این داروها سلامت چشم را به خطر می اندازند

این روزها مردم داروهای آرامبخش، ضدالتهاب، کورتون، داروهای مربوط به قلب و... را بدون تجویز پزشک یا پرسیدن نظر او برای ادامه درمان بیماری های مختلف مصرف می کنند، غافل از این که خیلی از داروهای موجود و پرمصرف در بین مردم، به چشم ها آسیب زده و حس بینایی را با خطرات جدی مواجه می کند. 

مصرف داروهای حاوی کورتون مسلما بی خطر و بی عارضه نیست. در بین مجموعه عوارضی که این داروها به دنبال دارند، احتمال بروز اختلالات بینایی اهمیت زیادی دارد. داروهای خوراکی کورتون دار بعد از چند روز مصرف، باعث افزایش فشار داخل چشمی ( آب سیاه یا گلوکوم) می شوند و مصرف طولانی مدت و بدون کنترل این داروها خطر ابتلا به آب مروارید را افزایش می دهد. 

علاوه بر این مشاهده شده مصرف خوراکی کورتیکواستروئید ها باعث تشدید تبخال یا هرپس قرنیه چشم یا بروز برخی بیماری های ته چشم می شود. اگر بعد از مصرف داروهای کورتون با نشانه های غیرعادی در چشم مواجه شدید، حتما به پزشک اطلاع دهید و داروهای حاوی کورتون را بدون تجویز پزشک مصرف نکنید. 

هیدروکسی کلروکین

هیدروکسی کلروکین جزو داروهایی است که برای مقابله با پُلی آرتریت روماتوئید تجویز می شود، اما مصرف خودسرانه یا طولانی مدت این داروها خطر بروز آسیب های جبران ناپذیر در شبکیه چشم را بالا می برد. عوارض به وجود آمده در شبکیه چشم با توجه به حساسیت بیمار به دارو و دوز داروی مصرفی متفاوت است. متاسفانه در موارد مصرف طولانی مدت برای چندین سال مداوم از این داروها مواردی از نابینایی نیز گزارش شده است. 

مصرف کوتاه مدت این دارو نیز ممکن است به مشکلاتی مثل دیدن هاله نور، تاری دید یا حساسیت به نور و... منجر شود. خوشبختانه با قطع مصرف دارو این علائم هم برطرف می شوند. توصیه می شود افرادی که به طور مرتب داروی هیدروکسی کلروکین را مصرف می کنند، در سال اول مصرف هر سه ماه یکبار و در سال های بعد هر شش ماه یکبار به چشم پزشک مراجعه کنند تا میدان دید آنها کنترل شود. 

ویاگرا

در سراسر جهان میلیون ها مرد به طور خودسرانه از داروهای تقویت کننده قوای جنسی مثل ویاگرا استفاده می کنند، بدون توجه به این که این داروها ممکن است مشکلات جدی برای سلامت چشم ها ایجاد کند. در سال ۲۰۰۵، محققان آمریکایی در هفت مرد مصرف کننده ویاگرا کاهش ناگهانی بینایی را مشاهده کردند. این مردان با مصرف ویاگرا از مشکل نوروپاتی قدامی غیرآرتریتیکی عصب بینایی (NAION) رنج می بردند. 

این بیماری که امکان دارد به نابینایی منجر شود، زمانی بروز می کند که جریان خون در ناحیه عصب های بینایی دچار اختلال شود. علاوه بر این ۶ تا ۷ درصد آقایانی که از این داروهای تقویت کننده جنسی استفاده می کنند، زمانی که به شیئی نگاه می کنند در اطراف آن یک هاله آبی رنگ می بینند. افرادی که با مصرف ویاگرا دچار کاهش بینایی می شوند، باید حتما مصرف دارو را قطع و با پزشک مشورت کنند. 

مصرف خودسرانه برخی داروها باعث ایجاد مشکلات چشمی می شود.

قطره های چشم

اگر به دلیل ابتلا به بیماری چشمی از قطره یا پمادی بر پایه کورتیکواستروئید (کورتون) مصرف می کنید،توجه بیشتری به سلامت چشم ها داشته باشید. قطره های بر پایه کورتیکواستروئیدها باعث تشدید تبخال یا هرپس قرنیه می شوند. در این صورت بیمار احساس می کند که یک جسم خارجی داخل چشم رفته یا زخمی در سطح قرنیه وجود دارد. 

