شرایط جنگی؛ نتیجه 6 سال دیپلماسی دولت تدبیر و امید!

حسن روحانی در مبارزات انتخاباتی سال های 92 و 96 وعده های پررنگ و لعابی را مطرح کرد که اکنون و پس از 6 سال زمان برای اجرای این وعده ها، حتی قدمی به آنها نزدیک نشده است که همین موضوع  نارضایتی شدید  قاطبه مردم از عملکرد دولت های یازدهم و دوازدهم را به دنبال داشته است.

اخبار سیاسی - اما رئیس جمهور، صبح امروز در مراسم روز ملی صنعت پتروشیمی، توجیهات قابل تاملی را در خصوص عمل نکرده به وعده های انتخاباتی به زبان آورد که از قضا با توجه به این اظهارات می توان وضعیت فعلی کشور پس از 6 سال حکمرانی اصلاح طلبان را مشاهده کرد.

روحانی در این مراسم اظهار داشت: «بعضی ها به دولت دوازدهم می‌گویند قول‌هایی که اول دولت دادید چرا عین آن‌ها را انجام ندادید؟ خب ما در شرایط صلح، آن قول‌ها را دادیم بعد وارد جنگ شدیم. ما در حال حاضر وارد یک جنگ شدیم؛ جنگ را ما انتخاب نکردیم و ما شروع نکردیم و حتی بهانه هم به آنها نداریم آنها آغاز و شروع کردند به جنگی که قامت استوار این ملت را بشکنند.»

در پاسخ به این توجیه رئیس جمهور می‌توان ساعت ها سخن گفت اما به طور خلاصه می‌توان نوشت:

اولا: عمل نکردن به وعده ها توسط رئیس دولت تنها به وعده های انتخابات سال 96 محدود نمی شود و حسن روحانی در طول دولت یازدهم نیز-که بنابر سخنان خود، سالهای جنگی محسوب نمیشد- به بسیاری از وعده های خود عمل نکرد.

بی نیازی از یارانه 45 هزارتومانی، ایجاد اشتغال، بازگشت احترام به پاسپورت ایرانی، آزادی عمل به رسانه ها و نجات اقتصاد از جمله وعده های حسن روحانی در انتخابات 92 بود که قضاوت درباره میزان عمل دولت یازدهم به آنان را می توان به مردم سپرد!

دوما: اذعان روحانی به شرایط جنگی در حال حاضر به این معناست که ثمره 6 سال مذاکره با کدخدا و کشورهای اروپایی و به تبع آن تعطیلی بخش عظیمی از برنامه هسته ای، نتیجه ای جز ایجاد شرایط جنگی نداشته است. در این شرایط بایست قهرمانان دیپلماسی(!) -که روزگاری ده ها سکه طلا بابت مذاکرات هسته ای به آنان اعطا شد- پاسخ عملکرد 6 سال مذاکره و کشاندن کشور به شرایط جنگی را بدهند!

این سخن اما وعده دیگر حسن روحانی -که در طول 6 سال گذشته بارها تَکرار شده است- مبنی بر دور کردن سایه جنگ از کشور را رد کرده و نشان داد که این گزاره هم همچون بسیاری از گزاره های دولتمردان پوچ از آب درآمده است.

با این وجود جای سوال است چطور حسن روحانی که همواره به حقوقدانی خود افتخار می کند و در تبلیغات سال 96 مدعی شده بود زبان دنیا را بلد است، کشور را به سمت شرایط جنگی سوق داده است؟!

سوما: چنانچه توجیهات رئیس جمهور  مبنی بر عدم اجرای وعده های خود در شرایط به زعم خود جنگی را بپذیریم، پس بایست به این نکته هم اشاره کنیم که رای مردم به حسن روحانی نیز در شرایط صلح داده شده و چنانچه در حال حاضر در شرایط جنگی به سر می بریم، پس نیازمند رئیس جمهوری هستیم که بتواند در این شرایط سخت کشور را اداره کرده، سایه جنگ را از کشور دور کند و تحرکی در قوه مجریه کشور به راه اندازد.

به هرحال این دست توجیهات برای جبران بی عملی دولت در عرصه های سیاسی و اقتصادی نه تنها مردم را قانع نخواهد کرد بلکه بر آتش خشم آنان خواهد افزود و نمی تواند دست های خالی دولت تدبیر و امید را در انتخابات های پیش رو پر نشان دهد!