حضانت موارد مختلفی را تحت نظر قرار می‌دهد و به موضوعات متعددی رسیدگی می‌کند.
بر اساس موارد مختلفی که در سرفصل حضانت ذکر می‌شود و فردی که حضانت فرزند را بر عهده می‌گیرد و موارد متعددی را باید مدنظر قرار بدهد و قانونگذار از طریق روش‌های مختلفی حضانت فرزندان را به والدین آن‌ها می‌سپارد.
اما در برخی موارد قانونگذار به دادگاه این اجازه را داده تا درحالی که توافق دو طرف برای حضانت فرزند مطابق با مساله او نباشد خود وارد عمل شود و تصمیم گیری کند.
بر اساس قانون حضانت فرزند تا رسیدن طفل به سن بلوغ یعنی در دختران ۹ سالگی و در پسران ۱۵ سالگی بر عهده والدین است و شخصی که حضانت به او محول شده حق خودداری از حضانت یا اسقاط حق را ندارد.
حضانت حق و تکلیف ابوین است و والدین حق دارند حضانت و سرپرستی کودک خود را بر عهده گیرند و قانون جز در موارد استثنایی نمی‌تواند آنان را از این حق محروم کند.
از سوی دیگر والدین مکلف هستند تا زمانی که زنده هستند و توانایی دارند، نگهداری و تربیت فرزند خویش را به عهده گیرند.
