هر کشوری یک پرچم دارد که معرف ملت آن کشور است. پرچم کشور‌ها ی مختلف نماد‌های گوناگونی دارند که هر کدام ریشه در فرهنگ، تاریخ و فلسفه آن کشور دارد. در ادامه درباره تکامل پرچم‌های کشور‌های مختلف و معانی آن‌ها خواهید خواند.
آمریکا
پرچم آمریکا درای ۱۳ خط است که نشان دهنده ۱۳ مستعمره اصلی آن یعنی: کنِتیکت ، دلاور، جورجیا، مریلند، ماساچوست، نیوهمپشایر، نیوجرسی، نیویورک، کارولینای شمالی، پنسیلوانیا، رود آیلند، کارولینای جنوبی و ویرجینیا هستند.
۵۰ ستاره این پرچم نیز نشان دهنده ۵۰ ایالت این کشور است. رنگ قرمز نیز نماد سرسختی و شجاعت ، رنگ آبی نماد هوشیاری و عدالت و سفید نماد پاکی و بی گناهی است. این پرچم در ژوئن ۱۷۷۷ به تصویب رسید.
کره جنوبی
پرچم کشور کره جنوبی که تِگوگی نامیده می‌شود، از سه بخش تشکیل شده که عبارتند از: زمینه سفید، که نشان دهنده صلح و صفا است. دایره‌ای به رنگ قرمز و آبی که نماد نیرو‌های کیهانی یین و یانگ است که بر ضرورت تعادل در زندگی تاکید دارد؛ و خطوط سیاه رنگی که در چهار گوشه پرچم دیده می‌شوند و نشان دهنده بهشت، زمین، آب و آتش است. این پرچم در ژانویه ۱۹۵۰ به تصویب رسید.
کره شمالی
نوار پهن قرمز رنگ این پرچم نمادی از کمونیسم و میهن پرستی انقلابی کره شمالی است. دو نوار آبی آن نیز نشان دهنده حاکمیت است. نوار‌های سفید باریک نشان دهنده پاکی و خلوص هستند. ستاره‌ی روی پرچم نیز نماد فلسفه کمونیستی است. دایره سفید رنگ هم نمادی از فلسفه یین و یانگ است. این پرچم در ۸ سپتامبر ۱۹۴۸ به تصویب رسید.
کانادا
پرچم کانادا که به عنوان «پرچم برگ افرا» شناخته می‌شود، دارای دو رنگ قرمز و سفید است. رنگ قرمز، برگرفته از صلیب سنت جورج، و سفید، برگرفته از نشان سلطنتی فرانسه است.
یک برگ افرا با ۱۱ گوشه نیز در وسط این پرچم قرار دارد که ریشه در تاریخ و فرهنگ این کشور دارد. برگ افرا در قرن نوزدهم به عنوان نمادی از هویت و فرهنگ کانادایی‌ها شناخته شد. در طول جنگ جهانی اول برگ افرا به عنوان نشان کلاه سربازان کانادا استفاده می‌شد. این پرچم به شکل کنونی در ۱۵ فوریه ۱۹۶۵ به تصویب رسید.
آرژانتین
پرچم آرژانتین از سه نوار افقی تشکیل شده است که نوار‌های آبی رنگ، آسمان صاف این کشور را نشان می‌دهد و نوار‌های سفید نشان دهنده کوه‌های آند در این کشور است. عکس خورشید با چهره انسان نیز در وسط پرچم، خدای خورشید اینکا‌ها بوده و نماد استقلال آرژانتینی‌ها است. این پرچم در ۲۷ فوریه ۱۸۱۲ به تصویب رسید.
دانمارک
پرچم دانمارک که قدیمی‌ترین پرچم یک ملت در دنیا است، دارای یک صلیب سفید نامتقارن در پس زمینه قرمز است. صلیب نشان دهنده دین مسیحیت است. طبق افسانه ها، این پرچم در ۱۵ ژوئن ۱۲۱۹ زمانی که پادشاه والدمار دوم استونی‌ها را شکست داد، پارچه سرخ رنگ بزرگی از آسمان به زیر افتاد که صلیب سفیدی بر آن دیده می‌شد. این پرچم از سال ۱۶۲۵ پذیرفته شده است.
آلمان
رنگ‌های روی پرچم آلمان یادآور پرچم قرون وسطایی امپراتوری روم است. این سه رنگ را می‌توان در رنگ لباس سربازانی که در طول جنگ‌های ناپلئونی برای کشور جنگیدند، پیدا کرد. پرچم فعلی آلمان نیز در ۲۳ مه ۱۹۴۹ به تصویب رسید.
