اهمیت حدیث در میان مسلمانان به این دلیل است که کلام معصوم ، از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
مَنْ أَعَانَ ضَعِیفاً فِی بَدَنِهِ عَلَی أَمْرِهِ أَعَانَهُ اللَّهُ عَلَی أَمْرِهِ وَ نَصَبَ لَهُ فِی الْقِیَامَه مَلَائِکَه یُعِینُونَهُ عَلَی قَطْعِ تِلْکَ الْأَهْوَالِ وَ عُبُورِ تِلْکَ الْخَنَادِقِ مِنَ النَّارِ حَتَّی لَا یُصِیبَهُ مِنْ دُخَانِهَا وَ عَلَی سُمُومِهَا وَ عَلَی عُبُورِ الصِّرَاطِ إِلَی الْجَنَّه سَالِماً آمِناً
هر که کسی را که ناتوانی جسمی دارد در کارهایش کمک کند، خدا در کارش به او کمک دهد و در قیامت فرشته هایی می گمارد که او را در گذر از هراسها کمک دهند و از خندق های آتش بگذرانند و از صراط او را سالم به بهشت رسانند.
التفسیر المنسوب إلی الإمام العسکری علیه السلام، جلد ۱، صفحه ۶۳۵
