ضعف شدید ارتش انگلیس در سایه تنش‌های دریای سرخ

این نشریه انگلیسی روز شنبه در گزارش خود آورده است: آمارها نشان می‌دهد که اگر ارتش با سرعت فعلی به از دست دادن نیروهای خود ادامه دهد، تعداد سربازان تا سال ۲۰۲۶ به ۶۷ هزار و ۷۴۱ نفر کاهش می‌یابد که این میزان از نیروهای عملیات ویژه ایالات متحده کمتر است.

تایمز تخمین زده است که طی ۱۰ سال آینده و بر اساس روندهای کنونی، ارتش انگلیس ۵۲ هزار نفر نیرو خواهد داشت؛ میزانی که به تعبیر این نشریه، به راحتی در ورزشگاه منچستر سیتی جا می‌شود.

بر اساس گزارش این نشریه انگلیسی، نیروهای ارتش این کشور در ۱۲ ماه منتهی به سپتامبر ۲۰۲۳، از ۷۹ هزار و ۱۳۹ نفر به ۷۵ هزار و ۹۸۳ نفر کاهش یافته است.

این درحالیست که دولت لندن توافق کرده است شمار کارکنان ارتش تا سال ۲۰۲۵ به ۷۲ هزار و ۵۰۰ نفر برسد.

این تصمیم به نوشته تایمز، از یک سو باعث نگرانی ژنرال‌های ارشد آمریکایی شده و از سوی دیگر، این خطر وجود دارد که در سال آینده شمار کارکنان ارتش انگلیس به سیر نزولی ادامه دهد.

بر اساس این گزارش، ارتش انگلیس طی ۱۰ سال گذشته نتوانسته به هدف خود برای استخدام سرباز در هر سال دست یابد. جان هیلی، وزیر دفاع کابینه در سایه انگلیس در همین پیوند گفت: «اگر دولت بحران استخدام در ارتش را حل نکند، این تشکیلات نظامی تضعیف خواهد شد.»

در همین حال یکی از ژنرال های ارشد سابق آمریکا به تایمز گفته است که بریتانیا همچنان به عنوان نزدیک‌ترین متحد و شریک آمریکا محسوب می‌شود، اما قابلیت‌های نظامی آن طی چندین دهه گذشته بشدت کاهش یافته است.

وی افزود: «درحالی که انگلیس مهم‌ترین متحد ما در سراسر جهان است، اما متأسفانه آن چیزی نیست که پیشتر بوده است.»

ارتش انگلیس به تعبیر بیشتر کارشناسان نظامی از مشکلات جدی رنج می‌برد. شبکه خبری اسکای چندی پیش به نقل از مقام‌های دفاعی انگلیس گزارش داد که اگر توانمندی‌های نظامی این کشور تقویت نشود، نیروهای ارتش «قادر به حفاظت از این کشور و متحدانش نخواهند بود».

یافته‌های تکان دهنده اسکای نیوز نشان می‌دهد که اگر جنگ شود مهمات نیروهای مسلح انگلیس "در عرض چند روز" تمام می‌شود؛ این کشور توانایی دفاع از آسمان خود را در برابر حملات موشکی و پهپادی که اوکراین در حال تحمل آن است ندارد و پنج تا ۱۰ سال طول می‌کشد تا ارتش بتواند یک لشکر جنگی متشکل از ۲۵ تا ۳۰ هزار سرباز را با پشتیبانی تانک، توپخانه و هلیکوپتر به میدان بیاورد.

ضعف شدید ارتش انگلیس در سایه تنش‌های دریای سرخ

این درحالیست که انگلیس از ابتدای ماه جاری میلادی (یکم ژانویه ۲۰۲۴)، هدایت یگان ضربت مشترک با آمادگی بسیار بالای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (VJTF) را برعهده گرفته است.

یگان ضربت مشترک با آمادگی بسیار بالا، نیرویی نظامی با بالاترین آمادگی در ناتو محسوب می‌شود و فرماندهی این نیرو به صورت سالانه بین کشورهای مختلف عضو سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در چرخش است.

این نیروی نظامی در سال ۲۰۱۴ و در پاسخ به اقدام روسیه در ضمیمه کردن شبه جزیره کریمه اوکراین به خاک خود و همچنین تحولات در خاورمیانه تشکیل شد. وزیر دفاع انگلیس هفته پیش ادعا کرده بود که این کشور اکثر نیروها در گروه ضربت را تامین خواهد کرد.

با این‌حال یافته‌های اسکای نیوز حاکیست که حدود ۳۰ درصد از نیروهای بریتانیایی که در آمادگی بالا هستند، نیروهای ذخیره‌اند که قادر به بسیج در چارچوب زمانی ناتو نیستند. اکثر ناوگان خودروهای زرهی ارتش انگلیس هم بین ۳۰ تا ۶۰ سال پیش ساخته شده‌اند و برنامه‌ای برای جایگزینی کامل آنها هنوز تدارک دیده نشده است.

