سرویس مذهبی افکار نیوز- ناسزاگویی در یکی از عوامل ذیل ریشه دارد:
۱ -خشمو عصبانیت: فحش اغلب از شعله ور شدن خشم سرچشمه می گیرد. فرد خشمگین به دلیل ناتوانی در مهار کردن خشم خود، به رفتار زشتی چون فحش گرفتار می شود و با تکرار و استمرار آن، این رفتار به شکل عادت در می آید.
۲ - شوخی: گاه ناسزا گویی فقط برای مزاح و شوخی با فرد و خنداندن دیگران صورت می گیرد که این خود در نیروی شهوت ریشه دارد. هرزه گویی های دلقکهای دربار پادشاهان، از این نوع به شمار می آید.
۳ - عادت:تربیتنادرست در شیوه درست سخن گفتن، سخنان ناهنجار و نازیبا را برای انسان عادی می سازد. فرد مبتلا به فحش در چنین حالتی، بدون سرکشی دو نیروی خشم و شهوت، دشنام می دهد؛ زیرا ناسزاگویی برای او، مانند سخنان دیگرش به شکل عادت در آمده است.
منبع: اخلاق الهی(آیت الله مجتبی تهرانی)، ج۴، ص۲۶۹.
