امیر نعمت بنی‌آدم رئیس هیئت‌مدیره مجمع خیرین مدرسه‌ساز کسی است که سالیان سال دغدغه زندگی‌اش کمک به همنوع بوده است. چه این کمک در ساخت مدرسه‌ای در یک نقطه دورافتاده در تهران و شهرستان باشد یا کمک به پیرمرد و پیرزن از کارافتاده‌ای در خانه، اندیشه او تفاوتی ندارد و هدفش یکسان است. او همواره به یک مسئله اندیشیده و می‌اندیشد که دستان پرمهرش را از دستان سرد و بی‌رمق هیچ نیازمندی دریغ نکند.
بنی‌آدم سال‌هاست که علاوه بر تمام فعالیت‌های نیکوکارانه‌اش با همکاران خود در «مجمع خیرین مدرسه‌ساز شهر تهران» دوستی عجیب و ناگسستنی دارد، آن‌ها در تمام این سال‌ها در جهت اعتلای فرهنگ این مرز و بوم کوشیده‌اند تا پشت دیوارهای آجری مدرسه‌هایی که توسط این مجمع ساخته یا بازسازی شده دانش‌آموزان قهقهه‌های مستانه بزنند و با گام‌های استوار به‌سوی آینده روشنی که برای خود تصویر کرده‌اند حرکت کنند.
گفت‌وگوی تفصیلی شهر امید با «امیر نعمت بنی‌آدم» رئیس هیئت‌مدیره مجمع خیرین مدرسه‌ساز را در ادامه می‌خوانید.
لطفا مختصری از خودتان برایمان بگویید.
امیرنعمت بنی‌آدم ، 71 ساله ، فارغ‌التحصیل مدرسه عالی ساختمان و زاده زنجان هستم. 40 سال دکوراتور و معمار داخلی ساختمان بودم و 10 سالی است که خود را بازنشسته کرده‌ام. در مدت بازنشستگی فعالیت‌های نیکوکارانه انجام می‌دهم و عضو هیئت‌امنای 8 موسسه خیریه هستم.
انگیزه شما برای ورود به فعالیت‌های نیکوکارانه چه بود؟
انگیزه انجام این فعالیت‌ها به ریشه‌های فرهنگی و خانوادگی افراد بازمی‌گردد. پدر و مادر مرحومم هر دو انسان‌های نیکوکاری بودند، مسجد می‌ساختند، جهیزیه تامین می‌کردند و کودکان بی‌سرپرست را سرپرستی می‌کردند و ما فرزندان از این بزرگواران درس‌های زیادی گرفتیم و از نزدیک شاهد فعالیت‌های آن‌ها بودیم. ساخت مدرسه خواست و نصیحت پدرم بود و من به‌عنوان اولین فعالیت نیکوکارانه مدرسه‌سازی را انتخاب کردم و در سال 72 با همکاری سازمان تازه تاسیس نوسازی مدارس شروع به ساخت مدرسه کردم و اولین مدرسه را در روستای «آلارد» رباط‌کریم و دومی را هم در روستای «کیکاور» همان شهر ساختم. در همان زمان با مجمع خیرین مدرسه‌ساز تهران نیز همکاری داشتم و یک دوره نایب‌رئیس و شش دوره رئیس هیئت‌مدیره مجمع بودم. مجمع هفده سال سابقه دارد که من 16 سال است در خدمت عزیزان هستم و از سال 77 در آن خدمت می‌کنم. با اتمام ساخت سه مدرسه در مجمع ماندگار شدم و 14 سال است که رئیس هیئت‌مدیره مجمع خیرین مدرسه‌ساز هستم.
پدر نصیحتی در زمینه کمک به همنوع به شما نداشت؟
همیشه می‌گفتند هر کاری که برای دیگران انجام دهی خداوند نیروی تو را مضاعف و مال و اعتبار تو را نزد مردم دو برابر می‌کند و در شهر همه تو را به‌خوبی می‌شناسند. به احترام پدر بسیار به ما احترام می‌گذاشتند و همین اعتماد سبب شد که من برای شهرم هم کارهای فراوانی کنم. در شهرم موسسه خیریه «مهرانه» تاسیس شده که مرکزی برای معاینه و معالجه بیماران سرطانی است و در عرض دو سال از ساخت نزدیک به هشتاد بیمار را تحت پوشش گرفته است و عضو هیئت‌امنای این مرکز هستم و تا به حال چهار بار به نفع این موسسه مراسم گلریزان برگزار کردم و در پایان این مراسم‌ها میلیاردها تومان مبالغ جمع‌آوری شده صرف بهسازی بیمارستان شده است.
کمی از فعالیتتان خارج از مجمع خیرین مدرسه‌ساز بگویید.
بحمدالله کارهایم در ایران و خارج از کشور به‌خوبی دیده شده و در خارج از ایران به دلیل برگزاری جشن‌های گلریزان و شرکت در ساخت بیمارستانی برای پروفسور سمیعی و دانشگاه کارآفرین و... برنده جایزه صلح جهانی سال 2016 در کشور فیلیپین شدم و برای خدماتم به جامعه بشریت این جایزه به من تعلق گرفت. در حال حاضر در دوازده موسسه خیریه خدمت می‌کنم و هیئت‌امنا، هیئت‌مدیره و گاهی هم عضو افتخاری این مجموعه‌ها هستم و تاکنون هر جایی که می‌توانستم اثرگذار باشم حضورم را دریغ نکرده‌ام.