استرالیا
در گوشه سمت چپ بالای پرچم استرالیا، پرچم بریتانیا وجود دارد که نشان دهنده مستعمره انگلیس بودن است. درست در زیر پرچم بریتانیا، یک ستاره هفت پر که نشان ۶ ایالت این کشور و یک دولت مرکزی آن است به چشم می‌خورد.
نیمه سمت راست پرچم، صورت فلکی صلیب جنوبی را نشان می‌دهد که از هر ایالت و قلمرو استرالیا قابل مشاهده است. این پرچم در ۳ سپتامبر ۱۹۰۱ به تصویب رسید.
فرانسه
پرچم فرانسه شامل سه رنگ آبی (در سمت چپ)، سفید و قرمز است که به صورت عمودی کنار هم قرار گرفته‌است. رنگ‌های آبی و قرمز نماد شهر پاریس، پایتخت فرانسه هستند، و رنگ سفید مربوط به خانواده سلطنتی این کشور است. رنگ‌های قرمز، سفید و آبی درکنار یکدیگر نشان‌دهنده آرمان‌های انقلاب فرانسه یعنی: آزادی، برابری و برادری، هستند. این پرچم به طور رسمی در فوریه ۱۷۹۴ به رسمیت شناخته شد.
چین
ستاره بزرگ طلایی این پرچم نشانگر کمونیسم است، در حالی که چهار ستاره کوچک نشان‌دهنده طبقات اجتماعی مردم هستند. رنگ قرمز هم نمادی از انقلاب کمونیستی است. این پرچم به طور رسمی در ۱ اکتبر ۱۹۴۹ به رسمیت شناخته شد.
هند
پرچم هند که با نام «تیرانگا» به معنای «سه رنگ» شناخته می‌شود، در اصل برای نشان دادن دو گروه مذهبی اصلی این کشور بود. در گذشته رنگ نارنجی نماد هندو‌ها و رنگ سبز نماد مسلمانان این کشور و نوار سفید نیز به معنای صلح بین این دوگروه و مردم جامعه هند بود.
اما با گذشت زمان معنی رنگ‌های این پرچم تغییر کرد. اکنون رنگ نارنجی نشان دهنده شجاعت و فداکاری، رنگ سفید نشان دهنده حقیقت و پاکی و رنگ سبز نماد ایمان، باروری و جوانمردی است.
نماد «چرخ قانون» و ۲۴ پره آن هم نشان دهنده چرخه بی پایان زندگی است، این پرچم در ۲۲ ژوئیه ۱۹۴۷ به تصویب رسید.
مالزی
۱۴ نوار قرمز و سفید و همچنین ۱۴ بازو در ستاره نشان دهنده ۱۳ کشور عضو و منطقه فدرال کوالالامپور است - که نشان دهنده برابری آن‌ها در موقعیت است. نماد‌های هلال و ستاره نیز نشان دهنده دین غالب کشور یعنی اسلام است. رنگ زرد هم رنگ سلطنتی سنتی این کشور است. مستطیل آبی رنگ هم نشان از مستعمره بودن بریتانیا بود، اما اکنون به معنای اتحاد مردم این کشور است. این پرچم در ۲۶ مه ۱۹۵۰ به تصویب رسید.
بحرین
نوار دندانه دار سفید با پنج نقطه نشان دهنده پنج رکن اسلام است. رنگ قرمز انتخاب سنتی پرچم تمام کشور‌های حاشیه خلیج فارس است. این پرچم تا سال ۲۰۰۲ دارای ۸ نقطه سفید بود که بعداً برای جلوگیری از اشتباه گرفتن با پرچم قطر به ۵ نقطه کاهش یافت. این پرچم به طور رسمی در سال ۱۹۳۲ پذیرفته شد.
مکزیک
پرچم مکزیک از سه نوار عمودی مساوی در رنگ‌های سبز، سفید و قرمز تشکیل شده است. رنگ سبز نشان دهنده امید و شادی، رنگ سفید نماد صلح و مذهب و نوار قرمز نشان دهنده استقلال مردم این کشور است. نشان مکزیک روی نوار سفید، نمادی از میراث آزتک این کشور است. طبق افسانه‌های مختلف، خدایان به مردم سرگردان آزتک توصیه کردند که در محلی مستقر شوند که در آن عقابی را دیدند که از یک مار تغذیه می‌کرد و روی کاکتوس نشسته بود. شهری که آن‌ها تأسیس کردند در حال حاضر به نام مکزیکوسیتی شناخته می‌شود.
برزیل
پرچم برزیل شامل یک دایره آبی است که نماد آسمان پر ستاره است و یک نوار خمیده که بر روی آن شعار ملی برزیل نوشته شده است، نظم و پیشرفت! رنگ سبز آن نماد جنگل‌ها و دشت‌های شاداب و انبوه این کشور است. لوزی زرد رنگ میان آن نماد ثروت برزیل در منابع طلا است.
