سمیرا اسماعیلی روانشناس خانواده درخصوص اینکه تنهایی ممکن است چه عوارضی بر روی افراد بگذارد، اظهار کرد: تنهایی موجب استرس می‌شود و بدن آن را همچون یک عامل خطرناک تعبیر می‌کند. در واکنش به این وضعیت هورمون کورتیزول ترشح می‌شود که اگر افزایش سطح این هورمون در بدن مزمن و مداوم شود، به عملکرد سیستم‌های ایمنی و قلبی – عروقی آسیب می‌زند و در نهایت به بروز بیماری‌های قلبی، دیابت، سرطان و مشکلات دیگر منجر می‌شود.
این روانشناس در ادامه با اشاره به اینکه افراد تنها از رژیم غذایی نامناسب برخوردار هستند، گفت: افرادی که تنها زندگی می‌کنند کمتر برای تهیه غذا و فکر کردن در مورد آنچه باید بخورند، زمان صرف می‌کنند. بنابر این انتخاب و تهیه با دقت موادغذایی در زمان‌های تنهایی کمتر اتفاق می‌افتد. همچنین تماشای تلویزیون در مواقعی که گزینه سرگرم کننده دیگری وجود ندارد ترغیب کننده است اما زمانی که تنهایی همیشگی شود، این سرگرمی واقعا آثار نامطلوبی خواهد داشت.
اسماعیلی درباره نحوه مقابله با تنهایی گفت: ورزش کردن یکی از موثرترین راه‌ها برای مقابله با احساس ناراحتی ناشی از تنها بودن است؛ حتی پیاده‌روی هم می‌تواند تفاوت چشمگیری به دنبال داشته باشد.
وی مطرح کرد: احساس تنهایی می تواند بر بدن انسان تاثیراتی بگذارد. کسانی که تنها هستند، صبح ها هورمون استرس بیشتری در بدن شان نسبت به دیگر افراد وجود دارد. همچنین افراد تنها بیشتر از خواب می پرند و بدخواب می شوند.
