وراتی: احمق‌ها همه‌جا هستند

مارکو وراتی ستاره ایتالیایی پاری‌سن‌ژرمن مهیا می‌شود تا در کنار دیگر بازیکنان بزرگ این تیم فصل متفاوتی در لیگ قهرمانان اروپا رقم بزند. تیم آن‌ها به مرحله بعدی صعود کرده و حالا همان سؤال همیشگی وجود دارد که آیا پاری‌سن‌ژرمن لیگ قهرمانان اروپا را می‌برد یا خیر؟ مارکو می‌گوید تیم‌شان فقط در جزئیات با رئال و بارسلونا تفاوت دارد و اگر این جزئیات رعایت شود آن‌ها هم می‌توانند مدعی باشند. او گفت‌وگویی با روزنامه «گاتزتا دلو اسپورت» داشته که بخشی از آن را از نظر می‌گذرانید. 

به‌عنوان یک بازیکن و یک انسان، چه تغییراتی بعد از رفتن به پاری‌سن‌ژرمن داشته‌ای؟
اخبار ورزشی-وقتی ۱۸ ساله بودم به اینجا آمدم و یکی از بهترین لحظات زندگی‌ام را رقم زدم. با توجه به اینکه من از شهر کوچکی به پاریس آمدم باید بگویم زندگی در این شهر باعث شد با فرهنگ جدیدی آشنا شوم. ارتباط من با پاریس بسیار قوی است، چون در همین شهر دو بار پدر شده‌ام. خب، وقتی تو در سطح بالایی بازی می‌کنی و با رقبای بزرگی روبه‌رو می‌شوی و با بازیکنان بزرگی تمرین می‌کنی، طبیعتاً به عنوان یک فوتبالیست هم رشد می‌کنی و بهتر می‌شوی.

فکر می‌کنی پی‌اس‌جی برای اینکه در لیگ قهرمانان اروپا نتیجه بهتری بگیرد، چه چیزی کم دارد؟
در مقایسه با تیم‌هایی مثل رئال و بارسلونا که سال‌های زیادی است در کلاس جهانی و سطح بین‌المللی بازی می‌کند، در جزئیات متفاوت هستیم. در بازی‌های مهم باید یاد بگیریم بیشتر آرامش خودمان را حفظ کنیم، بلد باشیم سختی بکوشیم و نسبت به پتانسیل و توانایی تیمی‌مان هم آگاهی لازم را باید داشته باشیم. مطمئن هستم این جزئیات حل شود تیم نتیجه لازم را می‌گیرد.

البته امسال باید از ایکاردی هم خیلی ممنون باشید. این‌طور نیست؟
کسی که در سری A ایتالیا بیش از ۱۰۰ گل زده و با سن و سال کم بازوبند کاپیتانی اینتر را بر بازو بسته و حتی در بازی‌های سخت هم به خوبی وظیفه اش را انجام داده است مطمئناً بازیکن خوبی است. مطمئناً حضور او در پی‌اس‌جی کمک زیادی به ما کرده است، به‌ویژه اینکه خیلی زود و به خوبی در تیم جا افتاد.

ولی با این حال همچنان اصلی‌ترین خرید پاری‌سن‌ژرمن نیمار است؛ بازیکنی که امسال در فهرست توپ طلا جای مهمی نداشت.
این دو سال اخیر بدشانسی‌های زیادی آورده؛ خیلی مصدوم شده و در بازی‌های بسیار مهمی نتوانستیم نیمار را در ترکیب داشته باشیم. با این حال، او استعداد و شخصیت لازم برای اینکه تفاوت‌ها را در بازی‌های بزرگ رقم بزند، دارد. فعلاً به ریتم موردنظرش رسیده و امیدوارم در ماه فوریه کاملاً در اوج باشد. به نظرم او از حضور در پی‌اس‌جی راضی و خوشحال است.

در پاری‌سن‌ژرمن، کیلیان امباپه هم درخشش زیادی داشته. به نظرت باید او را از این به بعد بیشتر کنترل کرد؟
کیلیان تفکرات بسیار شفافی دارید. ما روزبه‌روز شاهد رشد خیره‌کننده و باورنکردنی اش هستیم. ذهنیت خوبی برای اینکه خودش را در چنین سطحی قرار دهد، دارد. بلد است چطور بدون اینکه خودش را گم کند از عهده کارهایش بربیاید.

