
تیم ملی فوتبال ایران در دیداری تدارکاتی به مصاف تیم ملی تانزانیا رفت و این مسابقه با نتیجه ۲ بر صفر به سود شاگردان امیر قلعهنویی به پایان رسید. اگرچه ایران موفق شد دروازه خود را بسته نگه دارد و پیروزی را جشن بگیرد، اما عملکرد تیم در زمین چندان چشمگیر و تماشاگرپسند نبود و به هیچ وجه با انتظارات هواداران فوتبال ایران همخوانی نداشت.
این دیدار بار دیگر نشان داد که تیم ملی ایران هنوز در زمینه ارائه بازی منسجم، کنترل میانه میدان، خلق موقعیتهای خطرناک و اجرای برنامههای هجومی، جای پیشرفت زیادی دارد. هر چند پیروزی به دست آمد اما کیفیت فنی و هماهنگی تیم در مقایسه با ردهبندی جهانی تیم و سطح رقابتهای بینالمللی چندان امیدوارکننده نبود.
فوتبالدوستان با توجه به جایگاه ۲۱ تیم ملی ایران در ردهبندی جهانی و تقابل پیش رو با تیمهای مطرح در جام جهانی ۲۰۲۶، نسبت به توانایی شاگردان قلعهنویی برای ارائه عملکردی قدرتمند و جذاب در این رقابتها ابراز نگرانی کردهاند. آنها معتقدند که بازی با تیمهای رده پایینتر، هرچند به پیروزی منجر شود، نمیتواند معیار مناسبی برای سنجش آمادگی تیم در سطح جهانی باشد و تجربه کافی برای مقابله با حریفان قدرتمند را فراهم نمیکند.
نمایش شاگردان قلعهنویی در این دیدار نشان داد که نیاز به تثبیت ترکیب تیم، افزایش هماهنگی بازیکنان در خطوط دفاع و هافبک و طراحی برنامههای هجومی مشخص برای رسیدن به گل، بیش از پیش احساس میشود. از سوی دیگر، بسته نگه داشتن دروازه نکته مثبت این دیدار بود که میتواند نقطه شروعی برای بهبود عملکرد دفاعی تیم در بازیهای آینده باشد.
تانزانیا از ایران روان تر بازی کرد
مسعود اقبالی کارشناس فوتبال در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با عملکرد تیم ملی ایران اظهار داشت: تیمهای آفریقایی فوتبال را میشناسند و در بازی با ایران هم مشاهده کردم که فوتبال به مراتب روانتر و بهتر از ما ارائه میدادند. با این حال اشتباهاتی داشتند که فرصت گلزنی را برای بازیکنان ما فراهم کرد.
اقبالی در ادامه درباره تغییرات انجام شده توسط کادر فنی بیان کرد: قلعهنویی در این دیدار چند بازیکن جوانتر و با تجربه را در ترکیب قرار داد و به طور کلی تیم با ترکیب جدید وارد میدان شد. اگرچه توانستیم بازی را با پیروزی به پایان برسانیم اما کارشناسان فوتبال میدانند که چنین سبک بازی هنوز در سطح جهانی مورد قبول نیست.
مدافعان تیم ملی توپها را کورکورانه دفع میکنند
او با اشاره به ضعفهای ساختاری تیم ملی گفت: مدافعان ما هنوز زیر فشار توپ را به صورت کورکورانه دفع میکنند، در حالی که در فوتبال پیشرفته دنیا چنین چیزی مشاهده نمیشود. مدافعان تیمهای مطرح میدانند در انتقال مثبت و منفی توپ چگونه باید عمل کنند. ما هنوز در ساختار دفاعی به شکل مطلوب عمل نمیکنیم و در حملات، ضدحملات، ضربات ایستگاهی و کرنرها از موقعیتهای به دست آمده استفاده بهینه نمیکنیم.
اقبالی افزود: تشخیص جناح خطرناک حریف و واکنش مناسب به تهدیدهای پایدار هنوز به درستی در تیم رعایت نمیشود و این موضوع نشان میدهد تیم ملی با وضعیت فعلی قادر به رسیدن به نتایج مطلوب نخواهد بود.
امیدوارم در فیفادی بعدی با مصر بازی کنیم
او درباره دیدارهای پیش روی تیم ملی اظهار داشت: در آینده قرار است دو بازی دیگر انجام شود، از جمله دیدار با مصر که تیمی قدرتمندتر از تانزانیا است و میتواند محک جدی برای تیم باشد. بازی با ازبکستان با وجود سابقه متعدد، ارزش چندانی ندارد. اگر تیم ایران بتواند با مصر بازی کند، میتواند تجربه و آمادگی لازم را کسب کند.