بوریس جانسون نخست وزیر اسبق انگلیس در سال ۲۰۲۰ اعلام کرد که هزینه‌های دفاعی این کشور را ۱۶ میلیارد پوند افزایش می‌دهد که بالاترین رقم پس از پایان جنگ سرد است اما مقامات دفاعی انگلیس به شبکه خبری اسکای نیوز اعلام کردند که افزایش افسارگسیخته تورم و کاهش ارزش پوند مانع اجرای این طرح شده‌اند.

بر اساس گزارش روزنامه میرور بیش از ۱۶ هزار نفر در سال میلادی گذشته نیروهای مسلح انگلیس را ترک کردند. طی ۶ سال اخیر وزارت دفاع انگلیس بیشترین ترک نیرو را تجربه کرده و این درحالی است که نارضایتی‌های زیادی در مورد دستمزد پایین و استانداردهای ضعیف زندگی این نیروها شکل گرفته است.

ریچارد کمپ که تا سال ۲۰۰۶ در ارتش انگلیس خدمت می‌کرد، بر این باور است که وضعیت نظامی این کشور به قدری تحلیل رفته است که برای مبارزه با یک کشور دشمن مجهز مانند روسیه با مشکلات جدی روبرو خواهد شد.

او که فرماندهی نیروهای انگلیس در افغانستان را برعهده داشت، به نشریه «آی» گفت که شمار سربازان در ارتش، «حتی از دوران جنگ در افغانستان، زمانی که ما برای مبارزه نیروهای کافی نداشتیم، به طرز چشمگیری کاهش یافته است؛ و این در برابر دشمنی بسیار متفاوت بود که به هیچ وجه به روس‌ها که ممکن است در آینده با آنها درگیر شویم، شباهت ندارد.»

این مقام نظامی اسبق انگلیس یکی از مشکلات عمده را «مقدار مهمات توپخانه» دانست و گفت: جنگ اوکراین نشان داد که اوضاع توپخانه ما تا چه اندازه افتضاح است درحالی که درصورت بروز جنگ باید بتوانیم روزانه هزاران گلوله توپ شلیک کنیم.

وی هشدار داد: «شما نمی توانید این چیزها را یک شبه بسازید، باید انبارهای بزرگ مهمات داشته باشید که ما نداریم.»

به گفته کمپ انگلیس «مقادیر زیادی» تسلیحات به اوکراین ارسال کرده و باید انبار مهمات خود را سریع‌تر ترمیم کند. وی افزود که بخشی از مشکلات ارتش به فرآیندهای تدارکاتی وزارت دفاع برمی‌گردد و «پول زیادی هدر می رود» که باید اصلاح شود.

این افسر اسبق ارتش انگلیس ادامه داد: من می گویم که به طور قطع از زمان جنگ جهانی دوم، ارتش بریتانیا به اندازه امروز ضعیف نبوده است و به‌نظرم ما حتی توانایی جنگیدن مانند جنگ اول خلیج فارس و یا فالکلند را نداریم. ما فاقد موشک‌های بالستیک هستیم، کمبود سامانه دفاعی در برابر موشک‌های بالستیک داریم و تقریباً در هر قابلیت رزمی که فکرش را بکنید، کمبود داریم.»

بلوف انگلیس در دریای سرخ

گرنت شپس وزیر دفاع انگلیس چندی پیش از اعزام ناوشکن اچ‌ام‌اس دایموند به دریای سرخ خبر داد و با فضاسازی‌های تبلیغی ادعا کرد که ماموریت آن صیانت از کشتی‌رانی بین‌المللی است. این درحالیست که به گزارش تایمز، اچ‌ام‌اس دایموند تنها ناوشکن نوع ۴۵ در دریا است و سایر کشتی های پنج میلیارد پوندی بریتانیا در حال تعمیر هستند.

اچ‌ام‌اس دایموند هم به گزارش تایمز، برای تامین غذا، سوخت و مهمات به یک کشتی آمریکایی وابسته است زیرا نیروی دریایی انگلیس هیچ کشتی ذخیره ای ندارد که بتواند نیاز آن را تامین کند.

فورت ویکتوریا، تنها کشتی تدارکاتی ناوگان سلطنتی انگلیس، تا پایان سال جاری در حال تعمیر و نگهداری در اسکله لیورپول است. ۲ کشتی مشابه هم به مصر فروخته شد و جایگزین آن تا حدود سال ۲۰۳۱ آماده نمی‌شود.

یک مقام پیشین دفاعی انگلیس گفت: «ما بیش از حد به حمایت آمریکا متکی هستیم. آمریکایی‌ها می‌دانند که ما نقاط قوت خود را داریم، مانند نیروهای ویژه، اما آنها می‌دانند که ما باید به آمادگی کامل برسیم. ارتش باید قابل استقرار، محافظت شده، متحرک و مجهز باشد. فکر نمی‌کنم در حال حاضر [اینگونه] باشیم.»

گفتنی است که آمریکا و انگلیس ۲ هفته پیش به بهانه صیانت از کشتیرانی بین‌المللی به مواضع انصارالله یمن حمله کردند، اما این اقدام به گواه کارشناسان بین‌المللی نتوانست حملات علیه کشتی‌های وابسته به رژیم صهیونیستی در دریای سرخ را مهار و بازدارندگی ایجاد کند.