علی نیکبخت کارگردان مستند «تکیه نفرآباد» از ساخت 2 مستند جدید با نام «نخل شمیران» و «شمر تهرون» خبر داد و گفت: این 2 مستند بخشی از یک سه‌گانه مستند است که قصد ساخت آن را داشتم. اولین مستند از این سه‌گانه «تکیه نفرآباد» بود که ساخت آن به پایان رسید و اوایل محرم امسال از شبکه یک پخش شد. دومین مستند «نخل شمیران» است که تولید آن به پایان رسیده است و سومین مستند از این سه گانه نیز «شمر تهرون» نام دارد.
وی ادامه داد: در مستند «نخل شمیران» به این موضوع پرداختیم که مدت‌ها است که در عزاداری امام حسین (علیه‌السلام) در تهران، مردم بر سر سفره ایشان نمی‌نشینند و فقط بهشان غذا را می‌دهند و می‌گویند بروید و هیئت تمام می‌شود. در این مستند به این بحث می‌پردازیم که سفره امام حسین خیلی حرمت دارد و اجازه بدهید که مردم بر سر این سفره بنشینند و غذا بخورند. تکیه‌های بسیاری در شمیران وجود دارد. عمر آن‌ها حداقل 150 تا 200 سال است. این تکیه‌ها عقبه دارند و وقتی در آن‌ها حضور پیدا می‌کنید می‌بینید که موقوفات بسیاری دارند.
نیکبخت تصریح کرد: وقتی در مورد آداب و رسوم با متولیان تکیه‌های قدیمی صحبت می‌کنید می‌بینید که اعتقاد دارند باید مردم سر سفره امام حسین بنشینند و غذا بخورند. در مقابل در بسیاری از هیئت‌ها و تکیه‌های شهر تهران این موضوع در حال کمرنگ‌تر شدن است که خیلی بد است. ممکن است کار کمی زیاد بشود و سخت باشد اما مطمئنا مردم به این ساختار کمک خواهند کرد. به نظرم این موضوعات اصول این دم و دستگاه است و نباید به آن دست زد.
نیکبخت اضافه کرد: مستند «شمر تهرون» داستان شخصی به نام رمضان فرخ رو است که 52 سال است که نقش شمر در روز عاشورا را بازی می‌کند. او یک مدرسه تعزیه دارد و هر هفته دوشنبه و پنج‌شنبه در تکیه‌شان در دولت آباد تمرین تعزیه می‌کنند. جالب است که او به نسل‌های مختلفی تعزیه آموزش داده است. برای مثال اکنون کسی را داریم که فرزند پدری است که خود پدر در پیش ایشان تعزیه آموخته و فرزند نیز یک تعزیه‌خوان حرفه‌ای است و فرزند او نیز مثلا طفل‌خوانی می‌کند. تصویربرداری این مستند در روز عاشورا به اتمام رسید و تدوین آن باقی مانده است.
این کارگردان مستند ادامه داد: این مستند را به این دلیل ساختم که می‌بینید این روزها خرافه در تعزیه‌خوانی‌ها زیاد شده است. برای مثال می‌بینید که شیر می‌آورند و ... آقای فرخ رو با این قضیه مشکل دارد و آن را صحیح نمی‌داند. خود ایشان نسخه‌نویسی می‌کند و برای مثال مکاتب خراسان، اصفهان و ... را می‌گیرد و خودش تعزیه می‌نویسد.
