علل اصلی نابسامانی‌ها در شهرداری تهران

اقبال شاکری عضو پیشین شورای اسلامی شهر تهران با ارائه توضیحاتی درخصوص بودجه نویسی شهرداری گفت: براساس برنامه ای که اصول و کلیات آن تصویب می شود واحدها وستادهای مختلف شهرداری براساس سیاست های کلانی که معمولا قبل از پایان سال برای سال بعد توسط شورا تصویب می شود لازم است تا با اعلام برنامه های خود شرح وظایف خود را در سال آینده اعلام کنند تا براساس این برنامه ها،درآمدها پیش بینی وهزینه ها مشخص شود.  در شش حوزه ماموریتی موارد یاد شده به صورت برنامه ها وکسب درآمدها وهزینه ها وچگونگی اجرای برنامه ها نیز مورد توجه قرار داده می شود.

 وی دراین باره گفت: بودجه مورد نظر در معاونت برنامه ریزی شهرداری تصویب وآماده می شود هر چند کمیسیون ها در آن شرکت می کنند و واحدها و ستادهای مرتبط با هر کمیسیون برنامه ها را در کمیسیون ها به صورت انفرادی دنبال می کنند اما ممکن است واحدهای غیر مرتبط هم وارد کار شوند که در کل کار بسیار مفصلی است. بعد از آن در کمیسیون تلفیق شورای شهر تمام شش حوزه ماموریتی با هم یکپارچه وهماهنگ شده و سپس توسط شهرداری به صحن شورای شهر ارائه می شود. در صحن شورای شهر مجددا ابتدا جدول هزینه ها و درآمدها تامین می شود و بعد برنامه ها و تبصره ها عنوان می شود, اینها کلیت بودجه ای است که در شهرداری تصویب می شود بنابراین مهمترین بخش درآمدهای ناپایدار شهرداری است که تاکید برآن است تا درآمدهای پایدار افزایش داده شوند.

شاکری با انتقاد از تاخیر در پروژه های شهری اظهار داشت: موضوع مهم بعد از تصویب وابلاغ بودجه ابلاغ سریع وبه موقع آن به همه واحدها، ستادها، معاونتها، موافقت نامه است که بعد از این مرحله تخصیص بودجه آغاز می شود تا براساس برنامه مصوب کارشهر آغاز شود. مسلما عملکرد شهرداری نشان می دهد دراین حوزه تاخیر چشمگیری داشته بنحوی که خبرها حاکی از آن  است که تاخیر زیادی در تخصیص بودجه و فعال شدن ستاد شهرداری در انجام پروژه های شهری وجود دارد. مسلما انتظار می رود آقای افشانی به عنوان شهردار جدید تهران به این موضوع توجه ویژه ای داشته باشد چرا که  سه ماه از سال گذشته و عدم ابلاغ بودجه و تخصیص آن  قطعا موجب افزایش کندی و سنگینی در اجرای برنامه های شهرداری خواهد شد.

وی عملکرد و نظارت ضعیف شورای شهر را عامل مهمی در افزایش نابسامانی های مالی دانسته عنوان نمود: هر چقدر شورای شهر قوی تر و تخصصی تر و با اشراف کافی به نیازهای شهر برخورد کند مسلما شهرداری را مجبور به انجام پروژه های حیاتی واولویت دار شهر می کند از این رو می توان گفت شورای شهر نیز به این مهم توجهی ندارد. بی شک انتظار می رفت شورای شهر در برابر این موضوع موضع گیری خوبی داشته باشد و به شهرداری اجازه تاخیر در تحصیص بودجه و کند شدن پروژه هاش شهری را ندهد. به هر حال شورای شهر وشهرداری باید هر چه زودتر تصمیم مناسبی را برای تاخیر صورت گرفته در نظر بگیرند وگرنه باز هم با از دست رفتن فرصت ها یا به عبارتی با فرصت سوزی در تهران مواجه می شویم.

دکتر اقبال شاکری درپایان تداوم چنین وضعیتی را به ضرر شهر عنوان کرده خاطر نشان شد:  سه ماه از سال گذشته وسه ماه آخر سال نیز صرف بودجه نویسی سال آینده می شود بنابراین فرصت قابل توجهی در پیش روی شهرداری نیست. مسلما تاخیرات سال 97 بربودجه سال 98 نیز تاثیرات منفی به جای می گذارد. یکی از نشانه های انجام کار و تخصیص بودجه در دوره قبل فعالیت هایی بود که هر روز در معرض دید عموم بود که از آن میان می توان به ایجاد ایستگاه های مترواشاره کرد که ماهانه انجام می شد. این موارد نشانه ای از پیشرفت و انجام فعالیت ها بود. وقتی در  پروژه هایی که پنجاه درصد پیشرفت داشتند بیانگر انجام کار در شهر بود در حالی که هم اکنون توقف و تعطیلی پروژه ها نشان از بیکاری ستادها یا عدم بستن قرار دادهای شهری است که مسلما آسیب های آن شهر وشهروندان را تحت الشعاع قرارمی دهد.