به گزارش افکارخبر، روشن است که در تعیین این افزایش تولید دو عنصر ایران و اندونزی نقش داشته‌اند؛ ایران بارها تاکید کرده که به محض کاهش تحریم‌ها و باز شدن راه تولید و عرضه نفت، تولید و عرضه سهمیه سه میلیون بشکه‌ای خود را آغاز خواهد کرد و صادراتش را به میزان پیش از تحریم خواهد رساند. روشن است که مقامات نفتی دنیا، این هشدار ایران را جدی گرفته‌اند و از هم‌اکنون برای این بازگشت برنامه‌ریزی خواهند کرد. در حقیقت تصمیم‌گیران نفتی هشدار زنگنه مبنی بر اینکه حتی اگر قیمت‌ها به 20 دلار هم برسد، بازهم ایران برای رسیدن به ظرفیت تولید پیش از تحریم‌ها، کوچک‌ترین تردیدی به خود راه نخواهد داد را هشداری عملی و قابل تامل تشخیص داده‌اند و با توجه به گزارش اخیر آژانس و رای قریب‌الوقوع شورای حکام، بازگشت ایران به بازار را نزدیک‌تر از هر زمان دیگری دانسته‌اند. از این بابت تصمیم گرفته‌اند تا با افزایش سقف تولید به ایران این پیام را منتقل کنند که به طور رسمی تمهید برای ورود ایران اندیشیده و اتخاذ شده است.
اضافه شدن اندونزی به جمع کشورهای اوپک بهانه دیگری برای افزایش سقف تولید است. اینکه یک کشور تولیدکننده نفت به جمع اوپک اضافه می‌شود در حقیقت به‌طور گریزناپذیری مجموعه تولید این کارتل را افزایش می‌دهد و تصمیم‌گیران آن سازمان به‌جای آنکه با تثبیت تولید، سهمیه سایر اعضا را کاهش دهند و امکان برابری تولید و نیاز بازار را فراهم آورند، تصمیم گرفته‌اند سقف تولید را افزایش داده و جایی برای حضور اندونزی باز کنند.
از نظر تکنیکی نیاز 26 میلیون بشکه‌ای بازار به نفت با توجه به عرضه‌های قاچاق یا کنترل‌نشده در بازار جهانی طلای سیاه، پیام واضحی را به تصمیم‌گیران اوپک منتقل می‌کند؛ اگر می‌خواهید قیمت عاقلانه و عادلانه برای نفت تعیین شود باید نفت‌های مازاد در بازار جمع‌آوری و برای بی‌انضباطی در تولید تمهیدات روشنی اندیشیده شود. این بی‌انضباطی البته نفت‌های قاچاق را که در بازار سیاه به قیمت‌های بسیار نازل فروخته می‌گردد هم شامل می‌شود چراکه بدون توجه به سهم مهم و قابل توجه این عرضه‌های قاچاق و غیرقانونی، راه برای بی‌انضباطی و تحت فشار قرار دادن قیمت‌های بازار همچنان بازمی‌ماند.
اما از نظر سیاسی چنین به نظر می‌آید که اعراب حاشیه جنوبی خلیج‌فارس به هر صورت با تقویت قیمت‌ها که می‌تواند به ویژه برای کشورمان جذاب باشد، مخالفت می‌کنند به ویژه پس از اعلام رای پنجشنبه شب گذشته بازار واکنش نشان داد و حدود دو درصد قیمت‌ها کاهش یافت. این کاهش بعد از یک افزایش قابل اعتنا در قیمت‌ها صورت گرفت و از نظر کارشناسان این کاهش پاسخ بازار به تصمیم اوپک بوده است.نکته مهم در این میان آن است که اجلاس دسامبر (آذرماه) اوپک معمولا سیاست‌های قیمتی این کارتل را برای فصل سرما تعیین می‌کند و به همین دلیل انتظار آن است که حداقل طی ماه‌های زمستان تغییر عمده‌ای در سیاست‌های این کارتل و تبعات ناشی از آن در بازار روی ندهد. به همین دلیل چشم‌انداز قیمت‌ها تا پایان سال شمسی یا اوایل بهار میلادی، چشم‌انداز باثبات و احتمالا رو به کاهشی است چراکه با ورود ایران به بازار در حالی که هم‌اکنون اوپک بیش از 30 میلیون بشکه در روز تولید واقعی دارد، تولید واقعی این سازمان حتی از 5/31 میلیون بشکه ظرفیت اسمی و تعیین‌شده نیز فراتر خواهد رفت و ممکن است حتی تا شش میلیون بشکه در روز مازاد تولید در بازار وجود داشته باشد.با این همه اگر زمستان امسال آن‌گونه که برخی مراجع بین‌المللی هواشناسی پیش‌بینی کرده‌اند، زمستان سخت و سردی باشد آن‌گاه احتمالا میزان مصرف انرژی در نیمکره شمالی طی ژانویه و فوریه افزایش یافته و قیمت‌ها نیز تقویت خواهد شد. در غیر این صورت فروشندگان نفت همچنان تا رسیدن به درآمدهای قابل قبول فاصله زیادی خواهند داشت.
