مهمترین دلیل عدم روبرویی ورزشکاران ایرانی در مقابل ورزشکاران اسرائیل اعلام و ابراز عدم رسمیت این رژیم غاصب توسط جمهوری اسلامی ایران و اعتراض به جنایات این رژیم بود. رژیمی که براساس گزارش‌های منابع رسمی فلسطینی، فقط از سپتامبر سال 2000 میلادی تا آوریل سال 2017، بیش از 3000 کودک فلسطینی را به قتل رسانده است. طی این مدت همچنین ببیش از 13 هزار کودک فلسطینی را مجروح کرده و بیش از 12 هزار کودک را بازداشت کرده است. هم‌اکنون نیز حدود 300 کودک فلسطینی در زندان‌های اسرائیل در حبس هستند. اسرائیل تا پیش از سال 2015 به طور متوسط سالانه 700 کودک فلسطینی را بازداشت می‌کرد، اما از زمان آغاز «انتفاضه بیت‌المقدس» این تعداد به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.اینجا
این اقدام ورزشکاران ایرانی از بعد تبلیغات جهانی با توجه به نفوذ ورزش در بین مردم جهان تاثیرگذاری زیادی داشت و پیام غاصب بودن اسرایئل را به مردم دنیا که شناختی هم از سیاست نداشتند رساند. تا جایی که عوامل این رژیم در مجامع بین‌المللی ورزشی با استدلال سیاسی کردن ورزش توسط ایران، خواستار محرومیت ورزشکاران و حتی کل تیم ایران در کمیته‌های ورزشی شدند. از زمان تا امروز، هربار که ورزشکاران ایرانی از مسابقه با حریف صهیونیست خودداری می‌کنند، برخی در داخل معترض دخالت سیاست در ورزش می‌شوند که البته اعتراض‌شان درست نیست و اگر نگوییم غرض‌ورزانه، حداقل از سر کم اطلاعی است.
این‌طور نیست که ورزش همیشه از سیاست جدا باشد. ورزشکاران زیادی در تاریخ از میدان مسابقات یا شهرت قهرمانی خود برای رساندن یک پیام سیاسی استفاده کرده‌اند. «محمدعلی کلی» قهرمان بوکس جهان، از شهرت ورزشی خود استفاده کرد تا به جنگ آمریکا علیه ویتنام اعتراض کند. او به عنوان سرباز از شرکت در جنگ ویتنام امتناع ورزید و این حرکت باعث سلب عنوان قهرمانی‌‌اش شد.
در المپیک 1976 مونترال نیز تعدادی از کشورهای آفریقایی از «کمیته المپیک» تقاضا کردند تا کشور نیوزلند را به دلیل شرکت در مسابقاتی در آفریقای جنوبیِ تحت آپارتاید، از بازی‌ها محروم کند. کمیته المپیک به تقاضای آنها پاسخ منفی داد و 29 کشور آفریقایی المپیک آن سال را بایکوت کردند و این اتفاق پس از گذشت سال‌ها هنوز در آفریقا به «المپیک زشت» مشهور است. این گزارش، مروری است به همه ورزشکاران ایرانی و غیر ایرانی که در مقابل ورزشکاران رژیم صهیونیستی حاضر به مسابقه نشده‌اند:
* علیرضا کریمی کشتی‌گیر آزاد کشورمان در رقابت‌های کشتی آزاد امیدهای جهان (زیر 23 سال) در مقابل نماینده روسیه تن به «باخت عمدی» داد تا به مصاف نماینده رژیم صهیونیستی در این دور از مسابقات نرود. کریمی با این باخت عمدی به حریف روس خود، نشان دهد، هر انسان آزاده‌ای حاضر است با گذشتن از حق خود، از مظلومیت مردم فلسطین دفاع کند. فدراسیون کشتی کشورمان نیز در بیانیه‌ای از این اقدام "پهلوان" علیرضا کریمی قدردانی و تصریح کرد: "این دومین باری است که تو با گذشتن از حق خودت، در مظلومیت تمام، از مظلومیت مردم فلسطین دفاع می‌کنی، مردمی که شاید هیچ گاه در جریان این فداکاری تو نباشند."
علیرضا کریمی بار اول در مسابقات جهانی جوانان در کشور بلغارستان در سال 2013، چشم خود را بر مدال طلا بست و حاضر نشد به مصاف کشتی‌گیر اسرائیلی برود.
البته خودداری کشتی‌گیران ایرانی از مواجهه با حریفان اسرائیلی تنها محدود به این کشتی‌گیر کشورمان نیست و در سال‌های گذشته نیز قهرمانان دیگری از کشورمان حاضر نشدند با رقبای اسرائیلی خود مسابقه دهند.
* آرش میراسماعیلی جودوکار کشورمان در المپیک 2004 آتن با حرکتی عمدی و افزایش وزن بیش از حد مجاز از مسابقه با حریف اسرائیلی خود سرباز زد.
