بهداد سلیمی: نمی دانم چه هیزم تری به آقایان فروخته ام!

بهداد سلیمی اظهار داشت: واقعا نمی دانم دلیل این ناحقی چیست؟ اتفاقی که در رقابتهای جهانی ۲۰۱۷ آمریکا افتاد دقیقا تکرار اتفاقات تلخ المپیک ریو بود. به هر حال حق کشی باز هم در حق من تکرار شد و هیچکس هم نتوانست برای من کاری بکند.

وی تصریح کرد: بعد از حرکت یکضرب، «جلود» عراقی به عنوان عضو هیات رئیسه فدراسیون جهانی به سمت تمامی نفرات برتر رفت و آنان را در آغوش گرفت و با آنان خوش و بش کرد و فقط سمت من نیامد! نمی دانم من چه هیزم تری به آقایان فروخته ام که این رفتار را با من دارند.

قهرمان المپیک لندن در خصوص نظر کارشناسان مبنی بر نحوه وزنه زدن او در جهانی آمریکا افزود: بعد از این اتفاق با بسیاری از کارشناسان و ورزشکاران حاضردر سالن مسابقات صحبت کردم و همگی معتقد بودند حرکن ۲۵۲ کیلوگرم من هیچ خطا و ایرادی نداشت، اما نمی دانم چرا هیات ژوری دوباره آنرا را نپذیرفت.

سلیمی در پاسخ به این سوال که آیا نگاه کردن او به میله نوعی کری خوانی برای داوران بود یا خیر، گفت: باور کنید هیچ کری خوانی در کار نبود و این فقط نحوه شادی من از مهار وزنه بود. ذوق زده شده بودم و خواستم شادی خودم را نشان دهم. هر کسی هنگام شادی حرکت خاصی را انجام می دهد، رضا زاده هم زمان وزنه زدن سرش را تکان می داد و شادی خود را هنگام مهار وزنه نشان می داد. این مساله به هیچ عنوان جسارت به شخص خاصی یا کری خوانی نبود.

وی بازگشت سعید علی حسینی به میدان را بسیار مثبت تلقی کرد و گفت: بازگشت او به وزنه برداری بعد از ۸ سال دوری از میدان نه تنها به ضرر من نیست بلکه باعث پیشرفت من نیز خواهد شد. زمانی که من یک حریف و رفیق در تمرینات دارم و می توانم پا به پای او تمرین و رقابت کنم به پیشرفت هر دو نفر ما خواهد انجامید. سعید علاوه بر دوست، رقیب خوبی هم برای من است تا بتوانم دوران رکودم را در تمرینات جبران کنم.

بهداد در خصوص خداحافظی احتمالی از وزنه برداری هم گفت:باور کنید خیلی سخت است که یکسال زحمت بکشید و تمرین کنید و بعد از همه سختی و ممارست اینگونه حقت را بخورند. شاید تدام این کار باعث شود تا در ادامه راه با تردید مواجه شوم. هنوز تصمیم قطعی نگرفته ام اما برای ماندن در این عرصه نیز مصمم نیستم.

وی در پایان در واکنش به اینکه آیا قربانی مافیای فدراسیون جهانی وزنه برداری شده، اظهار داشت: ما برای گرفتار نشدن در مافیای این رشته مجبور به انجام دو کار هستیم. اول اینکه از نظر سیاسی و ارتباطات بین المللی خودمان را به کشورهای صاحب نام و بانفوذ این رشته برسانیم و در فدراسیون جهانی صاحب کرسی شویم. دوم اینکه باید پول خرج کنیم و مثل دیگر کشورها هزینه کنیم. مطمئنا اگر هزینه های جانبی برای آن چند نفر خاص در وزنه برداری جهان صورت گیرد، حاشیه امنیت خواهیم داشت.