از صفر تا صد «فراری» دفاع می کنم

ترلان پروانه درابتدا درباره پیوستن به فیلم «فراری» توضیح داد:«من به دفتر آقای داوودنژاد رفتم و اندک توضیحی درباره این فیلم داده شد و لطف داشتند و به من گفتند که خیلی از حضور من در این پروژه خوشحال می شوند، اما با این حال برای یافتن بهترین بازیگر به کلاس های بازیگری تهران و گیلان خواهند رفت، این اتفاق افتاد و در نهایت این شانس را داشتم که من را برای نقش گلنار انتخاب کردند».

وی در ادامه درباره آموختن لهجه شمالی برای ایفای نقش گلنار گفت:« من حدود یکماه با خانمی که اتفاقا در این اثر حضور دارند تمرین کردیم و خوشبختانه به این لهجه مسلط شدم. چند سال گذشته سریالی به کارگردانی آقای حسن پور بازی کردم که فضای سال های 1330 را نشان می داد و اندکی با این لهجه آشنا بودم، اما آقای داودنژاد به دنبال ایفای تمام و کمال نقش هستند و به همین خاطر تمرین ها خیلی جدی و موثر پیش رفت. من همیشه برای بازی بیماری های خاص و بیان لهجه بر این باور هستم که باید خیلی با وسواس انجام شود. خانمی که لهجه را به من آموزش دادند، آموزشگاه بازیگری در گیلان تاسیس کرده اند و کلیه دیالوگ های من را با آقای آبنار گوش می دادند. من تاکید داشتم که بررسی لهجه من هر قدر زمان ببرد مساله ای نیست، اما باید به درست ترین شکل بیان کنم».

 این بازیگر افزود:« وقتی کار را فیلمبرداری کردیم 17 سال داشتم و با این نقش همذات پنداری می کردم. به طور کلی شخصیتی مثل گلنار دور از جامعه ما نیست، به طور مثال گلنار در بخشی از فیلم می گوید: عاشق نباشی نمی فهمی من چی میگم. من این جمله را بارها از زبان هم سن و سال های خود در جامعه شنیده ام.

ترلان پروانه در خصوص همکاری با محسن تنابنده اشاره کرد:«اگر هر شخص دیگری به جز آقای تنابنده در این فیلم ایفای نقش می کردند، قطعا ارتباط بین ما دو نفر به این درستی شکل نمی گرفت. ما در طول قصه شاهد سردی ابتدای رابطه این دو نفر و صمیمیتی که به مرور ایجاد می شود، هستیم. پشت صحنه نیز ارتباط بین من و آقای تنابنده به این صورت پیش می رفت و  سیر ارتباط ما بر ارتباط نقش هایمان نیز تاثیر گذار بود، در نتیجه حاصل کار طبیعی و باور پذیر شد».

او افزود:« خوشبختانه این شانس و افتخار را داشتم که پیش از این فیلم نیز با افراد شاخص همکاری داشتم، اما طولانی بودن این پروژه و فیلمبرداری 95 درصد فیلم داخل ماشین برای من استرس زا بود که در جلسات پیش از کارنقطه نظرات من و آقای تنابنده یکسان شد و به من کمک کردند ، در نهایت رابطه من و آقای تنابنده مثل، بازی پینگ پنگ به تعامل دو طرفه رسید. همچنین آقای پرتوی از انتخاب نام کاراکتر ها مثل نادر که فرد نادری در جامعه ما است مه بدون هیچ چشم داشتی به کسی کمک می کند، از جمله ریز بینی های آقای پرتوی است و دیالوگ ها بر نزدیک شدن ما به نقش تاثیر زیادی داشت. آهنگ خواندن ها و برخی شوخی ها را در جلسات پیش تولید پیشنهاد دادیم و آقای پرتوی و داودنژاد پذیرفتند».

وی درباره چشم اندازی که برای بازیگری در این فیلم داشته، توضیح داد:« هر بازیگری از دریافت جایزه و کاندیدا شدن فیلمی که بازی کرده خوشحال می شود و من این اتفاق را پیش بینی می کردم و به ایفای نقش در این فیلم مفتخر هستم. بحث دیگر هدف من از حضور در این فیلم است که باید بگویم دوست داشتم تا  در بیان آنچه که این فیلم درباره جامعه ما می گوید، سهمی داشته باشم.

بازیگر نقش گلنار درباره تفاوت این نقش با سایر نقش هایی که ایفا کرده گفت:«ابتدا علاقه خاصی به شخصیت نداشتم، اما گلنار کاراکتری است که من به کمک آقای داوونژاد به جزئیات وجودش رسیدم. پایان این پروژه پایان گلنار برای من نبوده و هنوز گاهی دلم برای او تنگ می شود، چرا که کاملا احساس می کنم که خلقش کرده ام».

