آیت الله مجتهدی تهرانی در شرح این حدیث می‌گوید: این تجربه عمر من است: کسانی که خودشان را کوچک کردند و تواضع نمودند، به مقامات عالی رسیدند، اما کسانی که می‌خواستند خودشان را بالا ببرند، زمین خورند. ما چنین چیزهایی را در صنف اهل علم هم دیده‌ایم؛ چرا در وقت تشیع جنازه آشیخ محمدحسین زاهد، این همه جمعیت جمع شد و ایشان را تا ابن بابویه شهر ری با پای پیاده تشییع کردیم؟، برای اینکه شیخ محمدحسین زاهد، تواضع داشت، او به کودکان احکام شرعی و قرآن می‌آموخت؛ ایشان افتادگی کردند و به مقام بالا رسیدند.
آیت الله مجتهدی در ادامه افزودند: الان به بعضی از پیش‌نمازها اگر بگویید بعد از خواندن نماز، منبر برو، به آن‌ها برمی‌خورد و می‌گویند که منبر برای واعظ است، که این‌ها محلی از اِعراب ندارند و مطابق آیه قرآن به جهنم می‌روند. در حالی که آیت الله شاه آبادی، استاد امام خمینی (ره)، شب‌ها در مسجد جامع منبر می‌رفتند، و آیت‌الله بروجردی هم با اینکه مجتهد بودند و رساله داشتند، اما شب‌ها منبر می‌رفتند. «حاج شیخ مهدی مدقق»، می‌گفت: «به پیش‌نماز مسجدی، حجت الاسلام گفتم، او با ناراحتی به من گفت: «شما به من اهانت کردید»، یعنی چرا به من آیت‌الله نگفتی؟، یک روز هم در مسجدی منبر رفته بودم که دیدم حاج میرزا جواد آقا وارد شدند و بی‌ریا وسط جمعیت نشستند. من در منبرم ایشان را آیت‌الله خطاب کردم، وقتی از منبر پایین آمدم، ایشان عصبانی به من گفتند: «من محمد جوادم، من محمدجوادم.»، یعنی چرا به من آیت‌الله گفتی؟، بدش آمده بود.
آیت الله مجتهدی تهرانی در پایان گفتند: خداوند در قرآن کریم در وصف کسانی که تواضع می‌کنند در آیه 83 سوره قصص فرموده است: «پس بهشت مخصوص کسانی است که اراده برتری در زمین ندارند»، یعنی نمی‌خواهند به آن‌ها آیت‌الله گفته شود، چنین کسانی به بهشت خواهند رفت.
منبع: احسن الحدیث
