بحران کرونا و مسئله اعتماد

نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد  اعتماد مردم ایران به دولت در نحوه مدیریت و اطلاع‌رسانی بحران کرونا، روندی افزایشی دارد. از نیمه دوم اسفندماه تا هفته پیش، رضایت از دولت در این حوزه، طبق برخی نظرسنجی‌ها تا  ۳۰ درصد افزایش یافته است. واکاوی علل این موضوع، نسخه شفابخشی برای اغلب مشکلات امروز کشور به دست می‌دهد.

یک. احتمالا در اوایل اوج‌گیری بحران کرونا در ایران، بسیاری تصور می‌کردند ناکارآمدی دولت – در معنای عام آن – باعث شیوع کووید ۱۹ شده و مبتلایان و کشته‌شدگان، قربانی ضعف عملکرد و بی‌مبالاتی دستگاه‌های اجرایی هستند. با گذشت چند هفته و شیوع این بیماری در اروپا و آمریکا، خط بطلانی بر این فرضیه کشیده شد و قضاوت درستی در مقایسه تطبیقی ایران و جهان به‌دست آمد.

دو. دلیل دوم افزایش رضایت از دولت، طبیعتا ابعاد عملکردی دارد. با گذشت زمان، حوزه سلامت و درمان ما از سطوح عالی تا جزئی آن، کارآمدتر و باتجربه‌تر شده و ظرفیت‌های درمانی، پزشکی توزیع مواد بهداشتی، مسائل روانی و اجتماعی کلان در کشور، بهبود یافت.

سه. اما مهم‌ترین مسئله، همگرایی ملی در این مسئله است. در همان اسفند ماه، بسیاری از کارشناسان به عدم پذیرش سیاست‌های فاصله‌گذاری و قرنطینه از سوی دولت، اعتراض داشتند، اما نهایتا دولت پذیرفت آنچه را که خواسته عموم مطلعین و کارشناسان است اجرا کند. در حقیقت، در مسئله کرونا، همه دریافتند که این پروژه، برنده و بازنده ندارد؛ یا تمام مردم و مسئولین در اثر تحمل فشار و تلفات زیاد جانی و مالی بازنده خواهند بود، یا ملت و دولت با حداقل آسیب، از این مهلکه پیروز بیرون خواهند آمد. منتقدان دولت هم، با حفظ نظارت و دیدبانی بر رویکرد و عملکرد دستگاه‌های مجری، در کنار دولت ایستادند. ممکن است این قدر واضح به نظر نیاید، اما باور کنیم که اقتصاد و سیاست کشور هم همچون سلامت است، یعنی معادلات اقتصادی، توافقات بین‌المللی، سیاست‌های فرهنگی و کنش‌های بزرگ اجتماعی

 یا ۸۳ میلیون برنده دارد یا ۸۳ میلیون بازنده. همدلی، احترام به نظرات کارشناسی و در اولویت گذاشتن منافع ملی، نیاز مبرم امروز است.

مسعود پیرهادی