او که انتخاب اول مجله آمریکایی اسپورتس ایلستریتد (Sports Illustrated) برای کسب مدال طلا در رشته جودو بود، حاضر به انجام مسابقه با ایهود واکس جودوکار اسرائیلی نشد و بنابر قانون المپیک، از دور مسابقات حذف شد. میراسماعیلی این کار خود را دفاع از مردم فلسطین و محکوم کردن اسرائیل اعلام کرد.
* محمد علیرضایی شناگر کشورمان تنها شناگر ایرانی در تاریخ این رشته ورزشی بود که با رسیدن به حد نصاب مقرر شده از سوی فدراسیون بین‌المللی ورزش‌های آبی سهمیه ورودی برای المپیک را کسب کرد. این نخستین بار در تاریخ ورزش ایران بود که یک شناگر با حضور موفقیت آمیز خود در استخر شنا به المپیک راه می‌یافت.
وی که با آمادگی کامل و برای بهبود رکورد ملی عازم این مسابقات بود، در مرحله مقدماتی در گروهی قرار گرفت که تام بئری شناگر اسرائیلی نیز در آن قرار داشت، لذا این ورزشکار کشورمان برای انجام مسابقه روی سکوی استارت مسابقه خود حاضر نشد و از دور مسابقات کنار رفت.
* وحید هاشمیان فوتبالیست کشورمان در دوره‌ای که در تیم بایرن مونیخ بازی می‌کرد، از سفر با این تیم برای مسابقه با مکابی در تل‌آویو انصراف داد.
پس از آن بازیکنان ایرانی در قرارداد خودشان با تیم‌هاى اروپایى، شرط عدم رویارویی با تیم‌های اسراییلی را گنجاندند.
* اشکان دژاگه فوتبالیست دیگر کشورمان زمانی که بازیکن سرشناس ایرانی‌الاصل تیم ملی زیر 21 ساله‌های آلمان بود، برای حضور در مسابقه زیر 21 سال آلمان با اسرائیل، از سفر به این کشور خوددارى کرد. این دومین بار بود که اشکان دژآگه در مسابقه با تیم اسرائیل غیبت میکند.
این بازیکن ایرانی‌الاصل که در آلمان بزرگ شده است، قبل از آن هم در مسابقه تیم آلمان با اسرائیل که در تل آویو برگزار شد، شرکت نکرد و به خاطر آن مورد انتقاد شدید رسانه‌ها و جامعه یهودیان آلمان قرار گرفت. وی در آن هنگام گفته بود که «به دلایل شخصی» از سرمربی تیمش خواسته است که او را از مسابقه با اسرائیل کنار بگذارد. اما این امر واکنش شدید سازمان مرکزی یهودیان آلمان را به دنبال داشت که خواهان آن شد فدراسیون فوتبال آلمان این «رفتار ضد اسرائیلی» را بی جواب نگذارد. سران جامعه یهودیان آلمان حتی درخواست «اخراج» اشکان دژآگه از تیم آلمان را مطرح کردند.
* محسن حاجی‌پور کشتی‌گیر با انگیزه کشورمان وقتی در مسابقات کشتی جهانی سال 2011 استانبول متوجه شد قرار است در دور دوم با کشتی‌گیر اسرائیلی کشتی بگیرد، در حمایت از مردم مظلوم فلسطین و به دلیل به رسمیت نشناختن رژیم اشغالگر قدس، مقابل دونیر اسلام‌اف از مولداوی تن به شکست داد تا رویاروی نماینده اسرائیل در این دور از مسابقات قرار نگیرد و با این باخت مصلحتی از گردونه رقابت کنار رفت.
* فاطمه برقول شطرنج‌باز آبادانی کشورمان که سابقه قهرمانی این رشته را هم در کارنامه خود دارد، در سال 79 در یکی از تورنمنت‌های بین‌المللی شطرنج نابینایان در کشور اسپانیا از رقابت با شطرنج‌باز نابینای اسرائیلی کناره‌گیری کرد و حاضر نشد با نماینده رژیم صهونیستی مسابقه دهد. وی در این دوره از مسابقات از بین 286 شرکت کننده مقام هشتم را کسب کرد.
* صالح نجفی شطرنج باز 10 ساله ایرانی سال 1380 در مسابقات بین‌المللی شطرنج نونهالان به خاطر همگروهی با یک شطرنج باز نونهال اسرائیلی از مسابقات کنار کشید.
* غلامحسین ذوالقدر تکواندوکار ایرانی در مهرماه سال 1385 پس از موفقیت در تورنمنت کرواسی، به خاطر حضور یک تکواندوکار اسرائیلی در بین سه نفر برتر آن وزن، اصلاً روی سکو نرفت و قید به گردن انداختن مدال آن مسابقات را زد.
