دولتی که با شعار تدبیر و امید پیروز شد، این روزها بیش از گذشته تحت فشار قرار دارد. خروج آمریکا از برجام نقطه آغاز بحران بود و در پی آن، نوسانات ارزی و عدم تعادل در بازار عرضه و تقاضا درخصوص برخی کالاها روزهای سختی را برای تولید ایجاد کرده است. در کنار تمامی این موارد می توان به کنار گذاشتن وزرای اقتصاد و کار توسط نمایندگان مجلس اشاره کرد. اما این دو وزارتخانه تنها صندلیهای خالی در دولت نیست. بیش از دو ماه از استعفای محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت میگذرد اما همچنان خبری از جایگزین او منتشر نشده و این در حالی است که شاید یکی از مهمترین پستهای موجود در دولت همین سخنگویی است، زیرا دولت با استفاده از پتانسیل یک سخنگوی قوی میتواند به سؤالات افکار عمومی پاسخ داده و کمی اوضاع را کنترل کند. یکی از جدیترین انتقاداتی که به حسن روحانی رئیسجمهور وارد می شود آن است که بسیاری معتقدند رییسجمهور با مردم صحبت نمیکند و همین موجب احساس یاس در بدنه جامعه شده است.
اما این نقد امروز نه تنها به رئیسجمهور بلکه به دولت وارد است زیرا ظاهرا دولت هم قصد رودررویی با خبرنگاران و سؤالات را ندارد و این اتفاق شائبه علاقهمندی دولت به دوری از رسانهها را تقویت کرده است. در طول این دو ماه تقریبا هفتهای نبوده است که خبری از انتصاب سخنگو در روزهای آتی شنیده نشود اما این وعده تنها سرابی است برای آنکه خبرنگاران هر هفته در حیاط دولت چند روزی مشغول گمانهزنی افراد منتخب احتمالی شوند. آخرین اظهارنظر درباره انتخاب سخنگوی جدید دولت از زبان محمود واعظی رئیس دفتر رئیسجمهور در تاریخ 14 شهریور مطرح شد. واعظی در جمع خبرنگاران در پاسخ به سؤالی در این باره گفت: سخنگو به زودی مشخص میشود. دو الی سه نفر در ذهن آقای رئیسجمهور هستند زیرا نمیتوان سخنگو را تا انتهای دولت عوض کرد. امروز نزدیک به دو هفته از اظهارات محمود واعظی میگذرد اما همچنان خبری از انتصاب سخنگو مخابره نشده است. در شرایط کنونی دولت نیاز دارد با مردم سخن گفته و وضعیت را در حوزههای مختلف تشریح کند تا با چالش اعتماد عمومی روبهرو نشود. عدم حضور و پاسخگویی دولت در رسانهها با توجه به وضعیت فعلی کشور بیش از حد طولانی شده و رئیسجمهور هرچه زودتر باید فاصله ایجاد شده دولت با رسانهها را کاهش دهد.