«عبدالسلام بن عیسی» نویسنده مغربی روزنامه الکترونیکی رأی‌الیوم، در یادداشتی به مواضع ایران در منطقه و همچنین مذاکرات وین پرداخت و نوشت که ایران شایسته حمایت از سوی مردم جهان عرب است.
او نوشت که مناقشه میان ایران و آمریکا صرفا اختلاف میان دو کشور نیست، بلکه درگیری میان یک کشور از یک سو و قدرت استعمارگر و استکباری از سوی دیگر است و می‌بایست ملت عرب و تمامی آزادگان جهان و حامیان عدالت در سطح جهان از موضع ایران در مذاکرات وین در خصوص لزوم بازگشت آمریکا به توافق هسته‌ای حمایت کنند.
بن عیسی در ادامه نوشت که ایران یک کشور مسلمان است و میان اعراب و فارس مشترکات دینی و فرهنگی و تاریخی بسیاری وجود دارد و جمهوری اسلامی ایران اولین کشوری بود که سفیر اسرائیل را پس از پیروزی انقلاب اخراج کرد و سفارت فلسطین را به جای آن مستقر کرد و همینطور در کنار دو کشور عربی یعنی عراق و سوریه در مقابل حملات تروریستی و تکفیری داعشی ایستاد، تروریست‌هایی که از سوی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و آمریکا و اسرائیل حمایت می‌شدند.
این نویسنده مغربی در ادامه نوشت که ایران در کنار مقاومت فلسطین و لبنان ایستاده و با پول و سلاح و مستشار نظامی از آن‌ها حمایت می‌کند و همزمان در کنار مردم یمن در برابر حملات و محاصره ائتلاف به رهبری عربستان سعودی ایستاده است؛ با تمامی این‌ها وی نوشت که علت حمایتش از ایران صرفا به این دلایل نیست و موضع ایران در وین دلیل اصلی حمایت وی به شمار می‌رود.
عبدالسلام بن عیسی در این باره نوشت که آمریکا و ایران در برابر چشم جهانیان توافق برجام را در سال ۲۰۱۵ امضاء کردند و اما دونالد ترامپ رئیس‌جمهور شد و توافق هسته‌ای را زیر پا گذاشت و تحریم‌های فاشیستی علیه مردم ایران وضع کرد. او سپس پرسید: «آیا این رفتار کاملا مستکبرانه آمریکا نیست؟ آیا ما می‌توانیم چنین رفتاری را بپذیریم؟ اگر با این رفتار مخالفتی نداشته باشیم آیا آمریکا را تشویق به اقدامات مستکبرانه بیشتر نمی‌کنیم؟ آیا ما هدف بعدی نخواهیم بود.؟»
او نوشت که بیایید فرض کنیم این ایران بود که از توافق هسته‌ای به طور یکجانبه خارج می‌شد. آیا سران ناتو به سرعت جلسه اضطراری تشکیل نمی‌دادند؟ و ناوهای خود را به راه نمی‌انداختند تا ایران را به زور سلاح به توافق بازگردانند؟
این نویسنده مغربی در ادامه به سیاست برخی کشورهای عربی در قبال ایران اشاره کرد و گفت که برخی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس مدام تبلیغ می‌کنند که ایران قصد دارد تشیع را در کشورهای سنی مذهب گسترش داده و هیمنه فرهنگی خود را غالب کند. او نوشت که این حرف یک «خرافه» است، وگرنه در طول ۱۴ قرن گذشته، شیعه، شیعه مانده و اهل سنت نیز سنی باقی مانده‌اند، بنابراین مشکل جای دیگری است.
به نوشته بن عیسی، کشورهای عربی با ایران به عنوان یک کشور شیعه مسلمان از سر دشمنی وارد شده اما با رژیم صهیونیستی یهودی سازش کرده‌اند و این مسأله به روشنی نشان از این دارد که آزادیخواهی و ایستادگی در برابر قدرت‌های بزرگ است که موجب شده ایران در نظر برخی کشورهای عربی دشمن معرفی شود.
او در بخش پایانی پیروزی ایران در مذاکرات هسته‌ای را پیروزی حق و پیروزی تمامی کشورهای مستضعف در سرتاسر جهان دانست و نوشت که حمایت از ایران صرفا یک واجب اخلاقی به عنوان یاری مظلوم در برابر ظالم یا طرفداری از قانون نیست، بلکه حمایت از ایران، به نفع منافع ملی تمامی کشورهای جهان سوم است که امید دارند از زیر سلطه غرب و آمریکا بیرون آیند.