این مشکل از دو تا سه روز بعد از شروع مصرف قطره یا پماد تشدید پیدا می کند. از دیگر خطرات استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدهای موضعی می توان به افزایش فشار داخلی چشم یا آب سیاه یا گلوکوم اشاره کرد. علاوه بر این، امکان عادت بیمار به استفاده از قطره های کورتونی نیز وجود دارد. 

به این ترتیب که برای درمان ورم ملتحمه آلرژیک قطره های کورتون تجویز می شود و زمانی که میزان استفاده کاهش پیدا می کند یا دارو قطع می شود، علائم التهاب دوباره بروز می کند. به این حالت «اعتیاد کورتونی» یا «وابستگی استروئیدی» گفته می شود. البته این مشکل چندان رایج نیست و زمانی که فرد دارو را به صورت طولانی مدت یعنی ماه ها و حتی سال ها مصرف می کند، اتفاق می افتد. 

توصیه می کنیم صرفا زمانی از قطره های چشمی استفاده کنید که پزشک تجویز کرده باشد. از استفاده خودسرانه از این قطره ها و پیشنهاد آن به دیگران اکیدا خودداری کنید. مصرف خوراکی کورتون ها نیز به سلامت چشم ها آسیب می زند. حتما دارو را طبق دستور پزشک استفاده کنید. 

آمیودارون

داروی آمیودارون که برای درمان بیماری های قلبی تجویز می شود، امکان آسیب به قرنیه چشم را بالا می برد. مصرف طولانی مدتآمیودارون باعث تشکیل رسوباتی در قرنیه می شود که معمولا بی خطر بوده و اختلالی در بینایی ایجاد نمی کند، اما زیاد و حجیم شدن این رسوبات باعث می شود فرد احساس کند از پشت شیشه کثیف به اشیا نگاه می کند. 

البته این مورد چندان رایج نیست، اما تجمع چنین رسوباتی همچنین می تواند مشکلاتی برای بیمار ایجاد کند. توصیه می شود افرادی که تحت درمان با این داروها هستند، به طور مرتب به چشم پزشک مراجعه کنند. اگر با مصرف داروی آمیودارون مشکلی در قدرت بینایی آنان به وجود بیاید، حتما مشکل را با پزشک خود در میان بگذارید. 

ادویل و پروفن

داروهای ضدالتهاب در بین عوارض جانبی بیشماری که دارند به بینایی نیز آسیب می زنند. این داروها که در بین مردم شناخته شده و بسیار مصرف می شوند، باعث بروز مشکلاتی در سطح قرنیه شده و فرد احساس می کند که در چشم هایش شن ریخته شده است. 

احساس شن در چشم بعد از چند روز از شروع مصرف این داروها بروز می کند. این مساله تا حدودی رایج است، اما بندرت تبدیل به مشکل حادی می شود. در حالت کلی توصیه می کنیم با مشاهده هرگونه تغییری در چشم ها مصرف دارو قطع شود. از مصرف خودسرانه و بی رویه ادویل و پروفن خودداری کنید و اگر چنین علائمی مشاهده کردید، برای اطمینان خاطر به چشم پزشک مراجعه کنید.

 آلپرازولام

قرص های اعصاب و آرامبخش مثل آلپرازولام و دیازپام که برای رفع استرس و اضطراب یا اختلالات خواب و... مصرف می شوند، خطر بروز اختلالات بینایی را بالا می برند. این داروها باعث بروز خشکی چشم و در موارد نادر آب سیاه حاد می شوند. در گام اول توصیه می شود که افراد از مصرف خودسرانه و بی رویه قرص های اعصاب بپرهیزند. در صورت مشاهده هرگونه تغییر در حس بینایی خود حتما به چشم پزشک مراجعه کنید. 

داروهای ضدآلرژی

آنتی هیستامین ها که بویژه برای مقابله با تب یونجه تجویز می شوند، عوارضی در چشم ها به جا می گذارند. این داروها باعث بروز حساسیت به نور و خشکی چشم ها می شوند. خوشبختانه این عوارض به طور کلی چندان جدی نیست و با کاهش دوز دارو یا قطع آن برطرف می شود.