نجفی رفتنی شد آنهم به دست خودی ها/ پشت در بهشت چه جهنمی وجود دارد؟

به گزارش افکارنیوز، در آستانه نوروز و حال و هوای بهاری پایتخت، هر بار که شهردار 67 ساله پایتخت از پرده پنجره اتاق خود را در طبقه هفتم ساختمان بهشت کنار می زند، خیابان شلوغ و پرجنب و جوش بهشت و غوغایی را می بیند که به خاطر نزدیکی بازار به ساختمان شهرداری است. شاید سال ها وی از این غوغاها دور بود و زندگی کاری و شخصی در بهترین نقطه تهران در شمال شهر با بار مسئولیت کمتر اینهمه صدای ویراژ موتورسیکلت های کارگران بازار و غوغای مرکز شهر را در سرش به حالت انفجار در نمی آورد. شاید بی جهت نبود که زهرا نژادبهرام، عضو شورای شهر پنجم عنوان کرده بود که نجفی اهل شوآف نیست که ترک موتورسیکلت بنشیند و بر سر حوادث داخل شهری حاضر شود و اساسا وی را مدیر میدانی نمی دانست.

به هر حال با عبور از باد و باران پاییزی و سرما و بوران زمستانی، محمدعلی نجفی می تواند به راحتی در بهار خوش خواب به استراحت مطلق برود. این تصمیمی است که بر اساس اخبار موثق در حال وقوع است. بار مسئولیت سنگین هدایت و مدیریت پایتخت قرار است از دوش نجفی به اجبار یا با استعفای وی برداشته شود. تصمیمی که هرچند یکماه قبل نیز در رسانه ها مطرح شد ولی به دلایل مختلف از جمله مخالفت برخی از دولتمردان و وعده کمک به شهرداری به تعویق افتاد ولی این بار تصمیم گرفته شده و تنها زمان اجرای آن و نحوه برکناری محل تردید است. 

براساس شنیده ها شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان به این جمع بندی رسیده که حضور محمدعلی نجفی در شهرداری تهران وجهه اصلاح طلبان را بیشتر از گذشته در افکار عمومی و پایگاه اجتماعی خود تخریب خواهد کرد. عملکرد ضعیف نجفی در 7 ماه گذشته در حوادث و تحولات محتلف شهری بر همگان ثابت شد. به نحوی که در زمان برف اوایل بهمن ماه، زبان اعتراض اصلاح طلبان را نیز گشود و محمدرضا عارف به شدت از ناکارآمدی شهرداری گلایه کرد. 

به نظر برخی از اعضای شورای عالی سیاستگذاری صف بزرگ ناکارآمدی و ضعف شهردار تهران در حوزه های مختلف شهری می تواند بدترین ضربه را در انتخابات آینده بر بدنه اصلاح طلبان وارد کند. در 7 ماه گذشته هیچ پروژه جدیدی که رسانه های اصلاح طلب بتوانند بر آن مانور دهند، آغاز نشده و حتی پروژههای نیمه تمام که تنها چند درصد به پایان کارشان باقی مانده، متوقف شده است. در حالیکه نجفی قول بازگشایی خط 7 مترو را در آستانه نوروز داده بود، این امر محقق نشد و به آینده ای نامعلوم موکول شد. خط 6 که براساس برنامه های مدیریت سابق تا پایان سال 96 می بایست افتتاح می شد، رنگ روبان افتتاحیه را به خود ندید. پروژه های بزرگی چون تونل آرش- اسفندیار، بزرگراه شهید شوشتری و ترمینال شرق که نزدیک 80 تا 95 درصد پیشرفت در دوره گذشته داشتند، در حال حاضر به حال خود رها شده اند. به زعم اصلاح طلبان اینها فرصت های بی نظیری در اختیار شهردار بودند که می توانست با تکمیل چند درصد باقیمانده در ماههای گذشته، کارنامه عملی خوبی برجای بگذارد. 

از سوی دیگر اعتراض و تحصن کارگران بخش های مختلف خدماتی و عمرانی از جمله کارگران خط 6 مترو که 7 ماه است حقوق نگرفته اند، در رسانه ها و شبکه های اجتماعی به عنوان عملکرد ضعیف و ناکارآمدی اصلاح طلبان در اداره شهر ضریب خورده است و ادامه این روند در انتخابات مجلس 98 می تواند بسیار خطرناک باشد. 

در همین راستا حزب کارگزاران نیز که از ابتدا تمایل چندانی به حضور محمدعلی نجفی در راس شهرداری نداشت، لابی خود را با اعضای شورای شهر افزایش داده تا زمینه برکناری نجفی مهیا شود. هرچند در زمان انتخاب شهردار در مردادماه، بر روی محسن هاشمی و حسین مرعشی نظر داشتند، اما مخالفت اصلاح طلبان با خروج هاشمی از شورا و عمل قلب نابهنگام مرعشی در آن تاریخ، فرصت را برای نجفی مهیا کرد تا بر صندلی شهرداری بنشیند ولی ناکارآمدی وی در این ماهها باعث تقویت جریان مخالف وی در شورا و گروهها و احزاب اصلاح طلب شده و در نهایت نیز تصمیم به برکناری وی گرفته شده است.

اما این برکناری یا استعفا براساس دستور کار مطرح شده باید با کمترین هزینه برای اصلاح طلبان صورت بگیرد. بر همین اساس هزینه این اقداما می بایست به پای اصولگرایان و نهادهای حاکمیتی نوشته شود. در هفته های اخیر محمدعلی نجفی چندین بار خود را به عنوان سردار فسادستیز معرفی کرده و عنوان داشته با تهدید و فشار نیز از این مبارزه پا عقب نمی کشد. این شوآف و نمایش ساختگی همزمان با احضار وی به دستگاه قضا به خاطر شکایت نیروی انتظامی و مراسم رقص در برج میلاد نیز بوده است. این اتمسفر فرصتی را برای زعمای اصلاح طلب فراهم کرده که برکناری نجفی را حاصل این فشارها و سنگ اندازی ها عنوان کنند! 

به هر حال تصمیم به حضور نیروی جدید در راس شهرداری برای صیانت از بدنه رای اصلاح طلبان گرفته شده و فرصت برای نجفی به پایان رسیده و در صورت مقاومت وی برای کناره گیری، استیضاح شهردار در صحن شورا نیز به عنوان گزینه محتمل در نظر گرفته شده است. پایان کار نجفی در شهرداری تهران برخلاف آنهمه وعده و شعار در ابتدای کار، به صورت ناگریزی تلخ و هزینه ساز خواهد بود و اصلاح طلبان نمی توانند از بار مسئولیت خود در چنین انتخابی با حربه انداختن توپ به زمین رقبا شانه خالی کنند اما این جریان به خاطر نزدیکی به انتخابات مجلس 98 و ریاست جمهوری 1400 دیگر چاره ای جز عمل جراحی دردناک در ساختمان بهشت ندارند.