او درباره اختیارات خود و سایر بازیگران این اثر اشاره کرد:« با حضور آقای پرتوی 7 مرتبه روند قصه را تغییر دادیم و آقای داودنژاد در بسیاری از بخش های فیلمنامه و بازیگری به ما اختیار تغییر را می دادند و همیشه می گفتند: این یک زندگی است که باید نبض آن بزند. گلنار و نادر کاملا خلق شده توسط آقای پرتوی است و تنها سکانس تصادف برگرفته از اتفاق واقعی بوده، اما آن دو فرد روایت های متفاوتی درباره این اثر دارند. من از صفر تا صد از این فیلم و بازی خودم تا ابد دفاع می کنم».

 این بازیگر درباره فیلمبرداری بخش عمده «فراری» در خیابان توضیح داد:«تجربه کار خیابانی را با این شدت نداشتم. زمانی که کل تهران دچار آلودگی شدید بود و ما در بدترین بخش های تهران فیلمبرداگری داشتیم. گاهی صبح ها زیر سرم می رفتم و آقای کوثری و داودنژاد می گفتند که سه روز کار را تعطیل کنیم، اما من می گفتم اصلا این کار را نکنیم و بهتر که حال من تحت تاثیر این آلودگی باشد. از طرفی ماشین هم بسیار فرسوده بود و هر بار که داخل این تونل می رفتیم پلیس جلوی ما را می گرفت. فیلمبرداری فراری نزدیک به سه ماه طول کشید و این مساله برای سخت بود. بهشت ما از جهت راحتی کار روزهای فیلمبرداری در خانه بود که چهار روز بیشتر زمان نبرد».

پروانه درباره جذاب ترین بخش فیلم از نظر خود اشاره کرد:« جایی که گلنار فکر می کند نادر برای ازدواج با حاجی او را به خانه برده و حالا در طول مسیر با او دعوا می کند از جهت بازیگری خودم و خاطره آن روز برای من جذاب ترین بخش فیلم است. اکثرا ما سکانس پلان می گرفتیم و وقتی شما بخواهید از قبل حس را بگیرید و اعلام آمادگی کنید خیلی راحت تر از زمانی است که در حین فیلمبرداری سکانسی ناگهان گریه کنید. من بعد از اجرای این سکانس به گوشه ای رفتم و آقای داودنژاد به من گفتند بیا ببینیم چکار کردی و من نپذیرفتم و از دور در حال نظاره بازی خودم از روی مانیتور بودم و می دیدم که آقای داودنژاد با تحسین به بازی من نگاه می کنند و چهره من را از روی مانیتور نوازش می کند. آقای داودنژاد ناگهان برگشتند و از حضور من غافلگیر شدند، گفتند تو اینجا چکار می کنی و از آن جایی که اهل تمجید مستقیم نیستند و گفتند: خیلی خوب بودی . من از اینکه آقای داودنژاد از بازی من احساساتی شدند، بسیار خوشحال شدم».

او درباره نقش خانواده اش در بازیگری خود توضیح داد: «وقتی 4 ساله بودم و سواد خواندن و نوشتن نداشتم به کمک پدر و مادرم به خصوص مادرم دیالوگ ها را حفظ می کردم و امروز که می بینم بازیگری چقدر سخت است و گاهی توان سختی های این کار را ندارم به این فکر می کنم که خانواده همراهی دارم  و از آن ها تشکر می کنم و هنوز هم برای انتخاب آثار از آن ها مشاوره می گیرم».

 وی در پایان بازی در فیلم «فراری» را فصل متمایز فعالیت خود دانست وتاکید کرد:« در هر دوره سنی یک اثر به طور خاص برای من به این شکل رقم می خورد، همانطور که برای بازی در فیلم پیشونی سفید جایزه بین المللی بازیگر نوجوان را دریافت کردم. فیلم «فراری» به طور قطع فصل متمایز فعالیت من در این دوره سنی است. با بازی در «فراری» اعتقادم به فیلم هایی که بازی می کنم بیشتر شده است. برای نقش های پیش از گلنار نیز انرژی زیادی گذاشتم، اما بعد از فراری نقش های قابل دفاع تری بازی خواهم کرد و می دانم که برای رسیدن به پروژه ای مثل «فراری» باید خیلی صبر کنم و من خیلی صبور نیسنتم، در نتیجه تنها اندکی حساسیت بیشتری در انتخاب نقش ها خواهم داشت».

موسسه سینمایی برگ با مدیریت سمانه افکاری دو روز در هفته به اکران فیلم های سینمایی با حضور یکی از عوامل اثر، تحت عنوان یک فیلم، یک فیلمساز/ یک فیلم، یک بازیگر می پردازد.س