محققان در این مطالعات، جدولی تهیه کردند که عوارض جانبی احتمالی ایجاد شده بر اثر این رژیم آب درمانی را در آن ذکر می‌کردند. آن‌ها جدول‌های الکترونیکی را از ۷۶۸ بیمار تحت کنترل تهیه کردند و سوابق پزشکی آن‌ها را بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ در آن به ثبت رساندند.
شرکت‌کنندگان در این تحقیقات حداقل ۲۱ سال داشتند و به مدت دو روز یا بیشتر به طور پیوسته و بار دیگر حدود نیمی از مدت قبلی را رژیم آب گرفته بودند. محققان عوارض جانبی ایجاد شده در آن‌ها را برحسب شدن علائم به ۵ دسته تقسیم کردند: خفیف، متوسط، شدید، تهدیدکننده زندگی یا ناتوان‌کننده و مرگ.
نتایج به دست آمده از این مطالعات نشان داد که حدود ۶۵/۸ درصد شرکت‌کنندگان عوارض خفیف تا متوسط را از خود بروز دادند در حالی که در ۶.۵ درصد افراد هیچ علائمی مشاهده نشد. در ۲۷/۶ درصد از شرکت‌کنندگان هم علائم شدید مشاهده شد، اما علائم تهدیدکننده زندگی تنها در یک نفر یا ۰/۱ درصد از آن‌ها مشاهده شد.
معمول‌ترین عوارض جانبی که به دنبال رعایت رژیم آب در افراد دیده می‌شود، شامل حالت تهوع، سردرد، بی‌خوابی، کمردرد، سوءهاضمه و خستگی است و جزء عوارض خفیف به شمار می‌روند. غش کردن یا از حال رفتن نیز یکی از عوارض متوسط این رژیم محسوب می‌شود.
افزایش فشار خون نیز جزء عوارض شدید به شمار می‌رود، اما محققان معتقدند که این عارضه ناشی از رعایت رژیم آب نیست، به طوری که این رژیم در مبتلایان به فشار خون بالا، باعث کاهش فشار می‌شود. در نهایت محققان دریافتند که رژیم آب با توجه به عوارض محدودی که در افراد ایجاد می‌کند، جزو رژیم‌های بی‌خطر قرار می‌گیرد.
