به گزارش افکارخبر، خیلی‌ها از من می‌پرسند چطور می‌خواهید فقدان هادی نوروزی را جبران کنید. برای هادی ما هیچ وقت نمی‌توانیم جایگزین بگیریم. کسی نمی‌تواند جایش را بگیرد. به خاطر همه چیزهایی که از او انتظار داشتیم. به خاطر کمکی که به تیم کرده بود و می‌توانست ادامه داشته باشد. نه به عنوان یک بازیکن، یک انسان و یک کاپیتان هیچ کس جایگزین او نمی‌شود.
پیش می‌‌آید که گاهی عصبانی شوم اما سعی می‌کنم خودم را کنترل کنم. البته اگر هم پیش بیاید، بازیکنان می‌دانند که من قصد بدی ندارم. بازیکنان لات‌های جهانی‌اند و هر کاری از آنها برمی‌‌آید. 5 ثانیه‌ای همه زندگی آدم را درمی‌آورند.
بین استقلال و پرسپولیس همین کری خواندن‌‌هاست که همه چیز را شیرین می‌کند. از هواداران استقلال تشکر می‌کنم. خیلی با هم عکس می‌گیریم. خودشان می‌گویند مثلاً من هوادار استقلال هستم، با هم شوخی می‌کنیم و عدد 4 را نشان می‌دهند. سر به سر هم می‌گذاریم.
دربی تهران حتی از رئال و بارسلونا هم بالاتر است. این دربی شاید دربی‌ای است که بیشترین تماشاچی را دارد. اولاً 100 هزار نفر به استادیوم می‌‌آیند که در ال‌کلاسیکو این طور نیست. 100 میلیون هم از تلویزیون تماشا می‌کنند که هیجان با خودش می‌آورد. ایران باید برای این دربی که هر سال برگزار می‌شود، به خودش ببالد.
دلایل این را نمی‌دانم که واقعاً چرا رحمتی از تیم ملی رفت البته می‌توانم بگویم رحمتی دروازه‌بان فوق‌‌العاده‌ای است. آن موقع، زمانی که من سرمربی تیم ملی بودم، بازیکن خیلی خوبی بود. حالا چرا رفته، نمی‌خواهم وارد این داستان‌ها شوم.
اگر بخواهید رضا نورمحمدی، کاپیتان امروز پرسپولیس را با علی دایی مقایسه کنید، معلوم است که دایی بهتر بوده و افتخارات زیادی دارد. این نسل دارد تاریخ خودش را می‌سازد.
گلزنی ذاتی است و شانس هم برایش مهم است. زدن ضربه آخر خیلی کار ساده‌ای نیست، مخصوصاً در بازی‌ها. قطعاً در پرسپولیس یک علی دایی کم داریم. در تیم ملی هم علی دایی کم داریم. او یکی از بزرگ‌ترین گلزن‌های تاریخ دنیاست.
