سید محسن موسوی‌زاده عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی ،در گفت‌وگو با افکارنیوز، ضمن تشریح راهبرد کشور برای کسب اقتدار در عرصه جهانی،گفت: تنها مسیر مقابله با اهداف دشمنان برای به تسلیم کشاندن ایران، تکیه بر توان علمی و نخبگان داخلی است.
نماینده مردم کارون،باوی،حمیدیه و اهواز با اشاره به نقش حیاتی فناوری هسته‌ای در تأمین امنیت و سلامت،تاکید کرد: کمیسیون آموزش برای حمایت حداکثری از دانشمندان و محرمانه‌سازی به دستاوردهای تحقیقاتی مهمی دست پیدا کرده است.
عضو کمیسیون آموزش مجلس دوازدهم ضمن تاکید بر نقش ایران در عرصه رقابت جهانی، افزود: قدرت‌آفرینی در اقتصاد، فرهنگ و حتی مسائل نظامی در کشورهای پیشرفته بر پایه تکنولوژی‌های نوین نظیر هوش مصنوعی استوار است.
وی علم و دانش را منشأ اصلی اقتدار کشور دانست و یادآور شد: اگر بنا باشد در برابر دشمنان ایستادگی کنیم و امنیت و استقلال کشور تضمین شود، چاره‌ای جز پیشرفت همه‌جانبه در تمامی عرصه‌های علمی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و نظامی وجود ندارد.
این نماینده مجلس مواضع دشمنان جمهوری اسلامی ایران را یک اختلاف مقطعی ندانست و ادامه داد:هدف دشمنان ما چیزی جز تسلیم کامل ایران نیست که معنای آن بازگرداندن کشور به دوران سلطه و تسلط بر منابع ملی است، در این شرایط، تقویت توان داخلی و حفظ وحدت و انسجام ملی، تنها پاسخ به این دشمنی‌ها است.
وی توسعه فناوری‌های نوین، به ویژه انرژی هسته‌ای، را دارای اهمیت راهبردی دانست و تاکید کرد: به گفته وی، انرژی هسته‌ای فراتر از تولید برق و تأمین زیرساخت‌ها، در حوزه پزشکی و تولید رادیوداروها و ایزوتوپ‌های درمانی نقشی حیاتی ایفا می‌کند؛ کاربردهایی که بسیاری از روش‌های نوین درمانی نظیر سی‌تی‌اسکن و ام‌آر‌آی بر پایه آن شکل گرفته‌اند. وی نگرانی دشمنان از رشد ایران در این حوزه را نشأت گرفته از همین کاربردهای حیاتی دانست.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات با اشاره به محدودیت‌ها و تحریم‌های علمی علیه ایران، اظهار داشت:جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر استعدادهای جوان و ظرفیت‌های داخلی می تواند بخش قابل توجهی از این فشارها را خنثی کند.
موسوی زاده ضمن اشاره به قانون جهش تولید دانش‌بنیان به عنوان بستری برای بهره‌گیری حداکثری از ظرفیت‌های داخلی،خاطرنشان کرد:در اولویت قرار دادن، حمایت از نخبگان هسته‌ای و دانشمندان رشته‌های حساس از اهمیت بسزایی برخوردار است،ما برای حفظ امنیت آنان محدودیت‌هایی در انتشار بعضی از مقالات علمی در نظر گرفته شده و امتیازات پژوهشی به صورت داخلی در نظر گرفته می شود.
