نقدی بر فیلم قهرمان آخرین فیلم اصغر فرهادی

فیلم قهرمان درباره مردی در شیراز است که در لابلای کوهی از مشکلات گرفتار شده، و حالا برای مدت اندکی به خانه بازگشته است تا شاید همه چیز بهتر شود. برخی از سؤالات اخلاقی که پاسخ دادن به آنها بسیار دشوار است در فیلم A Hero فرهادی مطرح می‌شود که ما با پرسشگری، تعلیق ساختار روایی فیلم را جلو و جلوتر می‌بریم تا به پایان این فیلم و شخصیت اصلی داستان نزدیک شویم. با نوشتار تحلیل قهرمان اصغر فرهادی با ما بمانید.

قهرمان (یک قهرمان) جدیدترین فیلم اصغر فرهادی کارگردان بزرگ ایرانی است. در اسپانیا، عموم مردم او را با «همه می‌دانند» می‌شناسند، این فیلم در سال 2018 با بازی پنه‌لوپه کروز، خاویر باردم، ریکاردو دارین و ادوارد فرناندز ساخته شد؛ اما او فیلم‌شناسی باورنکردنی پر از آثاری را ارائه می‌کند که جوایز جهانی دریافت کرده‌اند. اوج کار او در سال 2011 بود که با فیلم «جدایی» برنده اسکار بهترین فیلم بین المللی شد.

این فیلم اولین نمایش جهانی خود را در بخش رسمی هفتاد و چهارمین دوره جشنواره فیلم کن داشت و اکنون در شصت و ششمین دوره از هفته بین‌المللی فیلم وایادولید (SEMINCI) ارائه می‌شود. در این فیلم امیر جدیدی، سحر گلدوست، ابوالفضل ابراهیمی، محسن تنابنده، فرشته صدرافایی و سارینا فرهادی به ایفای نقش پرداخته اند. این فیلم توسط پروداکشن اصغر فرهادی، ممنتو فیلمز اینترنشنال، ممنتو فیلمز پروداکشن و سینما آرته فرانس تهیه شده است. در ادامه با نقد فیلم قهرمان اصغر فرهادی با ما بمانید.

خلاصه داستان

رحیم در فیلم قهرمان به خاطر بدهی‌ای که نتوانسته آن را بپردازد در زندان است. در طول یک مرخصی دو روزه، شما سعی می‌کنید بستانکار خود را متقاعد کنید که ادعای شما برای پرداخت بخشی از بدهی حقیقت دارد. اما همه چیز طبق برنامه پیش نمی رود. (پارادکس و تضاد عنصر اصلی ساختار روایی فیلم های فرهادی است.) شما برای اطلاعات بیشتر و خواندن نقدی متفاوت در رابطه با نقد فیلم قهرمان اصغر فرهادی می‌توانید به صفحه نقد فیلم قهرمان اصغر فرهادی ؛ ناپایداری در عصر تکنولوژی در سایت فیگار مراجعه کنید و به اطلاعات خودتان درباره فیلم A HERO اضافه کنید.

یک قهرمان داستان پر دردسر رحیم (امیر جدیدی) مردی صادق را روایت می‌کند که پس از بدهکاری زیاد وارد زندان شده است. در طول مرخصی، دوست دخترش کیسه ای پول پیدا می‌کند و با چسباندن آگهی‌هایی در خیابان سعی می‌کند آن را پس بدهد، اما همه چیز آنطور که باید پیش نمی رود. اثری که ما را در مشکلات جامعه غرق شده در فساد رسانه‌ای نهادها می‌رساند و واقعیت خشن طبقات پایین اجتماعی را نشان می‌دهد.

اصغر فرهادی با تمرکز بر مردی که چیز زیادی برای چنگ زدن جهت ادامه زیست ندارد و تحت تأثیر شرایط قرار می‌گیرد، تنوع زیادی از موضوعات مانند بخشش، آزادی، صداقت یا شرافت را در مرکز قرار می‌دهد. جامعه امروز با توجه به اینکه از کجا آمده اید و چه کارهایی در زندگی خود انجام داده اید از طریق یک معیار دوگانه یا شاید چند گانه نشان داده می‌شود.

قهرمان قرن بیست و یکم – فساد رسانه‌ای

یک قهرمان شکل قهرمان را همانطور که جویس تصور می‌کرد به روز می‌کند و آن را با عوامل شرطی سازی بیشمار جهانی شدن تطبیق می‌دهد؛ یا به عبارتی دراماتورژی خاصی را در این فیلم می‌بینیم که در هیچ فیلمی تا به حال دیده نشده بود.

در جامعه اصلاح طلبان سیاسی، افراد با عدم بخشش خفه می‌شوند و بر گناه کسانی که در زندگی خود مرتکب خطا شده اند تمرکز می‌کنند، نمونه ای که در سیستم خفقان‌طور فعلی می‌بینیم. تصوری که عمدتاً به دلیل بی‌واسطگی اطلاعات، اجازه نمی‌دهد جامعه با لنگر انداختن خود در تنفر و ماندگاری آرمان‌ها و اعمال پیش برود. قطعا این فیلم می‌تواند یکی از بهترین های 2022 باشد. در ادامه با نقد فیلم قهرمان اصغر فرهادی با ما بمانید.

