امام رضا (ع ) درباره عذاب خداوندمی گوید: به درستی که برای خدای عز و جل ،هر شب و روز نداکننده ای هست که ندا می کند.ای بندگان خدا از نافرمانی ومعصیت خدادست بردارید،پس اگر چهارپایان چرنده و طفلان شیرخوار و پیران قدخمیده در بین شما نبودند،عذابم را بر شما نازل می کردم؛ به طوری که در اثر آن عذاب،تکه تکه می شدید.
آیت الله مجتهدی در شرح این حدیث می گویند: امروزه به عذاب هایی که نازل می شود،می گویند قهر طبیعت! قهر طبیعت یعنی چه؟ من نمی فهمم چرا در رادیو و تلویزیون این قدر قهر طبیعت می گویند؟چرا در مدرسه ها به بچه ها می گویید موقع زلزله زیر صندلی پنهان شوند؟ به آن ها یاد بدهید که گناه نکنند.نمی گویند خانم حجابت را حفظ کن رویت را بگیر بچه نماز بخوان دین داشته باش،این چیزها را نمی گویند.اما می گویند موقع زلزله برو زیر صندلی.چرا به بچه ها این چیزها را آموزش نمی دهید؟
ایشان در ادامه می افزایند: طلبه ای می گفت چند سال پیش در گلستان سیل آمد.ما شاهد بودیم که سیل با سرعت می آمد تا اینکه به دهی رسید که مردم آن ده همگیشان ساداتند.سیل به آنجا که رسید راهش را کج کرد و رفت به سمت دیگر و اهل منطقه دیگری را که دیگر نمی گویم چه کسانی بودند از بین برد.این سادات هیچ چیزشان نشد.سیل قاعدتا باید مستقیم می رفت ولی راهش را کج کرد.در روایات داریم اگر یک مومن در شهری باشد در آن شهر عذاب نمی اید.
آیت الله مجتهدی تصریح می کنند: پس اینکه مردم می گویند وقتی عذاب بیاید خشک و تر با هم می سوزند،اشتباه است.قهر طبیعت یعنی چه پس آیات قرآن درباره قوم ثمود و عاد هست را عوض کنید و به جای کلمه عذاب بنویسید قهر طبیعت این ها عذاب است.متاسفانه نمی گویند.چرا وقتی در بم زلزله آمد یک آخوند یا یک طلبه نمرد.چرا مسجد جامع بم خراب نشد.از رادیو و تلویزیون تقاضا کنید نگویند قهر طبیعت بگویند عذاب تا مردم یک مقدار گناه نکنند.
منبع:احسن الحدیث ص 126
