سرویس مذهبی افکار نیوز- تقلید گفتار، کردار یا صفتی از صفات یا نقصی از نقایص دیگری، برای خنداندن مردم، استهزاء نامیده می شود.
گاه انسان فقط برای معرفی دیگری، لحن گفتار یا شکل رفتار او را نمایش می دهد و حالت یا صفت او را بیان می کند، همانند آن که فرد مورد نظرش را با صفت نابینایی یا لنگی می شناساند که البته این از تعریف استهزا خارج است؛ ولی گاه همین صفات را جهت خنداندن دیگران بیان می کند که از رفتارهای زشت و ناپسند شمرده، و استهزاء و سخریه نامیده می شود؛ پس حقیقت استهزاء از دو جزء نشکیل شده است:
۱ - تقلید از دیگران. ۲ - قصد خنداندن آنها.
منبع: اخلاق الهی(استاد آیت الله مجتبی تهرانی)، ص۲۸۸.
