آنچه موجبات تناقض در جامعه امروز ایرانی را فراهم کرده است ،نگاهی سلیقه محور مسئولان است که شخصی را به ظاهر قهرمان و در بوق و کرنا می کنند که در نهایت همان افراد حاضر نیستند به همان شعارهایی که سر می دهند، جامه عمل بپوشانند !
در عوض به جای پای بندی به اخلاقیات سعی می کنند، ابعاد شخصیتی که مورد علاقه شخصی خودشان است را پررنگ جلوه کنند.
این نوع رفتار انحصار گرا و نمایشی از یک انسان چیزی جز کلاهبرداری فرهنگی و اندیشه ای به جامعه ارائه نمی دهد که اتفاقا آقای اصغر فرهادی در فیلم « قهرمان »به عنوان یک قهرمان واقعی صحنه های بسیار موثری خلق می کند و نشان می دهد در جامعه ای که مردم عادی را به قهرمانان ارتقا می دهد چه اتفاقی می افتد!
و قهرمان سازی با چاشنی دروغ و تزویر در بستر مشکلات اقتصادی ، اجتماعی و فشارهای موجود در جامعه شکل می گیرد و بعضا بر اساس حب و بغض شرایط را به انحراف خواهد کشید.