ایکاردی، نیمار، امباپه، وراتی؛ فکر نمی‌کنی پاری‌سن‌ژرمن برای فتح لیگ قهرمانان اروپا بسته شده است؟
ما هم یکی از کاندیدا‌های قهرمانی هستیم. شما اگر به همین لیگ قهرمانان اروپا نگاه کنید متوجه می‌شوید که یک تیم مسی، سوارس، گریزمن، بوسکتس و دی یونگ را دارد. برای ما مهمترین موضوع این است که با جان و دل در لیگ قهرمانان بازی کنیم تا بعد‌ها پشیمانی به وجود نیاید.

فکر می‌کنی با توجه به اینکه یوونتوس هنوز نتوانسته سبکی که مائوریتسیو ساری در نظر دارد را در زمین نشان دهد، یکی از مدعیان قهرمانی باشد؟
یوونتوس فعلاً نمی‌تواند به سبک دلخواه ساری بازی کند، چون ساری بازیکنانی که در ناپولی داشت را در اختیار ندارد. یووه بازیکنان بسیار بزرگی دارد که نمی‌شود به این زودی سیستم بازی‌شان را تغییر داد. با این حال، آن‌ها تیم بسیار قدرتمندی هستند که هرگز تسلیم نمی‌شوند؛ ضمن اینکه تجربه بسیار زیادی هم در لیگ قهرمانان اروپا دارند. به نظرم آن‌ها می‌توانند دوباره مدعی باشند.

امسال تکلیف قهرمانی در سری A هم خیلی مشخص نیست، چون نبرد تنگاتنگی بین اینتر و یووه برای قهرمانی صورت گرفته است.
انتظارش را داشتم. کونته را می‌شناسم او همیشه با جان و دل برای تیمش کار می‌کند. اینتر با خریدن لوکاکو ارزش تیمی اش را هم بالا برده است. او بازیکنی است که کونته رویش نظر داشت و بالاخره هم خریداری شد. نبرد جذابی با یووه برای قهرمانی در ایتالیا دارند.

در ماه اکتبر تو برای اولین بار کاپیتان تیم ملی ایتالیا شدی. چه حسی داشتی؟
عجب هیجانی داشت موقع پخش سرود ملی! خب برای من هم خیلی عجیب بود که باید چنین لحظه‌ای را کنار داور مسابقه تجربه کنم. بازی برای تیم ملی خاص است، چون شما برای ایتالیایی‌ها، خانواده و دوستان‌تان بازی می‌کنید. البته کمی هم برای خودتان بازی می‌کنید، چون بالاخره یکی از آرزو‌های کودکی تان برآورده شده است.

ایتالیا با مانچینی تولد دوباره‌ای داشته است؟
او خیلی زود و بعد از اینکه روی نیمکت سرمربیگری نشست پی برد باید چیز جدیدی را بنا کند. عشق و هیجان را دوباره به بازیکنان منتقل کرد و آنقدر به آن‌ها اعتماد کرد تا بازیکنان هم بهترین توانایی‌شان را در زمین پیاده کنند. این اتفاق پیش از این نیفتاده بود. هویتی قوی با تفکراتی ساده به وجود آورد.

یعنی ایتالیا در جام ملت‌های اروپا حرف زیادی برای گفتن دارد؟
نباید نسبت به کاری که تا الان انجام داده ایم مغرور شویم ولی اگر با همین ذهنیت وارد مسابقات شویم و بازی خودمان را انجام دهیم آن وقت شاید حرفی برای گفتن داشته باشیم. ما از لحاظ بازیکن و فرد‌به‌فرد چیزی از بقیه تیم‌ها کم نداریم ولی خب تیم‌هایی هستند که تجربه بسیار بیشتری دارند و بازیکنان‌شان مدت زمان زیادی است کنار هم بازی می‌کنند؛ مثل فرانسه و بلژیک.

خارجی‌ها نگاه‌شان به فوتبال ایتالیا که این روز‌ها با توهین‌های نژادپرستی سروکله می‌زند چطور است؟
خجالت می‌کشم وقتی از من درباره نژادپرستی در ایتالیا سؤال می‌کنند. متأسفانه احمق‌ها همه‌جا هستند. اصلاً این موضوع را درک نمی‌کنم، ناسلامتی سال ۲۰۲۰ هستیم! فرانسه کشوری با فرهنگ‌های متعدد است و ملت بزرگی دارد. نژادپرست‌ها را زندانی می‌کنند و تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای برای شناسایی و تنبیه آن‌ها وجود دارد.