مدافع برزیلی پاری‌سن‌ژرمن که بهترین روزهای فوتبالی‌‌اش را در چلسی گذرانده. اتفاقاً به بهانه همین بازی بوده که مجله فرانسوی «اکیپ» ترجیح داده برای شماره این هفته‌‌اش به سراغ او برود و گفت‌وگوی بلندی را ترتیب دهد. خلاصه‌ای از این گفت‌وگو را می‌خوانید.
برای سومین بار است که چلسی و پاری‌سن‌ژرمن در لیگ قهرمانان اروپا به هم می‌خورند. البته برای دومین بار است که تو قرار است با پیراهن پی‌اس‌جی به مصاف چلسی، تیم سابقت بروی. اگر این بار هم مثل سال پیش گل بزنی، خوشحالی می‌کنی؟
دفعه پیش هم گفته بودم اگرگل بزنم، خوشحالی نمی‌کنم ولی من هم پسری هستم مثل بقیه پسرها. به هر حال خودتان که دیدید چه اتفاقی افتاد (گل لوییز در دقیقه 86 بازی برگشت کار را مساوی کرد و بازی را به وقت اضافه برد). به هر حال من خیلی زود بعد از بازی از هواداران چلسی صمیمانه عذرخواهی کردم. چلسی باشگاهی است که من لحظات بزرگی در آن داشته‌ام. راستش گفته بودم اگر گل بزنم، خوشحالی نمی‌کنم ولی آن شب، بازی، بازی معمولی‌ای نبود. ما 10 نفره بازی می‌کردیم و آن گل هم که در دقایق پایانی زدم، کار را مساوی کرد. در لحظه، نتوانستم احساساتم را کنترل کنم. خب وقتی گلی «طبیعی» در شرایطی «طبیعی» بزنم، خیلی برایم ساده‌تر است که احساساتم را کنترل کنم ولی آن بازی...
تو با چلسی همه جام‌های ممکن را بردی. می‌شود گفت چلسی درخشان‌ترین باشگاهت بوده؟
تردیدی نیست که من در چلسی جام‌های زیادی بردم ولی این باشگاه هم فقط یکی از بخش‌های زندگی من است...
بازی با چلسی در یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان سال گذشته یکی از مهیج‌ترین لحظات این بازی‌ها را رقم زد. شما برای اینکه به فینال برسید، مگر چه چیزی کم داشتید؟
خب برای رفتن به فینال لیگ قهرمانان اروپا باید همه امکانات و شرایط را داشته باشید. برای دو بازی ما مقابل بارسا در مرحله بعدی بسیاری از بازیکنان‌مان مصدوم و محروم بودند و ما هم تاوان این موضوع را دادیم. ضمن اینکه بارسایی که فصل را خوب شروع نکرده بود، در مراحل حذفی به بهترین شرایط فوتبالی‌‌اش رسید. اینها تفاوت ایجاد کرد.
تو از سال 2014 به فرانسه آمده‌ای؛ از آن زمان تا به حال چیزی بوده که در لیگ این کشور سورپرایزت کند؟
سورپرایز؟ باید بگویم قابلیت زیاد بازیکنان حاضر در این لیگ که خیلی از آنها به این ارزش‌های‌شان هم واقف نیستند،
سورپرایزم کرد.
قابلیت در کجا؟ خط میانی، حمله یا دفاع؟
در همه پست‌ها. این لیگ بازیکنان جوان و مستعدی دارد که می‌توانند بدرخشند. به عنوان مثال ما برای اولین بار با تیمی بازی کردیم که دروازه‌بانش تنها 16 سال داشت (آلبان لافونت، تولوس). دروازه‌بانی مطمئن بود و پر از استعداد.
پاری‌سن‌ژرمن در لیگ فرانسه رقیبی ندارد. سخت نیست وقتی آدم رقیبی ندارد، به خودش انگیزه بدهد؟
این شما هستید که می‌گویید رقیب وجود ندارد ولی برای ما کلی رقیب وجود دارد! لیگ فرانسه، لیگ سختی است. امسال به این خاطر می‌گویید بی‌رقیب هستیم چون ما فصل را خیلی خوب شروع کرده‌ایم. شاید از لحاظ عدد و رقم ما اختلاف زیادی با بقیه داشته باشیم ولی سعی می‌کنیم متواضع باشیم و زودترین زمان ممکن قهرمانی‌مان را مسجل کنیم.
خسته نشدی از اینکه در هر باشگاهی که بوده‌ای به تو می‌گویند «بازیکن شبکه‌های اجتماعی». در اینستاگرام و توئیتر کلی فعالیت می‌کنی. (تعداد هواداران او در شبکه‌های اجتماعی از باشگاه پاری‌سن‌ژرمن بیشتر است).
خب این هم بخشی از رشد جامعه و نسل ماست. این روزها فارغ از کاری که می‌کنید، در حال ارتباط برقرار کردن با بقیه هستید. این هم شیوه‌ای برای افزایش هیجان در اطراف خودمان است.
پشت این لبخندها و شکلک‌های خنده‌داری که درمی‌آوری، داوید لوییز واقعاً چه شخصیتی دارد؟
داوید لوییز دیگری وجود ندارد. همیشه خودم بوده‌ام. بلدم لحظاتی را انتخاب کنم که بتوانم خوش بگذرانم و لذت ببرم. البته من یک ورزشکار حرفه‌ای جدی هم هستم که حواسم به کارم است و هر روز هم تلاش می‌کنم چیزی یاد بگیرم و در کارم پیشرفت کنم. ضمن اینکه قدرشناس هم هستم و خدا را به خاطر زندگی‌ای که دارم، شکر می‌کنم.
تو همیشه می‌خندی و شوخی می‌کنی؟
نه، لحظاتی هم هست که در آرامش فکر می‌کنم. هر روز نمی‌توانیم خوشحال باشیم ولی هر روز می‌توانیم تلاش کنیم مشکلات‌مان را برطرف کنیم. زندگی من خیلی راحت تعریف می‌شود: همه مشکل و گرفتاری داریم ولی هر مشکلی راه‌حلی هم دارد.
وقتی در خانه‌ای، اوقات فراغتت را چه‌کار می‌کنی؟
عاشق این هستم که خانه بمانم و با دوستان، نامزد و خانواده‌ام وقت بگذرانم. بیشتر با هم فیلم و سریال می‌بینیم. البته زیاد هم به رستوران می‌روم تا غذاهای تازه را امتحان کنم چون در خانه به اندازه کافی غذای برزیلی می‌خوریم.
چند نفر در خانه پیش تو زندگی می‌کنند؟
من با دو تا از دوستان دوران کودکی‌ام زندگی می‌کنم. آنها از 9 سالگی تا الان کنار من هستند.
کلکسیون بادبادک‌هایی که داشتی را با خودت به فرانسه آوردی؟
نه، برزیل هستند. آنجا 30 تایی بادبادک دارم. اینجا هنوز بادبادکی نخریده‌ام. امیدوارم بتوانم در ماه‌های پیش‌رو کلکسیونم را بزرگتر کنم.
تو زیاد شکلک درمی‌آوری چون قیافه‌ات را دوست نداری؟
نه! فقط وقتی چهره‌ام را در عکس‌ها می‌بینم، زیاد دوست ندارم. در نتیجه ترجیح می‌دهم برای عکس گرفتن کمی شکلک دربیاورم به جای اینکه عکس ساده‌ای بگیرم.
