هاربر، خسارت سنگینی به این ارتش وارد ساخت و عملا ایالات متحده را وارد جنگ جهانی کرد؛ رخدادی که به بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی منجر شد و پرونده جنگ جهانی را بست.

بنا بر این گزارش، ایالات متحده که در زمان جنگ جهانی اول و سال‌های میان دو جنگ جهانی، بحران فزاینده اقتصادی را پشت سر می‌گذاشت و در روزهای جنگ دوم جهانی و به یاری جنگ طلبی اروپایی‌ها و آسیایی‌ها و از محل تأمین تجهیزات نظامی طرفین درگیری با رشد اقتصادی روبه‌رو بود، جایگاهی بهتر از بی‌طرفی در جنگ برای خود ندید تا هم چهره زشت یکی از جنگ‌طلبان را به خود نگیرد و هم از قبل حماقت دیگران، اقتصاد بیمار خود را بازسازی کند.

دولت «روزولت»، رئیس‌جمهور آمریکا در آغاز جنگ، اعلان بی طرفی کرد؛ هرچند چرچیل با جاه‌طلبی‌های فراوان هیتلر، تلاش بسیاری نمود تا آمریکا به متفقین بپیوندد، ولی این بمباران هوایی و عملیات کامیکازه سربازان ژاپنی بود که سرانجام پای آمریکا را به میدان نبرد گشود.

به این ترتیب، در دسامبر سال ۱۹۴۱ در حالی که آمریکایی‌ها برای جشن‌های کریسمس آماده می‌شدند، دولت آمریکا، رسما به ژاپن اعلام جنگ کرد و در عمل با آلمان و ژاپن و ایتالیا وارد جنگ شد.

گفتنی است، در جریان این نبرد، خسارات وارده به ارتش آمریکا بسیار بود، چنان که گفته می‌شود، ۳۵۰ هواپیمایی ژاپنی در جریان این حمله، دوازده کشتی آمریکایی مستقر در این بندر را نابود کردند که حضور پنج رزم ناو بزرگ در میان آنها، باعثبالا رفتن شدت خسارات به بدنه ارتش آمریکا شد.

همچنین ۱۶۴ هواپیمایی آمریکایی نابود شدند و ۱۵۵ هواپیمای دیگر آسیب دیدند، ۲۴۰۰ سرباز کشته و ۱۲۴۰ سرباز دیگر زخمی شدند.

خلاصه آن که خسارات حمله به اندازهای بود که باعث شد، ستون فقرات نظامی آمریکا در اقیانوس آرام بشکند و ژاپن به خواستههای خود برای قدرت گرفتن بیشتر در اقیانوس آرام رسید.