پس از دیدار چند روز قبل «بنیامین نتانیاهو» با «دونالد ترامپ» در مارالاگو، موضوع احتمال ارائه یک تعهد ۲۰ساله کمک نظامی از سوی آمریکا به رژیم اسرائیل در برخی مخافل و رسانه های آمریکایی مطرح شد. این تعهد میتواند جایگزین تفاهمنامه فعلی موسوم به Memorandum of Understanding (MOU) شود که در سال ۲۰۲۸ به پایان میرسد. منتقدان اعتقاد دارند دولت آمریکا نباید از اهرم مهم کمکهای نظامی خود برای همسو نگهداشتن اسرائیل با سیاست خارجی ایالات متحده صرفنظر کند.
مرکز رسانهای_تحلیلی «نشنال اینترست» تاکید دارد: افکار عمومی و کنگره آمریکا باید بهطور جدی دولت را تحت فشار قرار دهند تا با تمدید یا گسترش این تفاهمنامه مخالفت کند زیرا با توجه به عملکرد اسرائیل در دو سال گذشته، تل آویو نباید هیچگونه کمک نظامی از ایالات متحده دریافت کند، چه رسد که یک تعهد ۲۰ساله به آن داده شود. یک توافق جدید و بلندمدت کمک نظامی، درعمل بهمنزله تأیید رفتار جنایتکارانه اسرائیل در غزه و تداوم تجاوزات آن در کرانه باختری و منطقه گستردهتر خواهد بود.
ایالات متحده در چارچوب یک توافق ۱۰ساله متعهد است سالانه حداقل ۳.۸ میلیارد دلار کمک نظامی به اسرائیل ارائه دهد. هیچ کشور دیگری چنین رویهای با ایالات متحده ندارد. این رقم حداقل میزان کمک است و نه سقف آن؛ برهمین اساس در نخستین سال جنگ اسرائیل علیه غزه دولت «جو بایدن» درمجموع ۱۷.۹ میلیارد دلار کمک نظامی در اختیار اسرائیل قرار داد که رقمی بیسابقه است.
طبق گزارش، سیل تسلیحات تأمینشده ازطرف مالیاتدهندگان آمریکایی از زمان آغاز نسلکشی در غزه در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲)، اسرائیل را قادر ساخته تا آنچه بسیاری از کارشناسان مستقل آن را نسلکشی در غزه میدانند، مرتکب شود و تلفات انسانی ویرانکنندهای به بار آورد. اقدام نظامی مستقیم نیروهای اسرائیلی (IDF) جان بیش از ۶۷ هزار غیرنظامی و رزمنده فلسطینی را در غزه گرفت و ۱۶۹ هزار زخمی برجای گذاشت. ضمن آنکه شمار نامشخصی مرگهای غیرمستقیم ناشی از گرسنگی، بیماری و نبود خدمات پایه پزشکی رخ داده است.
متن تصریح دارد که این سطح از عملیات نظامی بدون کمک ایالات متحده امکانپذیر نبود. کل ناوگان هواپیماهای جنگی اسرائیل از جنگندههای اف-۱۵، اف-۱۶ و اف-۳۵ ساخت آمریکا تشکیل شده و ایالات متحده از آغاز حملات به غزه دهها هزار بمب و موشک در اختیار اسرائیل گذاشته است. حال آنکه دولتهای بایدن یا ترامپ میتوانستند در هر زمانی با قطع کمکها، نگهداری و قطعات یدکی ماشین نظامی اسرائیل، کشتار را متوقف کنند. در عوض، هر دو دولت ترجیح دادند به جای اقدام عملی، تنها به انتقاد لفظی بسنده کنند.
اگرچه برخی بر این باورند که با اجرای طرح ترامپ برای غزه، شدت کشتار کاهش یافته است، اما نشنال اینترست میافزاید این توافق درعمل تنها نام آتشبس را دارد و اقدامات اسرائیل همچنان به کشته شدن روزمره فلسطینیان در غزه و کرانه باختری منجر میشود.
در این راستا کنگره میتواند در هر مقطعی از توافق پیشنهادی ۲۰ساله وارد عمل شود و کمکها را مسدود کند، اما دادن وعده دو دهه کمک، بیش از پیش دست ایالات متحده را خواهد بست، اگر این کشور بخواهد برای مهار تجاوزات اسرائیل در غزه و سراسر منطقه اقدام واقعی انجام دهد.
اگر رویههای گذشته تکرار شود، نهتنها سرکوب فلسطینیان با سرعت زیادی ادامه دارد، بلکه ماجراجوییهای نظامی اسرائیل، مانند حملات هوایی آن به ایران، میتواند ایالات متحده را به یک جنگ دیگر در خاورمیانه بکشاند.
گزارش در پایان تاکید دارد: کنگره و افکار عمومی باید برای پایان دادن به «چک سفید» نظامی آمریکا برای اسرائیل فشار بیاورند و با مسدود کردن هرگونه توافق بلندمدت و تعلیق حمایتهای تسلیحاتی فعلی، کشتار فلسطینیان از سوی اسرائیل را متوقف کنند.
