مهدی طارمی بدون شک بهترین مهاجم پرسپولیس و البته یکی از بهترین مهاجمان ایران است. میزان موقعیت‌هایی که طارمی در طول 90 دقیقه به دست می‌آورد و می‌سازد شاید در حد استاندارهای جهانی باشد.
مهاجم تیز هوش پرسپولیس در اکثر حمله‌های پر تعداد این تیم تأثیر زیادی دارد و واقعا نمی‌شود از نقش پر رنگ طارمی در موفقیت‌های یکی، 2 سال اخیر سرپوشان به سادگی گذشت.
کنار همه خوبی‌های طارمی نکته‌ای وجود دارد که شاید عملکرد او را تحت تأثیر قرار بدهد. طارمی به همان اندازه که در خلق موقعیت موثر است، به همان اندازه هم در از دست دادن موقعیت‌های گل تبحر دارد. شاید اگر خیلی ریز به عملکرد طارمی توجه کنیم، کاملا مشخص است که مهاجم اول پرسپولیس در هر بازی چند موقعیت مسلم گلزنی را از دست می‌دهد.
شاید بی اقرار بشود گفت طارمی در هر بازی بین 4 تا 6 موقعیت مسلم گلزنی را از دست می‌دهد تا یکی را تبدیل به گل کند. اگر طارمی در همان ابتدای بازی یکی از موقعیت‌ها را گل کند، نه خودش و نه پرسپولیسی‌ها تا پایان بازی استرس ندارند.
مقایسه عملکرد طارمی و مهاجمی مانند محسن خلیلی این نکته را ثابت می‌کند که مهاجم جوان این روزهای پرسپولیس چقدر در خراب کردن موقعیت‌ها و البته اعصاب هواداران تبحر دارد. محسن خلیلی مهاجمی بود که از 3 یا حداکثر 4 موقعیت در بازی یک گل به ثمر می‌رساند، مسئله‌ای که در مورد طارمی صدق نمی‌کند.