اقبالی به موضوع جوانگرایی و پوستاندازی تیم ملی اشاره کرد و گفت: تا زمانی که تیم ملی حداقل ۷۰ درصد جوانگرایی نکرده باشد و پوستاندازی صورت نگیرد، نمیتوانیم در جام جهانی موفق باشیم. اگر تیم جوان شود، میتوان برای چهار سال آینده تیمی قدرتمند در سطح جهانی داشت. باشگاهها باید در این زمینه کمک کنند و به بازیکنان جوان فرصت بازی بدهند تا برای تیم ملی آماده شوند. این بازیکنان هنوز مانند الماس تراشنخورده هستند، اما در ۸ ماه آینده میتوان با صیقل دادن آنها و آشنا کردن با تاکتیکهای جدید، اعتماد به نفس و آمادگی لازم را ایجاد کرد.
دستیاران قلعه نویی باید تقویت شوند
وی درباره کادر فنی تیم ملی نیز تصریح کرد: اعضای کادر فعلی بچههای خوبی هستند اما تجربه مربیگری در سطح ملی را ندارند. نمیتوان انتظار داشت فردی که تا دیروز در سطح باشگاهی تحلیل میکرد، یک شبه سرمربی تیم ملی شود. این موضوع نقاط ضعف ساختاری را بیشتر آشکار میکند.
اقبالی با تأکید بر مشکلات سیستم مدیریتی و باشگاهی فوتبال ایران گفت: بازیکن تیم ملی فوتبال که بازوبند کاپیتانی را هم بر بازو میبندد (علیرضا جهانبخش) اصلاً نباید به تیم ملی دعوت شود این باعث کاهش انگیزه برای سایر جوانان خواهد شد. این بازیکن حتی در زمین بازی هم نمیتواند عملکرد خوبی را از خود به نمایش بگذارد. ما منطقی با مسائل برخورد نمیکنیم و ساختار مدیریتی و فنی تیمها هنوز دارای هرج و مرج است. برخلاف کشورهای اروپایی، اهمیت چندانی به تیمهای پایه داده نمیشود و بازیکنان جوان به اندازه کافی پرورش نمییابند.
ساختار علمی و آموزشی در آکادمیها رعایت نمیشود
وی افزود: فلسفه فوتبال داشتن یک ساختار هرمی است؛ از نونهالان و نوجوانان تا تیم ملی در رأس. این سیستم نیازمند سازمان و تشکیلات منسجم و آموزش علمی است. در حال حاضر بیشتر جنبه انتفاعی دارد و ساختار علمی و آموزشی آکادمیها به شکل مناسب رعایت نمیشود. مربیان و مدیران باید در بالاترین سطح تخصص و تجربه باشند تا بتوانند استعدادها را به تیم ملی تحویل دهند.
کارشناس فوتبال، درباره وضعیت زیرساختها و آکادمیهای فوتبال ایران گفت: در یک آکادمی زیر ساختهای آن باید درست باشد من الان دارم در آکادمی استقلال به عنوان محصول کار میکنم. استادیوم امام رضا (ع) را داریم با تمام امکانات، ولی مشکلاتی هست که باید برطرف شود.
تا آکادمی قوی نداشته باشیم تیم ملی خوبی هم نخواهیم داشت
او ادامه داد: وقتی میخواهیم صحبت از آکادمیک کنیم، باید ببینیم لامسیا چه کار میکند، اسپایر قطر چه الگویی دارد و چه امکاناتی فراهم کرده است. از این الگوها باید پیروی کنیم. اگر به آن سطح برسیم و این الگوها را در سطح ایران گسترش دهیم، مسلماً بعد از ۱۰ سال شاید بتوانیم به کره، ژاپن، استرالیا و حتی عربستان و قطر برسیم. در غیر این صورت، این تلاشها مثل آب در هاون کوبیدن است؛ ما داریم فقط وقت و انرژی را هدر میدهیم. از نظر من، با وضعیت فعلی که آکادمیها و مدارس فوتبال به صورت غیرمنطقی دنبال میشوند، مسلماً نمیتوانیم تیم ملی قدرتمندی حداقل در سطح آسیا داشته باشیم.