انجام کار خیر چه تاثیری در آینده انسان دارد؟
تا کار خیر انجام نداده باشید لذت آن را درک نمی‌کنید و کسی که آن را انجام داده می‌داند فقط لطف الهی است که شامل حال انسان می‌شود تا به این کارها اقدام کند، زیرا افراد زیادی هستند که با اینکه مال و ثروت زیادی دارند هیچ‌وقت جرات و لیاقت کمک به سازمان خیریه‌ای را ندارند یا به فرد نیازمندی کمک نکرده‌اند. انجام کار خیر لذت وصف‌ناشدنی به انسان می‌بخشد.
فرهنگ نیکوکاری را در ایران چگونه می‌بینید؟
مردم بسیار خوبی داریم که به سبب اعتقادات مذهبی و انسان‌دوستی به همنوع خود در همه حال کمک می‌کنند و ایرانی در این زمینه در دنیا زبانزد است به‌طوری‌که وقتی از یونسکو برای بازدید از مدارس ساخته شده آمدند اذعان داشتند که محال است در دنیا کشوری باشد که کسی حاضر به ساخت پنجاه مدرسه در آن باشد و گفتند این حرکت شایسته جایزه‌های فرهنگی بین‌المللی است. ایرانی‌ها در راه انجام کارهای خیر همیشه پیشتاز بوده‌اند و از قدیم‌الایام خیلی از پل‌ها، مسجدها و مدرسه‌ها توسط خود مردم ساخته می‌شد و این حرکت آن‌ها از روی علاقه بود. در ایران به‌ندرت کسی شب سر گرسنه بر بالین می‌گذارد چون انسان‌های خیری هستند که به او برسند. اگر نیکوکاران به موسسات خیریه اعتماد داشته باشند به آن‌ها کمک می‌کنند و حتی برای موسسات خیریه گاهی به ما چک‌های سفید امضا می‌دهند ولی ما قبول نمی‌کنیم و از آن‌ها درخواست می‌کنیم که هر مقدار مایل هستند، بنویسند.
مسائل و مشکلات در حوزه مدرسه‌سازی چیست؟
شاخص‌ترین مشکل عدم همکاری بعضی شهرداری‌ها با مجمع است که در صدور مجوزهای آب، برق و گاز تعلل می‌کنند. اگر شهرداری‌ها این مجوزها را به‌صورت رایگان به مجمع بدهند و اشکال‌تراشی نکنند در موارد دیگر هیچ مشکلی نداریم.
چرا بین همه فعالیت‌های خیریه مدرسه‌سازی را انتخاب کردید؟
مدرسه‌سازی فرهنگسازی است. با بالا رفتن فرهنگ یک جامعه تمام مشکلات آن به‌نوعی حل می‌شود. آسیب‌های اجتماعی، کمبود فرهنگ و بی‌فرهنگی همه نشأت گرفته از بی‌سوادی است و حتی معضل خانمان‌برانداز اعتیاد نیز بدینگونه از بین می‌رود و به اعتقاد من عامل اصلی ارتقای فرهنگ توجه به مدرسه‌سازی است.
خیرین بیشتر در چه زمینه‌ای باید به مجمع کمک کنند؟
در شرایط فعلی نوسازی مدارس قدیمی در اولویت است زیرا بعضی مدارس در تهران قدمت هشتاد ساله دارند. در سطح کشور بیشتر مدارس جدید هستند و تهران در این زمینه مستحق‌ترین استان است به همین دلیل خیرین باید به نوسازی مدارس کمک بیشتری کنند. متاسفانه این فرهنگ هنوز به‌طور کامل ایجاد نشده و اغلب خیرین تمایل دارند به‌جای نوسازی یک مدرسه، مدرسه جدید بسازند ولی در حال حاضر ما با جلساتی که با خیر می‌گذاریم او را درباره لزوم بازسازی مدارس توجیه می‌کنیم و نقش رسانه‌های جمعی هم در ایجاد این فرهنگ بسیار پررنگ است.
خودتان چه تعداد مدرسه ساخته‌اید؟
سه مدرسه، حوزه کاری من بیشتر در این سال‌ها جذب خیر بوده، نیکوکاران روی مرا زمین نمی‌اندازند و در این کارهای خیر مشارکت می‌کنند. خیلی از ورزشکاران پارک ملت به جهت اعتماد و لطفی که به من داشتند در این مجمع به فعالیت پرداختند و کمک‌های مالی هم به مجمع کرده‌ام.
با تشکر از وقتی‌که در اختیار ما گذاشتید اگر مطلب دیگری دارید بفرمایید.
فقط از اهالی قلم تقاضامندم که به شناخت بیشتر مردم از موسسات خیریه کمک کنند و در این راه گام‌های بزرگ‌تری بردارند، زیرا فرهنگ نیکوکاری با همه پیشرفت و تکاملی که در کشور داشته هنوز هم نیاز به فرهنگسازی دارد.
