حمله زن صهیونیست به نتانیاهو

 یک زن شهرک‌نشین اسرائیلی از شهرک «کریات شمونه» پس از اینکه کارگاه دو پسرش از سوی مقامات رژیم جریمه شدند، به‌شدت به اویحای اشترن، شهردار این شهر و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم تروریستی اسرائیل حمله کرد.

این زن در ویدئویی که در فیسبوک منتشر کرده، وضعیت «غیرقابل‌تحمل» ساکنان این شهرک را پس از حدود یک سال از پایان جنگی که اسرائیل علیه لبنان آغاز کرد و پاسخ حزب‌الله، توصیف کرده است.

او خطاب به شهردار گفت: «امروز ظهر، وقتی دخل و خرج من صفر است، بازرسِ تو می‌آید و شروع به جریمه کردن می‌کند. بیا برایم توضیح بده چرا و به چه کسی جریمه می‌دهی؟ حتی همان تعداد کم مردمی را هم که در طول روز از اینجا رد می‌شوند می‌خواهی فراری بدهی. به که جریمه می‌دهی؟ به آدم‌هایی که دل و جسمشان شکسته است؟ برای چه باید پول تابلو‌ها را به تو بدهم؟ اصلا چه کسی به این تابلو‌ها نگاه می‌کند؟»

او افزود: «۹ ماه است که ما اینجاییم. بیا توضیح بده برای ما چه کار کرده‌ای. کسب‌وکار‌ها در حال نابودی‌اند و هیچ‌کس به ما نگاه نمی‌کند. من داخل مغازه‌ام با دو فرزندم ایستاده‌ام؛ کارگاهی که روزی رونق داشت، تعطیل شده است. همه چیز اینجا غم‌انگیز است.»

او به‌شدت از نحوه بازگرداندن ساکنان پس از آتش‌بس انتقاد کرده و گفت: «آمدید و ما را بدون هیچ برنامه منظمی به خانه‌هایمان برگرداندید، اما در عوض تمام روز مالیات املاک و عوارض تابلو‌ها را از ما می‌گیرید. کسی به ما نگاه نمی‌کند. اینجا فقط یک اتاق اورژانس وجود دارد با دو آمبولانس.»

او ادامه داد: «ما را به دهه پنجاه میلادی برگردانده‌اید. پدرم را به یاد می‌آورم که آن زمان فریاد می‌زد: نان و کار. امروز هم من مجبورم همان را فریاد بزنم. نخست‌وزیر و وزیر دارایی باید از خودتان خجالت بکشید.»

او کنست را نیز مورد حمله قرار داد و گفت: «۱۲۰ عضو کنست، آیا ما لیاقت نداریم در مقابل شما دیده شویم؟ وقتی در مرز لبنان اتفاقی می‌افتد می‌آیید و کنار ما عکس می‌گیرید. ما چه هستیم؟ داخل قفس؟ بیایید اینجا‌ای تنبل‌ها، چون تا آخر سال چیزی از اینجا نمی‌ماند. فقط شهری می‌ماند که رویش نوشته شده: مرز.»

او در پایان خطاب به نتانیاهو گفت: «عفو تو برایم مهم نیست، رزق و روزی فرزندان و نوه‌هایم برایم مهم است. شما با ما عادلانه رفتار نمی‌کنید، بلکه ما را آشکارا نادیده می‌گیرید. خوب گوش کنید: نان و کار، همین حالا؛ و تو، شهردار، دیگر مالیات املاک پرداخت نمی‌کنم. هر کس حساب مغازه را مسدود کند، مرا در حال اعتصاب جلوی خانه‌اش خواهد دید، حتی اگر مجبور شوم ده سال پیاپی این کار را بکنم.»