* سیدمصطفی صالحی‌زاده فرنگی‌کار کشورمان، نماینده وزن 96 کیلوگرم کشورمان در دور نخست مسابقات کشتی فرنگی قهرمانی جوانان جهان بود که در مرحله یک‌چهارم نهایی، وقتی که مشخص شد باید با نماینده رژیم صهیونیستی مسابقه دهد، در دفاع از آرمان‌های مردم مظلوم فلسطین حاضر به مسابقه مقابل نماینده رژیم صهیونیستی نشد و از دور مسابقات کنار رفت.
وی در اینباره گفته بود: در 2 مسابقه‌ای که کشتی گرفتم، تمام حریفانم را با اقتدار شکست دادم، اما متأسفانه در مرحله یک‌چهارم نهایی با قرعه نحس رژیم صهیونیستی روبرو شدم و در دفاع از آرمان‌های مردم مظلوم فلسطین از رویارویی با این کشتی‌گیر خودداری کردم. چراکه پایبندی به اصول و دفاع از اعتقاداتم از مدال طلا هم مهم‌تر است.
* فرخنده سلیمانی داور ایرانی تنیس در سال 1386 در یک تورنمنت تنیس روی میز از قضاوت دیدار پینگ‌پنگ باز اسرائیلی با یک ورزشکار دیگر انصراف داده بود.
این ورزشکاران فقط تعداد کمی از قهرمانان کشورمان هستند که حاضر به حضور در مقابل حریفان اسرائیلی و رسمیت بخشیدن به رژیم صهیونیستی نشدند و قید کسب مدال‌های رنگی مسابقات ورزشی را زدند.
اما حمایت از مردم فلسطین، تنها در میان ورزشکاران ایرانی وجود ندارد. در سال‌های گذشته برخی از بزرگترین ورزشکاران جهان نیز، اعتراضات خود نسبت به کشتار مردم در غزه و سیاست‌های اشغالگرانه اسرائیل اعلام کرده‌اند.
در واقع حمایت از مردم فلسطین و اعتراض نسبت به سیاست‌های رژیم اشغالگر قدس، فقط مختص ورزشکاران ایرانی که اشتراکات دینی با مردم مظلوم فلسطین دارند، نیست بلکه افراد دیگری بدون کوچکترین اشتراک دینی یا نژادی با مردم فلسطین با مواضعی برگرفته از شرافت انسانی همواره حامی مردم مظلوم فلسطین بودند.
ورزشکاران و هنرمندانی که نشان دادند اعتراض به وحشی‌گری صهیونیست‌ها ربطی به دین و قوم و نژاد و جنسیت و ... ندارد.
در سال‌های گذشته نیز برخی از بزرگترین هنرمندان و ورزشکاران جهان نیز، اعتراضات خود نسبت سیاست‌های اشغالگرانه اسرائیل بخصوص پس از حملات هوایی رژیم صهیونیستی تحت عنوان « صخره سخت» به سمت نواز غزه در سال 2014 اعلام کردند.
* کریستیانو رونالدو مرد سال فوتبال جهان کفش‌های طلای خود را برای حمایت از کودکان فلسطینی فروخت و درآمد آن را صرف ساخت مدرسه و مرکز خیریه در غزه کرد. این خبر مدتی به مهمترین خبر رسانه‌های جهان تبدیل شده بود. او در پایان بازى پرتغال با رژیم صهیونیستی، حاضر به تعویض پیراهنش با بازیکن تیم مقابل نشد. او در پاسخ به سوال خبرنگار الجزیره ورزشی مبنی بر این که «شما در خاک اسرائیل هستید یا فلسطین؟» گفت: من در خاک فلسطینم.
* سفیان فغولی بازیکن مسلمان و ستاره تیم ملی الجزایر هم از جمله کسانی بود که اعتراضش را به کشتار مردم بی گناه در غزه نشان داد. «فغولی» به همراه دیگر بازیکنان تیم ملی الجزایر در جام جهانی 2014 تمام پاداش 9 میلیون یورویی فیفا را به مردم غزه اهدا کرد. فغولی در یکی از پست‌هایش از کریس رونالدو بازیکن تیم ملی پرتغال تشکر کرده و نوشته: «کریس، دوست عزیزم! از تو تشکر می‌کنم که از مردم فلسطین حمایت کردی. این کار تو سرمشق بزرگی برای دیگران است.»
* ادین هازارد ستاره بلژیکی تیم فوتبال چلسی در سال‌های گذشته به برگزاری جام ملت‌های اروپا زیر 21 سال در فلسطین اشغالی واکنش نشان داد. او و 62 نفر دیگر در طوماری خواستار تغییر میزبان مسابقات بودند. دلیل این مخالفت حملات نظامیان رژیم صهیونیستی به غزه در طول برگزاری مسابقات بود. آنها این موضوع را خلاف ارزش‌های ورزشی می‌دانستند.
* کنی استیلز یک بازیکن دیگر لیگ فوتبال آمریکایی نیز از تصمیم هم تیمی خود (مایکل بنت) حمایت کرد و گفت همراه او خواهد بود.
