ایجاد اشتغال برای کارگران آلمانی و ایتالیایی در ساخت یک نیروگاه ایرانی

 "بعضی از بخش‌ها را ما در گذشته رویش سرمایه‌گذاری کردیم، از آنها استفاده بشود. مثلاً در زمینه‌ی نیروگاه‌سازی یا در زمینه پتروشیمی سرمایه‌گذاری خوبی کردیم. امروز کشور به نیروگاه احتیاج دارد. کشورهای دیگر هم به نیروگاه ارزانی که ما می سازیم احتیاج دارند. ما دیگر نرویم از بیرون نیروگاه بخریم وارد کنیم یا افرادی بیاوریم برایمان نیروگاه درست کنند."

این سخنان بخشی از بیانات مقام معظم رهبری در تاریخ اول فروردین ماه سال 1395 در حرم مطهری رضوی است. جایی که ایشان ده اقدام اساسی برای نجات اقتصاد کشور را بیان کردند و در تشریح یکی از اقدامات ده گانه با عنوان "احیای بخشهای اقتصادی که قبلاً در آنها سرمایه گذاری شده"، موارد مذکور در خصوص توانمندی کشور در ساخت نیروگاه را مثال زدند.

امروز بخش گاز نیروگاه سیکل ترکیبی هرمز به ظرفیت 160 مگاوات با حضور معاون اول رییس جمهور و وزیر نیرو به بهره‌برداری رسید.

نیروگاه سیکل‌ ترکیبی هرمز بر اساس قرارداد دو جانبه و جهت تامین برق منطقه ویژه اقتصادی صنایع معدنی و فلزی خلیج فارس در استان هرمزگان در شهر بندرعباس در دست احداث بوده و شامل یک واحد گازی زیمنس V94.2 با ظرفیت 160 مگاوات که تکمیل شده و یک واحد بخار به ظرفیت 75 مگاوات است.

طبق اعلام وزارت نیرو، نیروگاه مذکور با پیمانکاری شرکت GIC آلمان در زمینی به مساحت 16 هکتار احداث شده است.

سوخت اصلی این نیروگاه گاز طبیعی است و سرمایه گذار پس از انعقاد قرارداد خرید برق با شرکت ایمیدرو، عملیات احداث نیروگاه سیکل ترکیبی هرمز را در سال 1394 آغاز کرد.

راندمان کلی نیروگاه 48 درصد خواهد بود و امروز بخش گاز این نیروگاه با حضور معاون اول رییس جمهور به بهره برداری رسید.

قرارداد EPC این پروژه 108 میلیون یورو است که 48 میلیون یورو سهم آورده سرمایه‌گذار و مبلغ 60 میلیون یورو از محل تسهیلات صندوق توسعه ملی جهت تکمیل احداث نیروگاه و افزودن بخش بخار تعیین شده است.

در ساخت این نیروگاه، هم از پیمانکار خارجی (شرکت GIC آلمان) استفاده شده و هم مهمترین تجهیز آن یعنی توربین گازی نیروگاه به صورت دسته دوم از ایتالیا وارد کشور شده است. به عبارتی در حالی که توان صددرصدی تولید توربین کلاس E نوع V94.2 در کشور وجود دارد و همچنین توان صددرصدی مهندسی و ساخت یک نیروگاه سیکل ترکیبی در شرکت های متعدد پیمانکاری ایرانی وجود دارد، سرمایه گذاران و کارفرمایان این نیروگاه، در هر دو بخش ساخت نیروگاه و تأمین تجهیزات، توان داخلی را نادیده گرفته اند و به جای استفاده از ظرفیت های داخلی و ایجاد کار برای نیروی کار ایرانی در صنعت نیروگاهی کشور، برای کارگران آلمانی و ایتالیایی ایجاد اشتغال کرده اند.

راندمان کلی این نیروگاه نیز 48 درصد اعلام شده، در حالی که توربین های کلاس E ساخت ایران در حالت ساده گازی راندمانی 36 درصدی و در حالت سیکل ترکیبی راندمانی 54 درصدی برای نیروگاه مهیا می کنند. یعنی راندمان کمتر، نتیجه استفاده از ظرفیت های خارجی برای ساخت این نیروگاه، به جای استفاده از ظرفیت های داخلی بوده است.

در حالی که به جز وزارت نیرو، وزارت صنعت، معدن و تجارت و همچنین وزارت نفت نیز در مواردی اقدام به جذب سرمایه گذار و کارفرمایی پروژه های نیروگاهی می کنند، این سوال مطرح است که چرا ساختار مشخص و روش های معینی از سوی سازمان برنامه و بودجه و دیگر ارگانهای ذیربط پیاده سازی نمی شود که در هیچ وزارتخانه ای و در هیچ نوع سرمایه گذاری، توان داخلی مورد بی مهری واقع نشود و سرمایه های ایجاد شده در بخش های مختلف نیروی انسانی، فنی و مهندسی و ... صنعتی کشور، قربانی میل مدیرانی برای واردات کالای خارجی نشود؟