قهرمان فرهادی نشان می‌دهد که چگونه شخصیتی که سعی می‌کند با ناملایماتی که زندگی بر سرش می‌آورد بجنگد، می‌شکند. فیلمنامه به دلیل اعمال بیشمار و همچنین به دلیل دیالوگ هایی با ریتم بسیار بالا و پر از تنش، همیشه توجه بیننده را حفظ می‌کند. بر خلاف سایر فیلم های اجتماعی که در آن شخصیتی را نشان می‌دهند که توسط بوروکراسی بلعیده شده است، در سراسر اثر حفظ می‌شود، با سرعتی کندتر و متفکرانه‌تر از اصغر فرهادی.

رئالیسم سینمای اجتماعی دقایق این فیلم را با امیر جدیدی پر می‌کند که از این موقعیت غوطه‌ور می‌شود و وقتی می‌خواهد چیزی را ثابت کند به خاطر عدم استفاده از سیاست رفتاری… بلعیده می‌شود. بقیه شخصیت‌ها طبیعی بودن و تفاوت‌های ظریفی را از خود بروز می‌دهند که می‌توانیم آن‌ها را در افراد واقعی روزمره اطرافمان مشاهده کنیم.

سینمای اجتماعی خستگی ناپذیر

قهرمان فرهادی رحیم را با دوربین روی دست حین صعود و سقوط دنبال می‌کند، دوربینی که فاصله می‌گیرد و آنچه را که اتفاق افتاده از طریق شیشه و تنش حیرت انگیز افرادی که شخصیت ما را در فضاهای متفاوت قرار می‌دهند، مشاهده می‌کند. سبکی که یادآور برادران داردن در «رزتا» و کن لوچ در ساخت فیلمنامه و شخصیت‌هایی با پیچیدگی روانشناختی است.

اغلب مردم برای محافظت از دیگران یا عدم توهین به هنجارهای بیش از حد سفت و سخت یک جامعه، به دروغ های کوچک بسنده می‌کنند، که پس از آن به سرعت عواقب غیر قابل تصوری را ایجاد می‌کند. فرهادی در بهترین فیلم‌هایش مانند «الی…» یا مهم‌تر از همه «نادر و سیمین – جدایی» به این مسئله به شکلی تقریبا غیرقابل تحمل و به نوعی اسلشر ادامه و به شخصیت‌هایش اجازه می‌دهد، تصمیم‌هایی بگیرند که نه کاملاً اشتباه، بلکه اشتباه هم نیستند. بنابراین چاله‌ای عمیق‌تر و عمیق‌تر حفر می‌کنند، که به نظر می‌رسد به سختی می‌توان از آن رها شد.

و همینطور در «قهرمان» هم اتفاق می‌افتد، که تقریباً باعث می‌شود قهرمانش رحیم احمقی به نظر برسد که برای مدت طولانی کاری را انجام می‌دهد که معتقد است دیگران می‌خواهند. به هر حال، فرهادی ایرانی را نشان می‌دهد که جامعه‌اش به اندازه دنیای غرب تحت تأثیر عوارض ناخوشایند شبکه‌های اجتماعی شکل گرفته است. این رئیس زندان است که آنقدر مشتاق نشان دادن عمل ظاهراً نجیبانه رحیم است که از یک گروه تلویزیونی دعوت می‌کند، تا همه چیز را طبق خواسته خود پیش ببرد، حتی به غلط! رحیم می‌پیوندد، قهرمان و چهره خیریه‌ای می‌شود که برای زندانیان پول جمع‌آوری می‌کند.

اما بعدها که مشکلات همچنان انباشته می‌شود، این سازمان نیز بیش از آنکه به سرنوشت رحیم بپردازد، به شهرت خود علاقه نشان می‌دهد. و به همان سرعتی که او به عنوان یک قهرمان در رسانه های اجتماعی ارتقا یافت، به سرعت شایعه ای منتشر شد که صحت داستان او همه امیدها را زیر سوال می‌برد. نحوه پرداخت معماهای فرهادی در لابلای مفاهیم شبکه‌های اجتماعی که در آن مردم به دلایل قابل فهم مدام کارهای اشتباه را انجام می‌دهند، کیفیت ویژه فیلم جدید او را می‌سازد – و «یک قهرمان» یکی از قوی ترین فیلم های اوست.

نتیجه گیری

قهرمان اصغر فرهادی (یک قهرمان) جدیدترین فیلم او است. ریتم ثابتی دارد که بسیار بالا و پر از دیالوگ به دنبال چاره جویی می‌گردد، عنصری که می‌تواند بیننده را شوکه کند و خسته نشود، هرچند بهترین سینمای اجتماعی از استفاده از چنین فضاهایی استقبال می‌کند. چیزی که می‌تواند آزاردهنده باشد این است که او با فیلم هایش بیننده را گیج می‌کند و اطلاعات زیادی به او می‌دهد که واقعاً نمی‌تواند آن را به خوبی هضم کند.

یک قهرمان، واقعیت جامعه‌ای را تجسم می‌کند که با سیاست‌های خود یک نفر را زیر پا له می‌کند، فضایی که نمی‌دانیم چگونه از آن خارج شویم. واقع گرایی و سختی شرایط به ما می‌گوید که ما می‌توانیم کسانی باشیم که ممکن است دچار این حوادث شویم. بازیگران و ریتم نمایش… عناصر کافی برای رفتن به سینما برای دیدن و تحمل سختی زندگی رحیم کافی است. سینمای اجتماعی تمام نشده و اصغر فرهادی به لطف این اثر آن را ثابت و زنده می‌کند.